ترید یا معامله چیست و تریدر کیست؟
ترید یا معامله چیست؟ تریدر یا معامله گر کیست؟ انواع روش های ترید کردن کدامند؟ در این مطلب از سایت کارگزاری سرمایه و دانش به معرفی ترید و تریدر می پردازیم.
در چند سال اخیر شاهد رونق چشمگیر بازارهای مالی به ویژه بورس بوده‌ایم و سرمایه‌گذاری در بورس، فارکس و ارزهای دیجیتالی توانسته‌اند برای بسیاری افراد سودآور باشد. به همین دلیل، بحث بازارهایی مانند بورس در میان مردم داغ است و در این میان، طیف گسترده‌ای از مردم با مشاغل و تخصص‌های مختلف با اصطلاحات و مفاهیم جدیدی مانند ترید، تریدر، معامله‌گری و . روبه‌رو میشوند. با قرار گرفتن در این بحث‌ها ممکن است برای شما سؤال شود که ترید چیست؟ تریدر کیست؟ یا معامله‌گری دقیقاً به چه فعالیت‌هایی در بازار بورس گفته می‌شود؟
آشنایی با این مفاهیم برای افراد فعال در بازارهای مالی ضروری است و سطح دانش شما در این زمینه را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد. با توجه به اینکه تریدرها مهره‌های اصلی بازارهای مالی هستند، شناخت انواع تریدر و تمامی فعالیت‌هایی که به دست این افراد انجام میشوند الزامی است. در این مطلب به طور دقیق بررسی می‌کنیم که مزایا و معایب ترید چیست و معامله‌گر کیست. بنابراین، برای گرفتن پاسخ سؤالات خود با ما همراه باشید.
ترید یا معامله چیست؟
ترید یا Trade کلمه‌ای انگلیسی به معنای معامله است که به عنوان مترادف Commerce به معنای تجارت نیز کاربرد دارد. در بازارهای مالی، از این واژه انگلیسی به صورت اصطلاح جایگزین مبادله یا معامله در زبان فارسی نیز استفاده می‌شود. ترید در واقع به معامله یا خریدوفروش کالاها یا خدماتی گفته می‌شود که با پرداخت مبلغ توافقی و یا مبادله کالا یا خدمات میان خریدار و فروشنده صورت می‌گیرد. در عمده معاملات هر اقتصاد، خریدار و فروشنده به ترتیب مصرف‌کننده و تولیدکننده هستند.
تریدها در سطح بین‌المللی نیز انجام میشوند که آنها را به عنوان تجارت بین‌المللی می‌شناسیم. تجارت‌های بین‌المللی موجب گسترش بازارها میشوند و امکان دسترسی به خدمات و کالاهایی که درون کشور وجود ندارند را میسر می‌سازند. می‌توان گفت که ترید یک اصطلاح کلی و قابل استفاده در تمام بازارها است و که برای تمام معاملات پیچیده مانند صادرات و واردات، مبادله آثار هنری، خرید و فرش اوراق بهادار و . کاربرد دارد. ترید در بازار بورس شامل فعالیت‌های متعددی مانند خریدوفروش سهام، اوراق مشارکت، اوراق قرضه و. به صورت مستقیم یا به واسطه کارگزاران است و می‌تواند با استفاده از پلتفرم معاملات الکترونیکی، تلفنی یا حضوری انجام شود.
هدف عمده معاملات بازار بورس، خرید اوراق بهادار با قیمت پایین و فروش آنها با قیمت بیشتر و همچنین دریافت سود و بازدهی بالا است. روش و نوع معاملات بسته به روحیه و شخصیت معامله‌گر یا اهداف و عملکرد صندوق‌ها یا سبدگردان‌ها است و متفاوت خواهد بود.
تریدر یا معامله‌گر کیست؟
تریدر یا معامله‌گر به شخصی گفته می‌شود که در بازارهای مالی به معامله می‌پردازد. فعالیت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده توسط تریدر ممکن است برای خود یا به نمایندگی از شخص دیگر یا موسسه‌های مختلف باشد؛ اما هدف اصلی معامله‌گر در تمام معاملات، کسب سود خواهد بود. اگر این معاملات برای اشخاص یا مؤسسات انجام شود، در ازای هر یک از خریدوفروش‌ها به معامله‌گر کارمزد تعلق می‌گیرد.
ترید کردن یا معامله‌گری نیازمند دانش گسترده و تخصصی مرتبط با بازار مالی موردنظر، زمان زیاد برای پیگیری اخبار و بررسی وضعیت بازار و مهارت و قدرت تحلیل بالا است. به همین دلیل، معامله‌گری را می‌توان یک کار دشوار، پرهیجان، زمان‌بر و نیازمند روحیه ریسک‌پذیر دانست. ممکن است از تریدر به عنوان سرمایه‌گذار نیز نام برده باشید. بااین‌حال می‌توان میان آنها تفاوت‌هایی را نیز مشاهده کرد. یک سرمایه‌گذار معمولاً در معاملات خود اهداف بلندمدت دارد و دارایی‌های به‌دست‌آمده از معاملات شامل کالا، سهام، ارز دیجیتالی، انواع اوراق بهادار، طلا و. را برای مدتی طولانی نگه می‌دارد.
این سرمایه‌گذاری ممکن است باهدف چندماهه یا حتی چندساله انجام شده باشد و معمولاً ریسک آن بسیار پایین است. این در حالی است که تریدرها معاملات پر ریسک و کوتاه‌مدت زیادی را باهدف کسب سود انجام می‌دهند و همواره در حال بررسی و تحلیل داده‌ها و اطلاعات بازار برای استفاده از فرصت‌های کسب سود هستند. عمر این معاملات ممکن است چند روز یا حتی چند ساعت باشد.
مزایا و معایب ترید کردن
ترید کردن یا همان معامله یکی از بهترین روشهای کسب سود از سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت در بازارهای تورمی است. بازارهای مالی، انتخاب‌های متنوعی را در اختیار شما قرار می‌دهند که کارگزار ارزی کیست؟ امکان آغاز ترید کردن با هر میزان سرمایه اولیه را میسر می‌سازند.
برای آغاز ترید و فعالیت در بازارهای مالی، محدودیت‌های زمانی، مکانی و تحصیلی وجود ندارند و امکان حضور طیف گسترده‌ای از مردم در این بازارها وجود دارد. به لطف الکترونیکی شدن معاملات، به ابزارها امکانات بخصوصی جهت ترد کردن نیاز نخواهد بود. همچنین به لطف پتانسیل بالای ترید، امکان کسب سود قابل توجه از خریدوفروش خدمات و کالاها در زمان کوتاه ایجاد شده است.
اما معایب ترید چیست و چرا بسیاری افراد به جای ترید کردن، به سرمایه‌گذاری روی می‌آورند؟ یکی از عمده‌ترین دلایل انتخاب سرمایه‌گذاری و کنار گذاشتن گزینه ترید، ریسک بالای ترید کردن است. نتایج بسیاری از معاملات قابل پیش‌بینی نیستند و ممکن است یک بخش یا حتی تمام سرمایه خود را از دست دهید. به همین دلیل، یک تریدر باید از روحیه ریسک‌پذیر، دانش تخصصی، اطلاعات زیاد و مهارت بالایی برخوردار باشد. به دلیل عمیق بودن بازار و پیچیدگی و ریسک بالای معاملات، بررسی و تحلیل به زمان زیادی نیاز خواهند داشت. ترید کردن یک کار بسیار استرس‌زا و نیازمند تصمیم‌گیری‌های آینده‌ساز است. به همین دلیل، بسیاری افراد از آن دوری می‌کنند.
