انواع توکن ها کدام هستند؟


توکن ارز دیجیتال چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

تفاوت توکن ارز دیجیتال و کوین ارز دیجیتال

گاهی اوقات می شنویم که مردم از کلمه “کوین” به جای “توکن” استفاده می کنند. برخی از افراد برای کلیه دارایی های دیجیتالی موجود در حال حاضر از هر دو نام استفاده می کنند. با این وجود ، تفاوت های زیادی بین کوین ارز دیجیتال و توکن ارز دیجیتال وجود دارد. پس مهم است که آن ها را بدانید!

در این مقاله قصد داریم تا با تعریف جداگانه‌ی کوین و توکن، به بررسی تفاوت های بین این دو بپردازیم. همچنین کاربرد کوین و انواع توکن را هم به طور کامل و با ذکر مثال بررسی خواهیم کرد.

در پایان این راهنما، شما می توانید کوین یا توکن بودن یک دارایی دیجیتال را تشخیص دهید. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

فهرست عناوین این مقاله:

کوین (Coin) ارز دیجیتال چیست؟

کوین ارز دیجیتال، در واقع دارایی بومی بلاکچین خودش است. بیت کوین، لایت کوین یا اتریوم در بلاکچین مخصوص به خود وجود دارند. به زبان ساده تر، بیت کوین در بلاکچین بیت کوین، و اتر در بلاکچین اتریوم کار می کند.

معاملات سکه های دیجیتال را می توان از طرف یک شخص فرستنده به شخص دیگری که گیرنده است انجام داد. با این وجود ، هیچ سکه فیزیکی هنگام ارسال و دریافت وجوه جابه جا نمی شود. همه “کوین ها” به عنوان داده هایی در یک پایگاه داده عظیم جهانی قرار دارند. این پایگاه داده (یا بلاکچین) کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

ممکن است از خودتان بپرسید که بیت کوین یک توکن است یا یک کوین؟

بیت کوین در واقع یک ارز رمزنگاری شده محسوب می شود که دارای توکن های مجازیست که می تواند برای بیزینس یا خرید مورد استفاده قرار گیرد.

کاربرد کوین

کوین های دیجیتال معمولاً مثل سکه ها در زندگی واقعی، به عنوان پول استفاده می شوند. بیت کوین و لایت کوین را مثل سکه های کیف پول یا قلک در نظر بگیرید. معمولا آن ها هدفی جز این ندارند که به عنوان پول به کار بروند.

موارد استفاده از پول نقد عبارتند از:

  • می توان برای انتقال وجه از آن ها استفاده کرد.
  • به عنوان یک ذخیره کننده ارزش می‌توان آن ‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارز دیگری مبادله کرد.
  • به عنوان یک واحد پولی می توان کالا ها یا خدمات را با ارزش آن ها قیمت گذاری کرد.

برای درک بهتر موارد بالا از یک مثال استفاده می کنیم. مثلا بیت کوین را در نظر بگیرید:

از بیت کوین برای پرداخت کالا ها و خدمات در فضای اینترنتی و همچنین در بسیاری از مکان های واقعی در جهان استفاده می شود. به علاوه، می توان آن را برای مدت طولانی ذخیره کرد و هیچ اتفاقی هم برای آن نمی افتد. البته اگر بخواهید می توانید آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید. در ضمن، اجناس که خریداری می شود نیز در بیت کوین قیمت گذاری می شوند.

با این حال ، برخی از کوین های دیجیتال (مانند Ether ، NEO و DASH) ویژگی هایی فراتر از یک پول دارند. من این موارد را در زیر لیست کرده ام:

  • اتریوم (ETH) برای انجام تراکنش ها در شبکه اتریوم استفاده می شود. می توان روی شبکه اتریوم توکنایجاد کرد، انواع توکن ها کدام هستند؟ اما باز هم برای ارسال یک توکن به اتر نیاز داریم. اتر پاداش استخراج کنندگان (کامپیوتر هایی که تراکنش های شبکه اتریوم را تأیید می کنند) را تأمین می کند.
  • نئو (NEO) برای بدست آوردن سود سهام در کیف پول قرار دارد. این سود سهام به GAS معروف است. درست مانند اتریوم، می توان توکن ها را بر روی شبکه نئو ایجاد کرد. هنگام ارسال توکن در شبکه NEO ، باید GAS را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید، یعنی دقیقا مثل همان روشی که از اتر برای پرداخت هزینه های اتریوم استفاده می شود.
  • نگهداری دَش (DASH) به اندازه کافی به کاربران امکان دادن رای در مورد تصمیمات مهم برای شبکه دَش را می دهد. اگر ایده ای برای به روزرسانی شبکه DASH پیشنهاد شده باشد، کسانی که به اندازه کافی دَش داشته باشند می توانند برای تصمیم گیری در مورد به روزرسانی رأی دهند. این حق رأی به آن ها این امکان را می دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

