محدودیت های یک روند

چگونه خلبان شویم؟ صفر تا صد یک شغل محبوب

حتما می دانید که برای نشستن پشت فرمان هواپیما و پرواز در آسمان باید از ویژگی های فیزیکی خاصی برخوردار باشید. داشتن سلامت جسمی و روانی لازم از جمله این ویژگی ها به شمار می رود. به عبارت دیگر سلامت جسمی و روانی شما قبل از هر کاری توسط یک تیم پزشکی بررسی شده و مورد تأیید یا رد قرار می گیرد. معاینه چشم از جمله آنهاست که در آن از دید صد در صدی شما و نداشتن کوررنگی اطمینان حاصل می شود. در معاینه دندانپزشکی هم نداشتن بیش از 4 دندان پر شده و عفونت های دندانی باید به تأیید پزشک برسد.

در کنار موارد بالا پزشک به معاینات قلب، ریه، اعصاب و حلق پرداخته و مطمئن می شود که شما تا کنون مورد عمل های جراحی مهم قرار نگرفته باشید یا مبتلا به آسم و سینوزیت نباشید. این یعنی شما نباید جراحات ناشی از تیغ، چاقو و شکستگی داشته باشید. فاصله زانوهای شما از عرض یک قنداق تفنگ نیز نباید بیشتر باشد. به علاوه داشتن قدرت شنوایی مناسب و نداشتن لکنت زبان از ویژگی هایی است که برای خلبان شدن اهمیت زیادی دارد. قد خلبان ها هم از دیگر ویژگی هایی است که مورد توجه قرار می گیرد. البته این ویژگی با توجه به نوع شیوه ای که شما برای خلبان شدن انتخاب می کنید، متفاوت است. برای نمونه برای خلبانی ارتش شرط حداقل 175 سانتی متر برای متقاضیان اعمال می شود. این در حالی است که در آموزشگاه های آزاد این شرط به حداقل 165 سانتی متر می رسد.

از دیگر آزمون هایی که متقاضیان خلبانی پس از گذراندن شرایط جسمی باید بگذرانند، تست های ورزشی است. در حقیقت متقاضیان باید چند دور دویدن دور یک میدان بزرگ، شنا، دراز نشست و توانایی انجام ورزش های کششی را از سر بگذرانند تا بتوانند وارد مراحل دیگر شوند. در مجموع تست های سلامت جسمی برای خلبان شدن را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

• اندازه گیری دید چشم ها و سنجش کور رنگی
• بررسی ضریب وزن نسبت به قد BMI
• بررسی وضعیت، فک، دهان و دندان ها
• بررسی وضعیت استخوان بندی و اندام های حرکتی

البته این نکته را هم باید افزود که اگر در هر یک از مراحل فوق مواردی باشد که مغایرت با استانداردها داشته باشد، اداره طب هوایی از نظر یک پزشک متخصص استفاده خواهد کرد و نظر وی مبنای تصمیم گیری است. در صورتی که مغایرت زیاد نباشد، پرونده به کمیسیون پزشکی اداره استاندارد پرواز ارجاع شده و شورایی متشکل از پزشکان در این باره به تصمیم گیری خواهد پرداخت.

ویژگی های شخصیتی لازم برای خلبانی

بدون شک واجد ویژگی های جسمی بودن تنها نیمی از راه است. برای خلبان شدن باید از ویژگی های شخصیتی خاصی هم برخوردار بود. برای نمونه:

• از آنجایی که خلبانی یکی از پر استرس ترین مشاغل دنیا است، شما باید از توانایی مقابله با چالش و استرس برخوردار باشید.
• شکی نیست که در این شغل شما با خطرات زیادی مواجه هستید، از این رو باید قدرت ریسک پذیری بالایی در شرایط خاص داشته باشید.
• باید قدرت کنترل شرایط سخت و نیز مدیریت زمان را داشته باشید
• باید مسئولیت پذیر باشید
• باید توان انجام کار گروهی و برقرای ارتباط با دیگر اعضای کادر پروازی را داشته باشید

راه هایی که به خلبان شدن ختم می شوند

خبر خوب برای متقاضیان خلبانی این است که امروز راه های زیادی برای رسیدن به این شغل پیش بینی شده است. علاوه بر تحصیل در این رشته، آموزشگاه های آزادی هم وجود دارند که مثلا برای خلبانی هواپیماهای مسافری می توانید بعد از گذراندن دوره های خاصی، گواهینامه دریافت کنید.