معرفی انواع تریدر/سبک‌های تریدر
تریدرها بسته به زمان حضور خود در بازارهای مالی، به چند نوع تقسیم‌بندی میشوند. در واقع تریدرها با انتخاب زمان حضور خود، یک سبک مجزا را انتخاب کرده و با استفاده از آن به ترید کردن و کسب سود می‌پردازند. انواع تریدر شامل موارد زیر هستند:
تریدر اسکالپر (Scalper)
تریدر اسکالپر به معامله‌گری گفته می‌شود که از استراتژی اسکالپ در معاملات خود بهره می‌گیرد. در اسکالپ تریدینگ (استراتژی مورداستفاده تریدر اسکالپر) معاملات حداقل عمر ممکن را دارند. یعنی ممکن است فاصله خرید تا فروش کالا یا خدمات به کمتر از چند دقیقه یا حتی چند ثانیه برسد. اما مزیت این نوع ترید چیست؟ سود به‌دست آمده از این نوع معاملات معمولاً کم و فوری است. در واقع تریدر اسکالپر ترجیح می‌دهد تعداد زیادی معامله با سود اندک را انجام دهد و از طریق افزایش تعداد معاملات، سود خود را افزایش دهد.
تریدر روزانه (Day Trader)
تریدر روزانه خریدوفروش‌هایی با عمر طولانی‌تر از استراتژی اسکالپ تریدینگ را با بهره‌گیری از استراتژی معاملاتی دی تریدینگ انجام می‌دهد. عمر این ترید معمولاً یک روز است. تریدر در ابتدای روز سرمایه را وارد بازار کرده و در پایان روز، آن را خارج می‌کنند. یک تریدر روزانه باید تمام زمان خود را صرف تحلیل تکنیکال و استفاده از نمودارهای چند دقیقه‌ای کند و به هیچ عنوان از آن غافل نشود. در غیر این صورت، امکان گذشتن از حد ضرر وجود دارد. سود حاصل از این ترید مانند اسکالپ تریدینگ اندک است.
ترید نوسانی نسبت به دو نوع استراتژی ترید دیگر طولانی‌تر است و ممکن است دو تا چند روز عمر کند. یک تریدر نوسانی معمولاً معاملات خود را شبانه انجام می‌دهد و از شخصیت صبور و ریسک‌پذیری برخوردار است. معمولاً افرادی از استراتژی دی تریدینگ بهره می‌گیرند که صبر و روحیه مناسب برای انجام ترید نوسانی را ندارند. زیرا بسیاری از اتفاقات بازار در شب رخ می‌دهند و تصور احتمال وقوع آنها هنگامی که تریدر خواب است، استرس زیادی متوجه وی می‌کند. ترید نوسانی نیاز بیشتری به استراتژی «توقف ضرر» خواهد داشت.
تریدر بلندمدت (Position Trader)
تریدر بلندمدت از استراتژی ترید موقعیت معاملاتی با طول عمر بیشتر را انجام می‌دهند و سودهای بزرگ‌تر در اهداف آنها جای می‌گیرد. به‌این‌ترتیب، اخبار روزانه و نوسانات اندک قیمت‌های بازار در تصمیم‌گیری تریدر بلندمدت تأثیری ندارد و ابزار تحلیل آنها متفاوت از تریدرهای دیگر است. اگر می‌خواهید بدانید ابزار تحلیل این سبک ترید چیست، می‌توان به دو ابزار مهم مانند تحلیل بنیادی و فندامنتال اشاره کرد.
اما هدف اصلی از افزایش طول عمر معامله چیست؟ تریدرها معمولاً با حداقل قیمت شروع به خرید می‌کنند و به دنبال موقعیتی عالی برای فروش با بالاترین قیمت منتظر می‌مانند. لازم به ذکر است که این فرصت و موقعیت ممکن است پس از چند روز، چند هفته، چند ماه و حتی چند سال به دست بیاید و نیازمند صبر زیاد است.
به چه روش‌هایی می‌توان ترید کرد؟
با دقت به اینکه هدف ترید چیست و از چه استراتژی‌هایی در این راه استفاده می‌شود، روشهای ترید کرده به سه نوع کوتاه‌مدت ، میان‌مدت و بلندمدت تقسیم میشوند:
تریدهای اسکالپر و روزانه از جمله روشهای ترید کوتاه‌مدت هستند که سود آنها از نوسانات کوتاه‌مدت به دست می‌آیند. در این نوع تریدها، زمان دقیق ورود و خروج از بازار اهمیت بالایی دارد و انتخاب زمان صحیح برای هر یک از آنها، یک فرصت به شمار می‌آید. به دلیل نوسانات لحظه‌ای، ریسک این معاملات به شدت افزایش پیدا می‌کند. معمولاً سود به‌دست آمده از سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت بیشتر از ضرر آنها است. معامله‌گران کار بلد معمولاً با بررسی شاخص‌های فنی می‌توانند وضعیت سود و زیان فوری سهام خود را پیش‌بینی کنند.
میزان استرس سرمایه‌گذاری‌های میان‌مدت معمولاً کمتر از روش کوتاه‌مدت است. زیرا معامله با هدف نگهداری دارایی به مدت چند ماه انجام می‌شود. این روش نیازمند صبر بیشتری است. زیرا ممکن است در فاصله خرید تا فروش، نوسانات متعددی در قیمت‌ها ایجاد شوند که در صورت مهارت پایین تریدر، فروش در زمان نامناسب موجب کاهش سود یا افزایش زیان می‌شود. این ترید نیازمند یک الگوی میان‌مدت است که با دنبال کردن آن می‌توانید سود خوبی را به دست آورید. ترید با روش میان‌مدت، به زمان کمتری برای تحلیل داده‌های بازار نیاز خواهد داشت و استرس کمتری را برای تریدر ایجاد می‌کند.
تریدهایی با طول عمر بیش از 6 ماه را در روش بلندمدت قرار می‌دهند که نیازمند صبر بسیار بیشتری از جانب تریدر است. سوددهی این تریدها با مبلغ زیاد و مدت زمان طولانی اتفاق می‌افتد. در واقع رشد کم سرمایه به نسبت زمان را می‌توان از جمله معایب این روش در نظر گرفت. بااین‌حال، ریسک سرمایه‌گذاری در این روش به شدت کاهش پیدا می‌کند. البته میزان ریسک می‌تواند بسته به مهارت و قدرت پیش‌بینی تریدر کاملاً تغییر کند. برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، معمولاً سرمایه را در شرکت‌هایی قرار می‌دهند که سابقه مطلوب و رشد قابل قبولی را در پیشینه بازار خود داشته باشد یا میزان سود سهام آنها مرتباً افزایش پیدا کند. در این صورت، شرکت اثبات شده است و احتمال ریزش قیمت و ضرر سرمایه به شدت کاهش پیدا می‌کند.