توجه: سود سهام رمزنگاری، کوین ها یا توکن هاییست که به دلیل داشتن دارایی خاصی به دارندگان آن اعطا می شود. یک مثال خوب در این مورد GAS نئو است. این مبلغ به کاربرانی پرداخت می شود که سکه ها را در کیف پول می گذارند و برای امنیت شبکه آن ها را استیک می کنند. به کاربر بابت این کار GAS انواع توکن ها کدام هستند؟ با نرخ تعیین شده پرداخت می شود. این اتفاق فقط در شبکه های بلاک چینی می افتد که از گواه اثبات سهام (PoS) استفاده می کنند.

اگر با فناوری بلاکچین آشنا نیستید، قبل از خواندن ادامه این مقاله، راهنمای بلاکچین چیست؟ را بخوانید تا تفاوت کوین و توکن را بهتر درک کنید.

برخی از معروفترین کوین ها

انواع کوین

امروزه بزرگ ترین دارایی های دیجیتال در سقف بازار به عنوان کوین تعریف می شوند. با این حال ، همه کوین ها سهم بزرگی در بازار ندارند. وب سایتی به نام Coinmarketcap بیش از ۹۰۰ نمونه مختلف از سکه ها را ذکر کرده است.

البته ، ما قصد نداریم تک انواع توکن ها کدام هستند؟ تک کوین های دیجیتال را در اینجا لیست کنیم. برای اطلاعات بیشتر لیست کامل را می توانید در سایت Coinmarketcap مشاهده کنید. تا اینجا ما برخی از موارد آشنا و ویژگی های آن ها را ذکر کردیم تا به درک شما از اصطلاح “کوین” کمک کند.

برخی از مهم ترین کوین های ارز دیجیتال عبارتند از:

  • بیت کوین Bitcoin (BTC)
  • بیت کوین کَش Bitcoin Cash (BCH)
  • اتریوم Ethereum (ETH)
  • ریپل Ripple (XRP)
  • استلار Stellar (XLM)
  • نئو NEO (NEO)
  • نِم NEM (XEM)
  • مونرو Monero (XMR)

توجه: سه یا چهار حرف داخل پرانتز نشانگر نام هر کوین دیجیتال است. بیشتر صرافی ها برای کوین ها و توکن ها از سه حرف مخفف آن ها استفاده می کنند نه نام کاملشان.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن (Token) ارز دیجیتال چیست ؟

به توکن ها اغلب سکه های دیجیتال نیز گفته می شود که اشتباه است! یک تفاوت عمده بین این دو وجود دارد!

توکن ها فاقد بلاک چین مستقل بوده و در بلاک چین موجود ایجاد می شوند. در واقع ، به لطف ایجاد و تسهیل قرارداد های هوشمند ، اتریوم به عنوان متداول ترین سیستم بلاک چین به منظور خلق توکن های جدید بر بستر آن، محسوب می‌شود. توکن هایی که بر روی پلت فرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ساخت یک کوین است، چون نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود نیست.

با این حال ، موارد دیگری مانند NEO ، Waves ، Lisk و Stratis نیز وجود دارند. نئو از توکن هایی معروف به توکن های NEP-5 استفاده می کند. در هر یک از این پلتفرم ها هرکسی می تواند توکن سفارشی خود را بسازد.

توکن چگونه ساخته می شود؟

در واقع برای ساختن توکن جدید نیاز به دانش فنی خاصی نیست؛ اما ممکن است انجام این کار برای یک فرد تازه کار چندان راحت نباشد. ولی برای کسی که تا حدی تجربه برنامه نویسی دارد، زمان کمتری طول خواهد کشید. هرچند که به توسعه دهنده نیاز دارد تا برخی از کوین های بومی را برای بلاکچینی که توکن در آن ایجاد شده ، خرج کند. به عنوان مثال ، اگر توکنی در حال ساخته شدن روی شبکه اتریوم است، سازنده باید مقداری Ether خرج کند تا استخراج کنندگان شبکه بتوانند تراکنشِ ساختِ توکن را تأیید کنند.