آموزشگاه های زیر نظر سازمان هواپیمایی کشوری

همانطور که گفتیم یکی از راه های خلبان شدن گذراندن دوره های ویژه در آموزشگاه های خاص است. در این آموزشگاه ها که زیر نظر سازمان هواپیمایی کشوری برگزار می شوند، پس از ثبت نام، دوره های تئوری و عملی گذرانده و سپس وارد مرحله آزمون تئوری و عملی سازمان هواپیمایی کشوری می شوید. اگر می خواهید از این راه به کابین خلبان راه پیدا کنید باید :

• حداقل 18 سال سن داشته باشید
• مدرک دیپلم داشته باشید
• وضعیت خدمت وظیفه یا معافیت تحصیلی شما روشن باشد
• معاینات پزشکی را که در بالا به آنها اشاره کردیم، با موفقیت گذرانده باشید
• اعتیاد یا سوء پیشینه کیفری نداشته باشید
• به یکی از ادیان رسمی کشور تدین داشته باشید

در حقیقت مرکز آموزش فنون و خدمات هوایی بعد از گذراندن دوره ها، اثبات دانش علمی، اثبات مهارت پرواز در پروازهای شبیه سازی، اثبات مهارت پرواز با یک وسیله پرنده، اثبات توانایی صحبت کردن و فهمیدن زبان مورد نیاز برای مکالمات رادیویی به اعطای گواهینامه پرواز به متقاضی می پردازد.

*** اینا رو هم بخون:

دوره های تئوری خلبانی

کلاس های تئوری خلبانی به ارائه دروسی چون هواشناسی، آیرودینامیک، آلات دقیق پرواز، ناوبری هوایی، مقررات وزن و تعادل، قابلیت های هواپیما، موتور سیستم، نحوه کار با کامپیوتر پرواز و نیز محاسبات، نقشه خوانی و فیزیولوژی پرواز می پردازند.

دوره های عملی خلبانی

دوره های عملی پس از گذراندن دوره های تئوری برگزار می شوند که در آنها متقاضیان ملزم به 50 ساعت پرواز آموزشی به همراه استاد خلبان و نیز به صورت مستقل می باشند. در ایران این پروازها با هواپیماهای سبکی مانند پایپر، سسنا و تکنام انجام می شوند.

مدارک لازم برای خلبانی

مدرک PPL (Private Pilot License) یا گواهینامه شخصی

این مدرک همانگونه که از نام آن پیداست یک گواهینامه شخصی است که با گذراندن 150 ساعت کلاس تئوری و 40 ساعت پرواز به دست می آید. پس از موفقیت در آزمون های این دوره، در آزمون سازمان هواپیمایی کشوری شرکت کرده و در صورت قبولی مدرک پی پی ال را دریافت می کنید. این را هم باید بدانید که با اخذ این گواهینامه تنها مجاز به پرواز با هواپیمای شخصی در شرایط پرواز با دید VFR بوده و استفاده تجاری و حمل مسافر برای کسب درآمد تخلف به حساب می آید.

مدرک CPL (Commercial Pilot License) یا گواهینامه تجاری

این مدرک مجوز نشستن پشت پروازهای مسافری و هواپیماهایی چون بوئینگ، ایرباس، فوکر و . را به شما می دهد. برای دریافت آن هم باید پس از گذراندن کلاس های تئوری و 110 ساعت پرواز، در آزمون سازمان هواپیمایی کشوری شرکت کنید.

مدرک IR (Instrument Rating) یا گواهینامه اجازه پرواز کور

این دوره پس از اخذ مدرک سی پی ال و به منظور وارد شدن به یک ایرلاین گذرانده می شود که شامل 250 ساعت کلاس تئوری و 40 ساعت عملی است. پس از دریافت این گواهینامه شما می توانید شب ها و در هوای ابری هم پرواز کنید.