همچنین از شرکتهای جدید با احتمال رشد مطلوب در آینده نیز می‌توان به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت مناسب بهره گرفت. این نوع ترید و سرمایه‌گذاری معمولاً سال‌ها به طول می‌انجامد و زمان زیادی را از تریدر نمی‌گیرد. بااین‌حال، نیازمند قدرت تحلیل و پیش‌بینی بالایی است تا شانس بازدهی سرمایه در بلندمدت افزایش پیدا کند. بنابراین، به یک برنامه استراتژیک شامل اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت سرمایه‌گذاری نیاز است. به عنوان مثال، در صورت محقق نشدن هر یک از اهداف، تریدر اقدام به خروج کند.
در این مقاله خواندید که ترید چیست و تریدر کیست و از استراتژی‌های مختلف معامله به چه صورت می‌توان بهره گرفت. اگر می‌خواهید ترید کردن را به‌عنوان یک شغل دنبال کنید، ابتدا به شخصیت خود دقت کنید. زیرا برای موفقیت در این شغل، برخورداری از روحیه ریسک‌پذیر، صبور و قدرت تصمیم‌گیری و تحلیل بالا الزامی است. شما می‌توانید با آموزش‌های مختلف به دانش کافی برای فعالیت در بازارهای مالی دست پیدا کنید؛ اما جو استرس‌زای بازار بورس، ارز دیجیتال و سایر بازارهای مالی می‌تواند تمام دانش و توانایی‌های شما را به چالش بکشد.
در صورتی که توانایی معامله‌گری را در خود می‌بینید، با ورود به این بازار داغ و پرطرفدار می‌توانید سود چشمگیری را با تمرکز بر بازدهی بلندمدت و کوتاه‌مدت به دست آورید. ترید و سرمایه‌گذاری در بورس، فارکس، ارز دیجیتالی امروزه به یک بحث داغ تبدیل شده است که با جذب سرمایه افراد متعدد، زمینه لازم برای رشد اقتصادی و همچنین افزایش بازدهی و سود سرمایه شما را به وجود می‌آورد. شما می‌توانید با هر مبلغی به بازارهای مالی وارد شده و با اتکا به دانش خود، ترید کردن را آغاز کنید. کارگزاری سرمایه و دانش در این مسیر همواره کنار شما خواهد بود.کارگزار ارزی کیست؟
کارگزار کیست؟
کارگزار در واقع وکیل مالی سرمایه گذار می باشد که به جای سرمایه گذار در بازار بورس و فرابورس، اقدام به سرمایه گذاری می کند.
فعالیت هایی که کارگزاران انجام می دهند مستلزم اخذ مجوز تاسیس و فعالیت از سازمان بورس اوراق بهادار می باشند و این که کارگزار باید در کانون کارگزاران بورس و اوراق بهادار، عضو باشد.
کارگزار کیست:
کارگزار به شخص یا شرکتی گفته می شود که با اجرای ثبت سفارشات خرید و فروشی که توسط سرمایه گذار صورت می گیرد، کارمزد دریافت می کند.
همچنین، ممکن است کارگذار شخص یا شرکتی باشد که به عنوان نماینده، خرید و فروش سهام را برای سرمایه گذاران به عهده می گیرد و در برابر ارائه خدمات، دستمزد دریافت می کند.
وظایف کارگـزار ها:
تعیین ارزش بازار
تبلیغ سهام برای فروش
نشان دادن سهام به خریداران احتمالی
دادن مشاوره به سرمایه گذاران در مورد مسائل مرتبط
شرکت های کارگزاری:
شرکت های کارگزاری، به بنگاه های معاملاتی گفته می شود که داد و ستد سهام توسط آنها صورت می گیرد. آنها عملیات خرید و فروش سهام را به نمایندگی از خریداران یا فروشندگاه انجام می دهند و حقوق و دستمزد دریافت می نمایند.
همچنین یکی از کار هایی که کارگزاران به عهده می گیرند، آموزش به سهام داران و سرمایه گذاران توسط افراد خبره و با تجربه می باشد که آشنایی کافی به مسائل مالی دارند و به راحتی شرایط اقتصادی را تحلیل می کنند.
کارگزاران همچنین، به قوانین و مقررات بورس و سرمایه گذاری، آشنایی کامل دارند و می دانند بهترین اقدام برای خرید و فروش اوراق بهادار و انواع سهام، چه زمان و به چه صورتی است.
کار کارگزاری ها دارای درجه بالایی از حساسیت می باشد زیرا تمامی سهامداران از طریق کارگزاری ها فرآیند داد و ستد سهام را انجام می دهند. لذا شرایط و مقرراتی برای این کار لازم است که باید به آنها عمل شود.
اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت های کارگزاری باید دارای صلاحیت حرفه ای باشند و سازمان بورس آنها را تایید کند.
خدمات شرکت های کارگزاری:
ارائه خدمات مالی
ارائه خدمات در حوزه های مختلف (جامعیت کارگزار)
دسترسی راحت سرمایه گذار به کارگزار
تخفیف کارمزد و ارائه خدمات اعتباری
ایجاد سامانه معاملاتی آنلاین
تحلیل، مشاوره و آموزش به سهامداران
خدمات پشتیبانی برای سرمایه گذاران
ایجاد صندوق های سرمایه گذاری
برخی از تفاوت های کارگزار ها:
کارگزار ها و شرکت های کارگزاری، دارای تفاوت های عمده ای می باشند که در زیر به برخی از مهم ترین آنها اشاره می شود.
اقلام معاملاتی:
نوع معامله سرمایه گذار، با این وابسته است که با افتتاح حساب در یک بروکر، چه اقلامی را می تواند خرید و فروش نماید.
در هر کارگزاری، اقلامی مشخص شده است که می توان آنها را معامله کرد. این اقلام با اقلام سایر کارگزاری ها ممکن است متفاوت باشد.
قوانین مالی و ساز و کار های معاملاتی: در روند کار کارگزاری ها، قوانین و مقرراتی مشخص شده است که برای انجام معاملات باید به آنها توجه شود. روند کار کارگزاری ها تقریبا شبیه یکدیگر می باشد و تنها در موارد جزیی با هم تفاوت دارند.
نظارت و رگولاتوری: بروکر ها زیر نظر نهاد های قانونی می باشند و با نظارت آنها فعالیت می کنند. رگولاتور ها از طریق برخی قوانین و مقررات، از سلامت مالی معاملات مطمئن می شوند.
رگوله : کارگزار های تحت نظر رگولاتوری، در زبان فارسی رگوله نامیده می شوند که این کارگزاری ها از نظر امنیت و سلامت مالی، از بروکر ها بهتر هستند.
یفیت خدمات معاملاتی:
از پارامتر های کیفی خدمات بروکر ها که در طول زما توسط نرم افزار ها اندازه گیری می شوند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
سرعت اجرای معاملات
عدم لغزش نرخ
ارائه بهترین نرخ بهره ممکن
ارائه خدمات پشتیبانی
انواع کارگزار:
کارگزار ها دارای انواع زیر می باشند.
کارگزار بورس:
کارگزار بورس، یک شخصیت حقوقی می باشد که مجز فعالیت خود را از سازمان بورس می گیرد و واسطه بین خریدار و فروشنده سهام می باشند.
این کارگزاران، دستور های داد و ستد سهام را از سرمایه گذاران دریافت نموده و در سیستم معاملات آنها را ثبت می کنند.