لازم به یادآوریست که هزینه ها باید برای تمام معاملات توکن در یک بلاکچین پرداخت شود، نه فقط برای ساخت توکن. بنابراین ، هر اپلیکیشن ساخته شده بر روی Ethereum باید از کوین های Ether برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند. در انواع توکن ها کدام هستند؟ حقیقت انجام معامله با استفاده از یک کوین نیاز به کارمزد دارد تا امنیت شبکه را تامین کند.

انواع توکن

تا این قسمت از مقاله مفهوم توکن و کوین ارز دیجیتال را به طور کامل بررسی کردیم. حالا وقت آن رسیده که به توضیح انواع مختلف توکن بپردازیم.

توکن ها به چهار دسته تقسیم شده و به عنوان توکن‌ های اوراق بهادار ، توکن های پرداخت ، توکن های سهمی و توکن های کاربردی شناخته می شوند.

در فوریه ۲۰۱۸ ، سازمان نظارت بر امور مالی سوئیس (FINMA) ، دستورالعمل هایی را منتشر کرد که به درک مفهوم انواع توکن ها کمک می کند. این برای افرادی بود که عملیات بررسی قانونی بودن توکن ها را بر عهده داشتند.

توکن ‌های اوراق بهادار (Security Tokens):

بیشتر توکن های صادر شده در یک ICO توکن های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن ها را خریداری می کند با هدف کسب سود دارایی های خود را در ICO سرمایه گذاری می کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن‌ های سهمی (Equity Tokens):

اگر یک توکن نشان دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی است که آن را صادر می کند، پس یک توکن سهمی محسوب می شود. با این وجود ، تعداد کمی از شرکت ها اقدام به چنین عرضه های اولیه کرده اند؛ زیرا قوانین نظارتی خاصی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن وجود ندارد.

توکن ‌های کاربردی (Utility Tokens) :

به آن ها توکن های اپلیکیشن نیز گفته می شود و برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این توکن ها کمیاب هستند؛ چون انتظار می رود بیشتر آن ها بر اساس عرضه محدودشان دارای ارزش شوند.

توکن‌ های پرداخت (Payment Tokens) :

توکن های پرداخت هدفی جز پرداخت هزینه کالا ها و خدمات ندارند.

تفاوت های کوین و توکن ارز دیجیتال

تفاوت توکن و کوین

به طور خلاصه ، برخی از تفاوت های اساسی توکن ارز دیجیتال و کوین به شرح زیر است:

  • کوین های دیجیتال شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود ساخته می شوند.
  • از کوین دیجیتال می توان برای عملیات پرداخت استفاده کرد، اما توکن ها برای نیاز های متعدد مناسب هستند.
  • فرآیند ساخت کوین دشوار تر از توکن هایی است که به راحتی می تواند براساس بلاکچین موجود مثل Ethereum ساخته شود.
  • کوین های دیجیتال بیشتر از طریق ماینینگ توزیع می شوند ، در حالی که توکن ها با ICO معروف می شوند.

نکته: عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا آی‌سی‌او (ICO)، روشی برای جذب سرمایه محسوب می شود که در آن توکن‌های یک پروژه، پیش از راه‌اندازی فروخته می‌شوند و افراد می‌توانند با خریدن توکن‌ ها در آن پروژه سرمایه‌گذاری کنند.

اهداف کوین و توکن

اکثر توکن ها برای استفاده در اپلیکیشن های غیر متمرکز یا دی‌اَپ ( dApp) به وجود می آیند. توسعه دهندگان هنگام ساخت توکن می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد را می خواهند ایجاد کنند و این توکن های جدید کجا باید ارسال شوند. آن ها مقداری ارز دیجیتال بومی را در بلاکچینی که روی آن توکن ایجاد می کنند پرداخت می کنند.

از توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های اپلیکیشن مخصوص به آن استفاده می شود. مثلا، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این دسترسی می تواند تماشای یک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی بایننس (Binance) نیز توکن مخصوص به خود را دارد. وقتی کاربران با توکن (BNB) معامله می کنند ، هزینه تراکنش آن ها ۵۰٪ کمتر است.