مدرک آموزش خلبانی (Certified Flight Instructor Certificate)

برای اخذ مدرک فوق علاوه بر داشتن 18 سال تمام شما باید مدرک سی پی ال یا گواهینامه حمل و نقل شرکت های هوایی یعنی ATPL را داشته باشید.

مراکز معتبر آموزش خلبانی در ایران

مرکز آموزش خلبانی ایران

مرکز آموزش خلبانی ایران که در واقع مدرسه خلبانی است، یکی از بهترین مراکز ایران است که در سال 1387 کار خود را آغاز کرده است. در این مرکز می توانید دوره های خلبانی شخصی، تجاری و فوق سبک را بگذرانید.

مرکز آرتا کیش

این مرکز که ادعا می کند یکی از بزرگ ترین مدارس خلبانی خاورمیانه است، در سال 81 مجوز خود را از سازمان هواپیمایی کشوری دریافت کرده و 6 فروند هواپیما برای دوره های آموزشی خود در اختیار دارد. در این مرکز هم می توانید هر چهار مدرک خلبانی را که در بالا از آنها نام بردیم، دریافت کنید.

مرکز آموزش مجازی فنون هوایی

این مرکز که در سال 90 آغاز به کار کرده، از جدیدترین فناوری روز دنیا برای آموزش به متخصصان صنعت هوانوردی استفاده می کند. از ویژگی های جالب این مرکز می توان به آموزش های آنلاین و زنده ای اشاره کرد که به متقاضیان از هر گوشه ایران امکان مشارکت را می دهد.

مرکز آموزش هوانوردی پارسیس

پارسیس از دیگر مراکز آموزش خلبانی در ایران است که از سال 1389 فعالیت خود را آغاز کرده است. در این مرکز هم دوره های خلبانی، دیسپچری و مهمانداری برگزار می شود.

مرکز آموزش خلبانی معراج

در مرکز معراج نیز شما می توانید در دوره های خلبانی، مهمانداری و کادر پروازی و زمینی شرکت کرده و مدارک خلبانی لازم را دریافت کنید. این مرکز یک مرکز خصوصی بوده که در فرودگاه ویژه قزوین دوره های آموزشی خود را برگزار می کند. البته دوره های تئوری این مرکز در شهرک اکباتان تهران برگزار می شود.

خلبانی از طریق آموزش دانشگاهی

خلبانی در دانشگاه یکی از زیرمجموعه های رشته ای به نام هوانوردی است که البته به عنوان خلبانی نظامی شناخته می شود. دو شاخه دیگر هم مراقبت پرواز و ناوبری هوایی می باشند. داوطلبان می توانند از طریق گروه های آزمایشی ریاضی، فنی و علوم تجربی به رشته خلبانی در دانشگاه دست یابند. به عبارت دیگر با قبول شدن در این رشته شما در دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری آموزش هایی را برای خلبانی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران خواهید دید. برای گذراندن این دوره ها نیز شما باید حداکثر 20 سال تمام داشته، از ویژگی های جسمی لازم که پیشتر به آنها اشاره کردیم برخوردار بوده و مصاحبه های عقیدتی را هم بگذرانید.

مشکلات و محدودیت های ارتودنسی

هر درمان پزشکی یا دندانپزشکی با خود خطرات خاصی به همراه دارد

گرچه از ارزش دندان هایی که در جای درست خود قرار دارند آگاه هستیم و می دانیم دندان ها با این شکل عملکرد خوبی دارند و لبخند زدن با آنها خوشایند است، اما باید بدانید که هر درمان پزشکی و دندانپزشکی با خود خطرات و محدودیت های خاصی به همراه دارد. این همیشه پرسشی است که همواره مطرح می شود، آیا مزایای آن از خطرات احتمالی آن بیشتر هستند. با این حال، این نباید تنها ضابطه برای تصمیم گیری برای انتخاب و بهره مندی از مزایای درمان ارتودنسی باشد. تغییرات عملکردی و زیبایی چشمگیر که نتیجه درمان ارتودنسی هستند، باید قابل توجه تر از خطراتی باشند که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت. با این حال:

• غیر ممکن است بتوان همه شرایط و موقعیت هایی را فهرست کرد که می توانند بوجود بیایند و عملکرد دندان محدودیت های یک روند ها و فک ها را در طول درمان ارتودنسی تحت تأثیر قرار دهند.
• در این مقاله به توصیف شایع ترین خطرات خواهیم پرداخت.
• اگر هر پرسش یا نگرانی دیگری در مورد این موضوع دارید، تردید نکنید و آن را با ارتودنتیست انتخابی خود در میان بگذارید تا با گرفتن پاسخ خود با رضایت خاطر درمان خود را آغاز کنید.