کارگزار املاک:
این نوع کارگزار به شخصیت حقیقی یا حقوقی گفته می شود که بر اساس مهارت هایی که دارد، منافع خریدار و فروشنده را در جریان خرید و فروش ملک حفظ می نماید.
این کارگزار، مجموعه ای از فعالیت های مورد نیاز و ضروری بین خریدار و فروشنده را با توجه به مسئولیت قبلی که خریدار و فروشنده به او واگذار کرده اند، انجام می دهد تا در شرایط مشخص و امن موضوع مورد معامله و هزینه های اصلی و جانبی آن صورت گیرد.
نکته: در ایران، مشاورین املاک، نمونه ساده کارگزاری های املاک می باشند.
کارگزار بازار فارکس:
به واسطه بین سرمایه گذاران و بازار جهانی فارکس، کارگزار فارکس می گویند که نقش اساسی معاملات را به منظوز جا به جایی معاملات، ایفا می کند.
در بازار فارکس، معامله گر باید با یک کارگزار قرارداد ببندد و مبلغی به عنوان سپرده در بانک کارگزار نگه دارد و کارگزار انجام معاملات ارزی وی را بر عهده گیرد.
کارگزار فارکس در ازای فراهم کردن معاملات خرید و فروش، درصدی از هر معامله را به عنوان کارمزد کسر کرده و به حساب خود واریز می کنند البته هزینه این معاملات به صورت اتوماتیک محاسبه می شود و به حساب بروکر منتقل می گردد.
نکته ۱: برخی از کارگزار ها تنها از اختلاف قیمت بین خرید و فروش ارز سود خود را تامین می کنند و از معاملات، کارمزد نمی گیرند.
نکته ۲: بعضی بروکر ها از قوانین اسلامی تبعیت می کنند یا حساب ویژه ای برای مشتریان مسلمان خود دارند.
کارگزار نشریات:
افزایش روز افزون هزینه نشریات و چاپ آنها از یک سو و لزوم دسترسی به موقع به این نشریات و تکمیل آرشیو آنها از سویی دیگر، کتابخانه ها را به سمت انتخاب کارگزاری متمایل می کند.
این نوع کارگزاری، قادر است که نشریات را در کوتاه ترین زمان ممکن با قیمت مناسب تهیه نماید.
سوئیفت چیست و چه کاری انجام می دهد؟
سوئیفت (SWIFT) " جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی " است. یک انجمن تعاونی غیرانتفاعی است که در ماه مه ۱۹۷۳ میلادی توسط ۲۳۹ بانک از پانزده کشور اروپایی و آمریکای شمالی راه اندازی گردید و هدف از آن جایگزینی روشهای ارتباطی غیر استاندارد کاغذی و یا از طریق Telex در سطح بین المللی با یک روش استاندارد شده جهانی بود.
در حال حاضر بیش از ۹۷۰۰ بانک و موسسه مالی در ۲۰۹ کشور عضو جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی ( SWIFT مخفف = Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication ) می باشند. در سال ۲۰۰۱ بیش از ۵/۱ بیلیون پیام از طریق سیستم سوئیفت در سطح جهان مبادله گردیده است.
مرکز اصلی شبکه سوئیفت در کشور بلژیک بوده و طبق قوانین آن کشور عمل مینماید و کشورهای آمریکا، هلند، انگلیس و هنگ کنگ به عنوان مراکز پشتیبان اعضاء فعالیت دارند. سوئیفت در هر کشوری دارای یک SAP یعنی نقطه دسترسی به سوئیفت می باشد که توسط موسسه سوئیفت کنترل می شود (در ایران SAP در بانک مرکزی واقع گردیده است). سیستم سوئیفت جهت ارسال و دریافت هرگونه پیام ارزی در بین واحدهای ارزی بانکهای داخل کشور و بانکهای خارج از کشور مورد استفاده قرار می گیرد.
هم اکنون تمام بانکهای داخلی ایران از طریق خطوط Leased و یا ماهواره به یک مرکز به نام SAP در بانک مرکزی متصل گردیده و از طریق سیستم ماهواره ای پیامها را برای بانکهای مورد نظر ارسال می نمایند. این سیستم جهت سرعت بخشیدن به انجام معاملات ارز و جلب رضایت مشتریان و همچنین هماهنگی تمام عملیات ارزی در سطح جهانی با استفاده از یک نرم افزار استاندارد مورد توجه واقع گردیده است.
مزایای سوئیفت :
رشد چشمگیر سوئیفت مدیون دارا بودن مزایای فراوان این سیستم برای استفاده کنندگان است که مهمترین آنها به شرح زیر می باشد :
- استاندارد
- قابلیت اطمینان
- امنیت
- سرعت
- کاهش هزینه ها (البته برای جابجایی مقادیر کم هزینه های این روش بالا می باشد)
- قابلیت دستیابی
- تسویه سریع و هم زمان حسابها
کاراکترهای کد سوئیفت :
در نقل و انتقال پول از طریق سوئیفت کاراکترهایی مورد استفاده قرار می گیرد که به صورت کد می باشد. کد سوئیفت از 8 الی 11 کاراکتر تشکیل شده است :
چهار کاراکتر اول: معرف کد بانک است.
دو کاراکتر دوم : معرف کشور بانک است
دو کاراکتر سوم : کد موقعیت مکانی بانک است
سه کاراکتر آخر : کد شعبه بانک است.
به عنوان مثال کد بانک اقتصاد نوین شعبه تهران به صورت ذیل است :
BEGNIRTHAFG
چهار کاراکتر اول یعنی BENG معرف بانک اقتصاد نوین است
کاراکتر IR معرف ایران است
کاراکتر TH معرف موقعیت مکانی یعنی تهران است
کاراکتر AFG معرف کد شعبه است
چه کسانی از شبکه سوئیفت استفاده می‌کند؟
اکثر اعضای سیستم سوئیفت، بانکها هستند ولی این سیستم مورد استفاده بسیاری از کسب و کارهای دیگر نیز قرار می گیرد که عبارتند از :
- کارگزاران مالی
- دلالان کارگزاری سهام
- سیستمهای تصفیه (Clear)
- شرکتهای حقوقی، موسسات مالی غیربانکی و.
چه زمانی ایران عضو سوئیفت شد؟
پس از اتمام جنگ تحمیلی در سال ۱۳۶۹ بانک مرکزی هیئتی را مامور هماهنگی با بانک های تجاری به منظور عضویت در سوئیفت کرد. پس از طی دوره بررسی عضویت، در اواخر سال ۱۳۷۰ پس از هماهنگی های لازم با بانک های تجاری، تقاضای عضویت سیستم بانکی ایران توسط بانک مرکزی به سوئیفت ارائه شد. در نهایت در سال ۱۳۷۱ پس از ارائه سه پیش شرط عضویت به سوئیفت، عضویت بانک مرکزی به همراه پنج بانک صادرات، ملی، تجارت، ملت و سپه در آذر ماه پذیرفته شد.
ارز ترجیحی، چه بود و چه می‌شود؟
تهران – ایرنا پرداخت یارانه برای نخستین بار در طرح تحول اقتصادی دولت نهم و دهم و هدفمندسازی یارانه‌ها اختصاص یافت، اما حمایت‌هایی از این دست، با عناوینی همچون سوبسید، کوپن، سهمیه و . سابقه‌ای طولانی در کشور ما دارد.