بعضی از توکن ها با هدف کاملاً متفاوت مثلا نمایش یک شیء فیزیکی ایجاد می شوند. فرض کنیم شما می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید ولی در عوض ، می توانید از یک توکن استفاده کنید که نشان دهنده خانه شما باشد.

مثال دیگر در این مورد توکن (WPR) است که به انرژی الکتریکی مربوط می شود. پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قرارداد های هوشمند، برق را در شبکه بلاکچین خرید و فروش کنند. توکن آن به نام (WPR) مقدار مشخصی از انرژی الکتریکی را نشان می دهد.

کاربرد توکن

از توکن ها برای تعامل با اپلیکیشن های غیر متمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده اند، استفاده می شود. از نمونه های خوب در این مورد می توان Civic را نام برد که از توکنی به اسم CVC استفاده می کند.

این اپلیکیشن، هویت های رمزگذاری شده در بلاکچین اتریوم را ردیابی می کند. هدفش ارائه راهی ارزان تر ، مطمئن تر و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید نحوه کار آن را بررسی کنیم.

مثلا در نظر بگیرید که برای یک سفر خارجی، باید هویت خود را در بسیاری از مکان های بین راهی تأیید کنید. اولین مکان به احتمال زیاد فرودگاه است. اگر این شرکت هواپیمایی با Civic همکاری داشته باشد، آن ها یک کد QR برای شما ارسال می کنند تا اطلاعات شما را به عنوان مسافر دریافت کنند.

با استفاده از اپلیکیشن Civic ، شما می توانید اطلاعات خود را مستقیماً از دستگاه موبایل شخصی به شرکت ارسال کنید. اطلاعات شما در دستگاه به صورت کاملا رمزگذاری شده ذخیره می شود که این کار از به سرقت رفتن اطلاعات جلوگیری می کند. فعالیت هایی مثل اسکن اثر انگشت یا عنبیه چشم می تواند ثابت کند که شما مالک داده های دریافتی هستید.

سپس می توانید از همان دستگاه برای شناسایی هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه ، هتل و غیره) استفاده کنید. در هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده کنید؛ اپلیکیشن می تواند داده ها را با استفاده از بلاکچین اعتبار سنجی کند. هرچه تعداد کاربران این اپلیکیشن بیشتر شود، اشخاص بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده در Civic اعتماد خواهند کرد.

سخن نهایی

اکنون باید کاملا متوجه شده باشید که وقتی کسی از “کوین” یا “توکن” حرف میزند دقیقا منظورش چیست. همچنین باید تعریف ساده این دو کلمه را بدانید. اما برای اینکه مروری دوباره برای شما باشد باز هم در اینجا می گوییم که:

کوین ها همان دارایی بومی یا native بلاک چین خودشان هستند؛ در حالی که توکن ها در روی بلاک چین دیگری مانند Ethereum ، NEO یا Waves ساخته می شوند.

در این مقاله ما متداول ترین کاربرد ها را برای کوین و توکن بررسی کردیم و انواع توکن ها کدام هستند؟ یاد گرفتیم که کوین ها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند. با این وجود بعضی از آن ها کاربرد های دیگری هم دارند. این موارد شامل استفاده برای راهبرد اپلیکیشن های کاربردی ، استفاده به عنوان سهام برای تأیید معامله در شبکه یا استفاده برای راهبر معاملات هوشمند می شود.

از طرفی، آموختیم که توکن ها هدف دیگری دارند. اگر آن ها برای استفاده در dApp ایجاد شده باشند، هدف آن ها به خودِ اپلیکیشن بستگی دارد. در بعضی موارد ، آن ها برای کار هایی مثل حق رأی دادن مورد استفاده قرار می گیرند. در موارد دیگر ، برای انجام معاملات در dApp (مانند Civic) ، و یا پاداش دادن به کاربران با کار هایی مثل کارمزد های تخفیف دار و غیره (مانند کاری که صرافی بایننس انجام می دهد) استفاده می شوند.

در نهایت نمونه های زیادی از کوین و توکن نشان دادیم تا به شما در فهم بیشتر و بهتر این مسئله کمک کنیم. پس حالا که تفاوت این دو را به خوبی فهمدید، یک تست از خودتان بگیرید! به ارز های دیجیتال فکر کنید و حدس بزنید که آیا آن ها کوین هستند یا توکن؟

مثل همیشه اگر پرسش و پیشنهادی دارید حتما در بخش نظرات با کارشناسان تیم دریکتو در میان بگذارید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.