از بین رفتن یا مرگ دندان

• دندانی که قبلاً به شدت ضربه خورده است در کوتاه مدت یا حتی در بازه زمانی طولانی می تواند “حیات” خود را از دست بدهد و یا اصطلاحاً “بمیرد”.
• برخی حوادث و ضربه ها یک یا چند دندان را تحت تأثیر قرار می دهند و ممکن است بیمار از آنها آگاه نباشد و ارتودنتیست هم نتواند قبل از آغاز درمان از آن مطلع شود.
• برخی دندان ها بدون هیچ علت واضحی از بین می روند، خواه تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند یا خیر، یا اینکه ضربه خورده باشند یا نه.
• دندان هایی که از دست می روند (دندان های مرده) معمولاً تیره تر می شوند. این معمولاً تناقضی با درمان ارتودنسی ندارد.

ارتودنسی و از دست رفتن دندان

گرچه ارتودنسی عامل اصلی یا اولیه از دست رفتن حیات دندان نیست، اما در برخی موارد نادر جابجا کردن دندان می تواند عاملی باشد که موجب بالا رفتن احتمال از دست رفتن دندانی محدودیت های یک روند می شود که از قبل مستعد از دست رفتن بوده است. میلیون ها دندان با کمک ارتودنتیست و درمان ارتودنسی جابجا شده اند یا در حال جابجا شدن هستند و تعداد بسیار اندکی از آنها تحت تأثیر این مشکل قرار می گیرند. به عنوان مثال، ممکن است دندان قبلاً (در نتیجه ضربه یا تصادف) آسیب محدودیت های یک روند دیده باشد. این آسیب می تواند سال ها قبل اتفاق افتاده باشد، اما بیمار آن را به خاطرب نداشته باشد.

عصب دندان می تواند به تدریج سفید شود و این دندان در نهایت از دست خواهد رفت و این صرفاً به زمان بستگی دارد قبل از آنکه علائم آن ظاهر شوند. این حقیقت است که جابجا کردن چنین دندان هایی با درمان ارتودنسی می تواند محرک این اتفاق باشد و می تواند موجب تسریع این فرایند تخریب شود. یکی از علائم این اتفاق تغییر رنگ و تیره شدن دندان آسیب دیده است. با این حال، این نوع دندان ها همیشه با درد همراه نیستند، در واقع آنها به ندرت درد دارند. در واقع حتی حساسیت دندانی یا دیگر علائم هم ممکن است وجود نداشته باشند.

وقتی چنین اتفاقی رخ می دهد تنها راه برای نجات چنین دندانی انجام درمان ریشه (عصب کشی) توسط متخصص درمان ریشه (اندودنتیست) است. در صورت لزوم، برای بررسی های بیشتر و توصیه های بهتر لازم است بیمار به دندانپزشک خود ارجاع داده شود. از دست رفتن یک دندان به این دلیل نادر است، اما به محضی که دندان تحت درمان ریشه قرار بگیرد می تواند به اندازه دندان های سالم و “عادی” دیگر خوب باشد. دندانی که از دست می رود نیازی به کشیدن ندارد و می تواند یک عمر دوام داشته باشد.

آیا درمان ارتودنسی می تواند موجب از دست رفتن دندان شود؟

دندانی که رنگ آن تغییر می کند و تیره می شود، در اکثر موارد از دست رفته است و در نهایت درمان ریشه یا اندودانتیک نیاز خواهد داشت. درمان ارتودنسی مستقیماً منجر به از دست رفتن دندان نخواهد شد، اما همانطور که در بالا توصیف شد، درمان ارتودنسی می تواند موجب تشدید مشکلی شود که از قبل وجود داشته است یا در حال پیشرفت است، مثلاً در دندانی که قبلاً آسیب دیده یا ضربه خورده است.