جراحی بزرگ دولت سیزدهم با حذف ارز ترجیحی از بودجه ۱۴۰۱ در عمل آغاز شده است؛ اقدامی که دولت از آن به عنوان طرح ملی اصلاح نظام پرداخت یارانه کالاهای اساسی یاد می‌کند و با اجرای آن درصدد است، از رانت و فساد جلوگیری و یارانه‌ها را عادلانه‌تر بین مردم توزیع کند.
در این زمینه، «محمد مخبر» معاون اول رئیس جمهور تاکید کرده است که مردمی‌سازی و توزیع عادلانه یارانه‌ها یک الزام قانونی، عقلی و اقتصادی است و دولت می‌خواهد یارانه تک‌تک افراد به دست خودشان برسد.
بر اساس گزارشی که معاون اول رئیس جمهور ارایه کرده است، سال گذشته ۱۵.۶ میلیارد دلار ارز ترجیحی یعنی معادل ۳۱۲ هزار میلیارد تومان یارانه از سوی دولت پرداخت شده اما به گفته او، طبقات پردرآمد و ثروتمند جامعه به دلیل مصرف بیشتر، استفاده بیشتری از این یارانه‌ها داشته‌اند و بخش اندکی از این یارانه به دست دهک‌های پایین و طبقات ضعیف جامعه رسیده است.
البته، دولتمردان این وعده را داده‌اند که قرار نیست با اجرای طرح اصلاح نظام پرداخت یارانه‌ها، از جیب ثروتمندان پولی برداشته و به طبقات ضعیف‌تر پرداخت شود، بلکه قرار است با اجرای این طرح یارانه و پولی که متعلق به تک‌تک آحاد جامعه است، به خودشان پرداخت شود.
هر چند این جراحی مثل هر جراحی دیگر برای بدنه جامعه دردناک و نگران‌کننده است، اما به زعم کارگزاران دولتی و همچنین فعالان بخش خصوصی، به تعویق انداختن آن، موکول کردن حل بحران به آینده است.
دولتمردان وعده داده‌اند که قرار نیست با اجرای طرح اصلاح نظام پرداخت یارانه‌ها، از جیب ثروتمندان پولی برداشته و به طبقات ضعیف‌تر پرداخت شود، بلکه قرار است با اجرای این طرح یارانه و پولی که متعلق به تک‌تک آحاد جامعه است، به خودشان پرداخت شود پرداخت یارانه نقدی از کجا آغاز شد؟
پرداخت یارانه نقدی برای نخستین بار با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها به حساب سرپرستان خانوار واریز شد؛ براساس این قانون که بخشی از طرح تحول اقتصادی دولت نهم به حساب می‌آمد، مقرر شده بود که یارانه ۱۶ قلم کالا از جمله بنزین حذف و به قیمت بازارهای منطقه خلیج فارس عرضه شود و در عوض، نیمی از درآمد حاصله به منظور جبران ناشی از فشار حذف یارانه‌ها به صورت نقدی به حساب مردم واریز شود.
به این ترتیب، نخستین پرداخت یارانه نقدی در طرح هدفمندی یارانه‌ها آذرماه ۱۳۸۹ با پرداخت ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان به ازای هر نفر به حساب سرپرستان خانوار انجام شد.
این روند تا سال ۱۳۹۳ ادامه پیدا کرد و پس از آن، فاز دوم طرح هدفمندی یارانه‌ها در دولت حسن روحانی اجرایی شد؛ در فاز دوم، ۱۵ درصد از مردم برای دریافت یارانه نقدی انصراف دادند که رقمی حدود سه هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان را برای دولت آزاد می‌کرد.
ارز ۴۲۰۰ تومانی از کجا آمد؟
از بهار سال ۱۳۹۷ و همزمان با از سرگیری تحریم‌ها علیه ایران، دولت تصمیم گرفت تحت تاثیر افزایش قیمت ارز در بازار آزاد، برای برخی کالاهای اساسی ارز ترجیحی تعریف کند و ارز مورد نیاز برای واردات این کالاها را با نرخ ۴۲۰۰ تومان تامین کند.
این اقدام، یکی از جنجالی‌ترین تصمیمات دولت دوازدهم بود که با هدف حمایت از اقشار آسیب‌پذیر برای کنترل کالاهای اساسی اختصاص یافت؛ هر چند به مرور برخی از کالاها از فهرست دریافت این ارز خارج شدند و در نهایت، اقلام گندم، جو، ذرت، سویا، روغن خام و دانه‌های روغنی در این فهرست باقی ماندند.
این طرح اگرچه حمایت از اقشار آسیب‌پذیر را هدف گرفته بود اما برخی از کارشناسان و فعالان اقتصادی از همان ابتدا نسبت به آن انتقاد داشتند؛ از جمله اینکه طبقات متوسط و ضعیف جامعه کمترین بهره را از این منابع دریافت می‌کنند.
علاوه بر این، تخصیص ارز به واردات کالاهای اساسی، موجب قاچاق این کالاها به کشورهای همسایه شده بود؛ مساله دیگر، فساد ِ وجود ارز چند نرخی بود که این موضوع حواشی زیادی را در خصوص تخصیص ارز ترجیحی به همراه داشت؛ با این حال، فعالان بخش خصوصی نیز معتقد بودند که ارز ۴۲۰۰ تومانی به جز رانت و فساد، رقابت‌پذیری را در فعالیت‌های اقتصادی کاهش داده است.
طرح اصلاح نظام پرداخت یارانه کالاهای اساسی چیست؟
پیامدهای تخصیص ارز ترجیحی باعث شد که دولت سیزدهم حذف این ارز و توزیع عادلانه یارانه‌ای را که تاکنون در این زمینه پرداخت می‌شد، در دستور کار قرار دهد که در گام نخست، این ارز از بودجه سال ۱۴۰۱ حذف شد.
این یارانه تا امروز در زنجیره تامین و توزیع به واردکننده پرداخت می‌شد که مشکلاتی ایجاد کرد و همه به این مشکلات واقف هستند. در این طرح یارانه باید به آخر زنجیره یعنی مصرف‌کننده پرداخت شود تا او خودش سفره‌اش را مدیریت کند در روزهای اخیر اطلاعات گسترده و البته گهگاه متنوع و متناقضی در خصوص میزان و نحوه پرداخت این یارانه مطرح می‌شد اما سید ابراهیم رئیسی شب گذشته (دوشنبه شب؛ نوزدهم اردیبهشت‌ماه) نحوه اجرای این برنامه را تشریح کرد.
رئیس جمهوری در این زمینه اعلام کرد: این یارانه تا امروز در زنجیره تامین و توزیع به واردکننده پرداخت می‌شد که مشکلاتی ایجاد کرد و همه به این مشکلات واقف هستند. در این طرح یارانه باید به آخر زنجیره یعنی مصرف‌کننده پرداخت شود تا او خودش سفره‌اش را مدیریت کند.
بر این اساس، به ۳ دهک اول، نفری ۴۰۰ هزار تومان یعنی یک خانواده ۵ نفره، ۲ میلیون تومان در ماه و به دهک‌های چهارم به بعد هم ۳۰۰ هزار تومان به ازای هر نفر پرداخت خواهد شد.
طبق اعلام دولت، نحوه پرداخت ارز ترجیحی به دارو نیز به این گونه خواهد بود که یارانه‌ای که اکنون واردکنندگان این بخش دریافت می‌کنند، به بیمه‌ها پرداخت می‌شود و بیمه‌ها دارو را با قیمتی که الآن وجود دارد به دست مردم می‌رسانند.
البته، همانطور که رئیسی اعلام کرده است این طرح کوتاه مدت خواهد بود و برنامه‌ریزی شده که حمایت‌ها فعلا برای دو ماه آینده بدین شکل حمایت صورت گیرد و سپس فرم پرداخت این یارانه‌ها تبدیل به کالابرگ الکترونیک خواهد شد.
در این ارتباط، سازمان هدفمندی یارانه‌ها از واریز یکصد و سی و پنجمین و یکصد و سی و ششمین مرحله یارانه نقدی براساس دهک‌های شناسایی شده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با مبالغ تعیین شده به حساب ۲۳ میلیون سرپرست خانوار واریز شد.
به این ترتیب، براساس قانون بودجه سال ۱۴۰۱ و دستور رییس جمهور، یارانه ۴۰۰ هزار تومانی برای دهک‌های اول تا سوم و یارانه ۳۰۰ هزار تومانی برای دهک‌های چهارم تا نهم به ازای هر نفر، دوشنبه (۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱) به حساب سرپرستان خانوارها واریز شد.
حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، آغازی برای سایر اصلاحات اقتصادی
در این ارتباط، «عباس آرگون» نایب رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران به ایرنا می‌گوید: تصمیم دولت در زمینه اصلاح نظام یارانه ارز ۴۲۰۰ تومانی جزو اقدامات بسیار مثبت و درست تلقی می شود و با اجرای آن منشأ رانت‌هایی که به دنبال این اقدام ایجاد شده بود، از میان خواهد رفت.
وی می‌افزاید: اگر تصمیم حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در سال‌های گذشته اتخاذ می‌شد، اکنون این اقدام دولت به راحتی و با هزینه کمتر اجرایی می‌شد؛ زیرا گذشت زمان برای تصمیم مربوط به استفاده از ارز ۴۲۰۰ تومانی کار را برای این اقدام دشوار کرده است.
اگر تصمیم حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در سال‌های گذشته اتخاذ می‌شد، اکنون این اقدام دولت به راحتی و با هزینه کمتر اجرایی می‌شد؛ زیرا گذشت زمان برای تصمیم مربوط به استفاده از ارز ۴۲۰۰ تومانی کار را برای این اقدام دشوار کرده است عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران توضیح می‌دهد: اکنون چنین بحثی مطرح شده است که برخی معتقدند با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، شاهد حذف یارانه‌ها خواهیم بود درحالی‌که چنین صحبتی صحت ندارد و یارانه حذف نخواهد شد، بلکه فقط نحوه پرداخت آن با برخی از تغییرات همراه می‌شود و تصمیم اتخاذ شده به عدالت نزدیک‌تر خواهد بود.
آرگون گفت: باید اقدامی انجام شود تا این طرح دولت، مردم را در هاله‌ای از ابهام قرار ندهد و جزییات طرح تبیین و تشریح شود، در این صورت مردم هم از اقدامات انجام شده از سوی دولت حمایت خواهند کرد.
نائب رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران با اعتقاد بر اینکه این اقدام دولت می‌تواند آغازی برای سایر اصلاحات اقتصادی کشور باشد، می‌افزاید: امیدواریم تا در حوزه یارانه‌های پنهان هم این اقدام به مرحله اجرا برسد و مانع از هدررفت انرژی و یارانه‌ها شوند.
ارز ۴۲۰۰ تومانی از ابتدا هم اشتباه بود
«علیرضا کلاهی صمدی» عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران نیز در این خصوص به ایرنا می‌گوید: نظام یارانه‌ای ارز ۴۲۰۰ تومانی از ابتدا هم اشتباه بود و اصلاح آن اتفاقی است که باید هر چه سریعتر رخ می‌داد.
وی که اجرای درست این طرح را شرط موفقیت آن می‌داند، معتقد است: ما نیاز به جراحی اقتصادی داریم؛ جراحی کنیم، قصابی نکنیم.
کلاهی با تاکید بر اینکه یکی از دلایل ریشه‌ای رشد اقتصادی پایین، تخصیص نادرست منابع است ادامه داد: نظام یارانه‌ای کشور، که شامل یارانه‌های پنهان بخش انرژی نیز می‌شود، به عدم تخصیص بهینه منابع می‌انجامد و همه اینها، به هم ریختگی بازارهای و مکانیسم‌های اقتصادی را به دنبال دارد.
روایت نماینده دادستان از نقش یک متهم بانکی در تعیین نرخ ارز | به کارمندش می‌گفت من باید بگویم کدام نرخ بهتر است تا همان عرضه شود
سومین جلسه دادگاه برخی از مدیران سابق بانک مرکزی امروز یکم مرداد به ریاست قاضی مسعودی‌مقام برگزار شد.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از میزان، در آغاز سومین جلسه دادگاه برخی از مدیران سابق بانک مرکزی، قاضی مسعودی‌مقام گفت: پرونده حاضر در رابطه با مسئولان سابق بانک مرکزی است که در حال رسیدگی می‌باشد و هنوز حکم آنها صادر نشده است. رسیدگی به این پرونده به این معنا نیست که ما زحمات بی‌شائبه کارکنان بانک مرکزی را که به صورت شبانه روزی درحال خدمت به کشور هستند زیرسوال ببریم.
در ادامه جلسه دادگاه شاه‌محمدی، نماینده دادستان اظهار داشت: رصدهای اطلاعاتی ضابطین و اقاریر دیگر متهمان پرونده و سایر قرائن موجود بیانگر آن است که دفتری که آقای صالحی در بعد از ظهرها در آن حاضر می‌شد، یک دفتر کاملا پوششی برای ارتباط غیرمتعارف و ناصحیح با کارگزاران بانک مرکزی بوده است.
او ادامه داد: صالحی مدعی بود که کارگزار بورس است. وی پول‌ها را از افراد اخذ می‌کرد و به نام خود عمده سرمایه گذاری‌ها را در بورس انجام می‌داد. در یک مورد حسین‌زاده که برای سرمایه گذاری در بورس پول خود را به صالحی داده بود، اظهار می‌دارد وقتی پول خود را از صالحی طلب کردم، او ۵۰۰ میلیون از طلب من را کسر کرد. اسدبیگی در بازپرسی گفت من ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار به صالحی دادم. اسد بیگی در جلسه قبل دادگاه اظهارات خود را تصحیح کرد و گفت که من معادل ریالی آن ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار را به صالحی دادم.
نماینده دادستان بیان داشت: دو کارمند صالحی در اظهاراتشان گفته‌اند ما ۲۰ عدد سکه را با بسته بندی صرافی آل‌علی فروختیم و صالحی گفت پول حاصله را خرج دفتر کنید. حالا سوال این است که آقای صالحی شما به عنوان کارمند رده بالای بانک مرکزی چرا باید با اشخاصی که کارشان صد درصد به شما گیر بود، مراوده مالی با بهانه‌های مختلف داشته باشید؟ شما ریت را می‌بستید. چرا باید این مقدار مراوده مالی با این اشخاص به بهانه‌های مختلف داشته باشید؟
متهم صالحی پاسخ داد: با نیمچه سوادی که در علم اقتصاد دارم، با تئوری‌پردازهای دنیا که مرتبط با بانک مرکزی هستند مراوده علمی داشتم. هیچ کجا در کیفرخواست گفته نشده که من در دفترم به دانشجوهای دکتری تدریس می‌کردم.
نماینده دادستان گفت: شما در جلسه قبل این را گفتید.
متهم صالحی گفت: آن دو کارمند دانشجوی دکتری من نیستند. من ۸ سالی که در مقطع دکتری تدریس می‌کردم، دانشجویان خوب خود را برای تحلیل‌های اقتصادی انتخاب می‌کردم.
نماینده دادستان گفت: یکی از این افراد در اظهارات خود گفته در تابستان ۹۶، ۸۰ سکه از اسدبیگی دریافت شده و به فروش رسیده است.
متهم صالحی گفت: این دو نفر استشهادیه امضا و تاکید کرده‌اند ما در اظهاراتمان نگفته ایم که سکه‌ای متعلق به صرافی اسدبیگی فروخته شده باشد. بنابر این مطلبی که نماینده دادستان گفت، اقرار محسوب نمی‌شود.
نماینده دادستان گفت: یکی از آنها در صفحه ۷۷۲ جلد ۴ پرونده بیان داشت که در تابستان ۹۶، ۸۰ سکه از اسد بیگی گرفته شد و به فروش رسید و وجه حاصل به حساب اینجانب واریز شد.
متهم صالحی گفت: اظهارات این فرد نزد ضابطین بیان شده است.
نماینده دادستان گفت: خیر. این اظهارات نزد بازپرس بیان شده است.
در ادامه جلسه دادگاه قاضی از متهم صالحی پرسید: آن سکه‌ها متعلق به چه کسی بود؟
متهم صالحی گفت: من در سال‌های ۹۱ و ۹۲ در ابتدای بازگشتم به ایران دارای ۷ میلیارد تومان حساب شخصی بودم که از این مقدار ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون آن متعلق به من بود و مابقی آن متعلق به ۲۸ نفر دیگر بود. من در سهام و بورس و فارکس و ملک سرمایه‌گذاری می‌کردم.
قاضی گفت: زندگی پیشین شما دلالت بر این حجم مال ندارد.
متهم صالحی گفت: ۷ میلیارد سال ۹۱ معادل ۱۲۰ میلیارد سال ۹۶ می‌شود. از ۱۲۰ میلیارد سه تا چهار میلیارد متعلق به ۴ نفر از آن ۲۸ نفر نزد من مانده بود.
قاضی از متهم صالحی پرسید: اموالتان در سال ۹۶ چه میزان بود؟
متهم گفت: نمی‌دانم. یک و نیم تا دو میلیارد.
قاضی گفت: با خانه و ماشین و تشکیلات؟
متهم صالحی گفت: خانه نداشتم. در خانه ۸۵ متری خیابان پیروزی ساکن بودم. از ۵ میلیون تا ۸۰۰ میلیون به من برای سرمایه گذاری پول می‌دادند.
قاضی از متهم صالحی پرسید: این ۸۰ تا سکه برای کیست؟
متهم گفت: این ۸۰ سکه را در این سال‌ها خریده بودم.
نماینده دادستان گفت: مجموعا بگویید چقدر سکه خرید و فروش کردید؟ چند هزار سکه بود؟
متهم صالحی گفت: به هزار تا نمی‌رسید.
قاضی خطاب به متهم صالحی گفت: آیا قائل هستید که این سکه‌ها که به فروش رفته، متعلق به خود شما بوده است؟
این متهم گفت: متعلق به خودم و افرادی که سرمایه گذارشان بودم. من مدرس سازمان مدیریت صنعتی بودم. مدیرعامل‌های شرکتهای کارگزاری شاگردان من بودند. به همین دلیل من در این کارگزاری‌ها سهام می‌خریدم.
قاضی مسعودی مقام از متهم صاحی پرسید: دفتر متعلق به چه کسی بود؟
این متهم گفت: در زمانی که من ایران نبودم، کارمندم این دفتر را اجاره کرده بود کارگزار ارزی کیست؟ و تمام هزینه‌هایش را من می‌دادم. در دادگاه اعلام شد که من با کارگزاران بانک مرکزی ارتباط غیر متعارف داشتم. ۵ نفر از کارگزاران بانک مرکزی اینجا هستند. از آنها بپرسید که آیا آدرس دفتر من را می‌دانند یا نه.
متهم صالحی مدعی شد: تعداد سکه‌های فروخته شده ۸۰ عدد نبود. باید ورودی‌های حساب من و کارمندانم در صرافی عامری چک شود.
نماینده دادستان بیان داشت: آقایان می‌گویند سکه‌ها را در تجریش فروختیم. حال آنکه صرافی عامری روبروی بانک مرکزی است.
قاضی اظهار داشت: طی این ۲۵ سال که از فعالیت من می‌گذرد، به من ثابت شده که اظهارات اولیه متهمین و مطلعین بیشتر با واقعیت انطباق دارد تا اظهارات بعدی آنها.
در ادامه جلسه دادگاه نماینده دادستان گفت: کارمند آقای صالحی در پرونده اظهار می‌دارد در یک مرحله ۱۰۰ سکه از صالحی تحویل ما شد که ۷۰ تا ۸۰ مورد آن را در تجریش فروختیم. کارمند دیگر صالحی می‌گوید این ۸۰ سکه را صالحی از اسدبیگی گرفته بود و ما فروختیم و وجه به حساب من واریز شد. اسدبیگی در جلسه قبل اقرار کرد من نزد بازپرس گفتم ۱۰۰ هزار دلار و تعدادی سکه را به صالحی داده‌ام آقای صالحی این را می‌پذیرید؟ این آقایان می‌گویند چک و سکه از اسدبیگی داشتیم. سکه گرفته شد و فروخته شد. اسدبیگی می‌گوید من معادل ریالی سکه و ارز دادم.
نماینده دادستان بیان کرد: اسدبیگی در اقاریرش گفته ۱۰۰ سکه و ۱۲ هزار دلار به صالحی دادم و سهام را که به فروش می‌رساندید، سهمتان را برمی‌داشتید.
متهم صالحی گفت: در کد بورسی اسدبیگی وجود دارد و اسدبیگی از ۲ میلیارد مربوط به سهمش، ۴۶۳ میلیون برای پرداخت حقوق هفت تپه ضرر کرد.
وی افزود: از ۷ اردیبهشت ۹۷ معاون اداره بین الملل شدم و این موضوعاتی که مطرح می‌شود مربوط به زمانی است که یک کارمند ساده بودم.
شاه محمدی بیان کرد: سکه‌ها را از شوهرخواهر او کشف کردیم و دارای وکیوم صرافی امین هستند.
متهم صالحی پاسخ داد: از ۵۷ سکه‌ای که از من پیدا شده، برای ۳۰ سکه رسید خرید دارم.
قاضی بیان کرد: مگر سکه سند دارد؟ این موضوع چگونه مشخص می‌شود؟
متهم پاسخ داد: یک عدد از آن ۵۷ سکه مربوط به اسدبیگی و هیتال نیست.
قاضی اظهار کرد: سکه‌های مربوط به اسدبیگی به فروش رفته و این سکه‌ها مکشوفه است.
نماینده دادستان بیان کرد: اینها شواف نیست و ادله است.
متهم صالحی گفت: ۲ قرارداد مالی بین من و حسین زاده وجود داشت و مبلغ ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان در آن قید شده و دو ماه بعد گفت که پولم را می‌خواهم و و من گفتم ضرر می‌کنی و حدود ۳۰ درصد ضرر کرد.
قاضی سوال کرد: چرا برای امور کارگزاری به شما مراجعه می‌کردند؟
متهم پاسخ داد: بسیاری از آقایان به تحلیل ذهنی به من نیاز داشتند. همچنین اینکه گفته شد ریت را سلیقه‌ای می‌بستم، درست نیست. چرا که ریت‌ها دارای پیوست بود.
قاضی خاطرنشان کرد: حرفتان مغایر با اخلاق و شرع است. در رابطه با اقدامات‌تان یعنی انجام یا عدم انجام کاری در بانک مرکزی ما به ازا می‌گیرید و به صورت غیرمستقیم مالی نمی‌گیرید و در قالب کد بورسی ۴۰ درصد سود می‌گیرید.
متهم صالحی پاسخ داد: مکانیزم تعیین ریت مشخص است و اینکه تحلیلم را ارائه دهم ربطی به وظایفم در بانک مرکزی نداشت.
در ادامه جلسه دادگاه، شاه‌محمدی نماینده دادستان اظهار داشت: آقای صالحی مدعی است در سال ۹۶ نقشی در تعیین ریت ارز نداشته است. درحالی‌که اظهارات یکی از کارمندان وی خلاف این را ثابت می‌کند. این فرد در اظهاراتش می‌گوید که صالحی در برخی موارد به من یک نرخ می‌داد و می‌گفت فردا صفحه xe و رویترز را چک کن و اگر نرخ افزایشی بود، آن را انتخاب کن. بنا بر اظهارات این کارمند، صالحی خود را وصل به نیروهای حراست و سازمان اطلاعات معرفی می‌کرد و می‌گفت این کارگزاران از بالا معرفی شده‌اند. علاوه بر این، تمام کارگزاران اقرار دارند صالحی نرخ را برای آنها بهتر می‌بست و آنها وجوهی را به همین سبب به صالحی پرداخت می‌کردند.
در ادامه جلسه دادگاه فیلمی پیرامون اظهارات این فرد در خصوص تغییر نرخ ارز به دستور صالحی پخش شد. در این فیلم کارمند می‌گوید آل‌علی، حسین‌زاده و سیفی و یک کارگزار دیگر از جمله کارگزارانی بودند که از تغییر نرخ ارز سود می‌کردند و از همه بالاتر سود سیفی بود.
در ادامه جلسه دادگاه نماینده دادستان، بیان داشت: صالحی مدعی است نقشی در تعیین نرخ ارز نداشته است. حال آنکه وی به این کارمند می‌گفت من باید بگویم کدام نرخ بهتر است تا ارائه شود. صالحی ارتباطات مختلفی را با کارگزاران به کار می‌بست از جمله گروگان گیری اخذ وجه آنها به واسطه سرمایه‌گذاری در بورس. روش دیگری که به واسطه آن صالحی از کارگزاران برای خدمات غیر قانونی پول می‌گرفت، تعیین نرخ ارز بود. صالحی از سایت‌های مختلف در فواصل زمانی مختلف طی روز نرخ ارز را استعلام می‌کرد و به کارمند خود پیام می‌داد که منتظر بمان و این نرخ را برای کارگزاران ببند؛ در واقع صالحی با این کار خود و با این تعیین نرخ‌ها به ضرر بانک مرکزی و بیت المال کار می‌کرد و در ازای سودی که کارگزاران از این تغییر ریت نصیبشان می‌شد طی تفاهم نامه‌های شفاهی مختلف با صالحی درصدی را شامل ۵۰- ۵۰ یا ۷۰-۳۰ یا ۸۰-۲۰ به صالحی پرداخت می‌کردند.
نماینده دادستان بیان داشت: آل علی یکی از کارگزاران بانک مرکزی است که صاحب صرافی هیتال است. آل علی در اظهاراتش گفته است صالحی ریت را نگه می‌داشت و سعی می‌کرد نرخ بهتری برای من ببندد و من از سود ۲۰۰ هزار دلاری که داشتم ۱۲۰ هزار دلار آن را به صالحی پرداخت کردم. در واقع به واسطه اقدامات مجرمانه صالحی در تغییر ریت ارز کارگزار ارزی کیست؟ ۲۰۰ هزار دلار سود نصیب آل علی به عنوان کارگزار بانک مرکزی شد که ۱۲۰ هزار دلار آن به صالحی تعلق گرفت.
در ادامه، فیلم اظهارات آل علی به نمایش درآمد.
نماینده دادستان در ادامه اظهار داشت: دو کارمند صالحی در اظهاراتشان گفته‌اند خرج دفتر از صرافی هیتال بود یعنی آن ۲۰ سکه‌ای که توسط آن دو کارمند فروخته شد و صالحی به آنها گفت پول حاصل از آن را خرج دفتر کنید. آن سکه‌ها از صرافی هیتال بود که آل علی به صالحی داده بود و این سکه‌های پرداختی نیز در قبال تعیین ریت ارز به نفع آل علی توسط صالحی بود.
در ادامه جلسه دادگاه متهم صالحی گفت: کارگزاران بانک مرکزی ساعت‌های مختلفی در طول روز زنگ می‌زدند و ریت را از کارمندان من می‌پرسیدند. کارگزاری فقط یک بار می‌توانست ریت را ببندد. بالغ بر ۱۲۰۰ مورد نامه وجود دارد یک نامه را پیدا کنید که ساعت امضاشده آن که در اتوماسیون بانک مرکزی موجود است، با ساعت گرینویچ لندن که ما در آن ساعت از ایکس‌ای و رویترز استعلام می‌گرفتیم، اختلافش ۲ ساعت بیشتر باشد. اگر چنین نامه‌ای پیدا کردید معلوم می‌شود من تخلف کردم؛ بنابراین اگر چه ریت چند بار گرفته می‌شد، اما یک بار نهایی می‌شد.
در ادامه نماینده دادستان از متهم صالحی پرسید: آیا ایکس‌ای و رویترز درگاه بانک مرکزی هستند؟ آیا بانک مرکزی می‌فهمید شما چه زمانی از این سایت‌ها استعلام می‌کنید. بانک مرکزی مطلع نمی‌شد شما در چه ساعتی در رویترز و ایکس‌ای هستید و نرخ بهتر را برای کارگزاران می‌گرفتید و آن را امضا می‌کردید؛ شاید فاصله این استعلام و این تعیین نرخ نیز یک دقیقه بود.
متهم صالحی گفت: سایت‌های ایکس‌ای و رویترز همیشه جلوی ما باز بود. من ثانیه‌ای از آنها یک پرینت می‌گرفتم.
دیدگاه شما