می دانیم که یک فشار شدید می تواند موجب از دست رفتن دندان شود، اما فشاری که با درمان ارتودنسی به دندان وارد می شود، قابل مقایسه با فشارهایی نیست که طی حوادث یا تروماهایی مانند برخورد مشت به صورت (دندان)، زمین خوردن، تصادف، یا غیره به دندان وارد می شوند و به خودی خود نمی توانند از دست رفتن دندان را توضیح دهند. حتی بزرگترین فشارهای ارتودنتیک هم نمی توانند موجب از دست رفتن دندان شوند.

مرگ یا از دست رفتن دندان یا تغییر رنگ آن چیزی شبیه تحلیل ریشه دندان نیست، که یکی از اثرات جانبی این درمان است که اغلب (با درجات متفاوتی) اتفاق می افتد.

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

دندانی که درمان ریشه روی آن انجام شده است، یعنی از دست رفته است، می تواند با درمان ارتودنسی به خوبی دندان های طبیعی دیگر جابجا شود، اگر استخوان و لثه ها (پریودنشیوم) سالم باشند. جابجایی دندان ها عموماً بافت های بیرون و اطراف ریشه دندان (الیاف پریودنتال لیگامان، سطح ریشه، و استخوان آلوئولار) را شامل می شود، بنابراین این یک واقعیت است که از دست رفتن دندان مانع انجام اصلاحات ارتودنسی نمی شود و برای درمان محدودیت ایجاد نمی کند.

مراحل رشد مو بعد از کاشت مو چگونه است؟

در ابتدا باید دانست که رشد موها بعد از کاشت برای هر فردی نیاز به زمان دارد و هیچ فردی بعد از کاشت مو از این قاعده مستثنی نخواهد بود، در حقیقت مشاهده‌ی نتیجه‌ی کاشت بلافاصله بعد از کاشت مو غیر ممکن خواهد بود.

در واقع باید دانست که موهای شما بعد از کاشت مو وارد فازهای مختلفی خواهد شد که هر کدام از این فاز ها در بازه‌ی زمانی خاص اتفاق می‌افتد، از این رو به شما پیشنهاد می‌شود تا برای مشاهده نتیجه‌ی عالی از کاشت موهای خود صبوری نمایید. در ادامه‌ی این مقاله مراحل رشد مو بعد از کاشت را برای شما برخواهیم شمرد.

بعد از کاشت چه مدت زمان برای نتیجه دیدن از کاشت مو نیاز است؟

به صورت میانگین افراد بعد از کاشت مو در فاصله‌ی زمانی بین 6 تا 9 ماه می‌توانند نتیجه‌ی کاشت مو را مشاهده نمایند در اکثر موارد این اتفاق در بازه‌ی زمانی 12 ماهه صورت می‌گیرد. اما باید دانست که مراحل رشد مو بعد از کاشت می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد و به فاکتورهای مختلفی بستگی داشته باشد.

آنچه بعد از کاشت مو، در بازه های زمانی مختلف، باید انتظار داشته باشیم:

در ادامه آنچه در بازه های زمانی مختلف که بعد از کاشت مو تجربه خواهید کرد و مراحل رشد مو بعد از کاشت را به شما معرفی می‌کنیم:

در اولین هفته از مراحل رشد مو در نقاط اهدا کننده فولیکول مو شاهد چه خواهبم بود؟

در هفته‌ی اول ممکن است که فرد در نقاط اهدا کننده‌ی فولیکول مو (بانک مو) خونریزی، تورم و حس سوزش را تجربه نماید و ممکن است که وجود این تورم ها بر روی پیشانی و یا اطراف چشم در 5 روز اول نیز دیده شود.

هفته‌ی دوم تا هفته‌ی سوم

در این بازه‌ی زمانی، شاهد احیای پوست کف سر خواهیم بود به صورتی که تمامی زخم های موجود در این قسمت برطرف خواهند شد، در این مرحله فولیکول های منتقل شده به قسمت های جدید از سر، به صورت دائم در نقاط مورد نظر جایگذاری خواهند شد و شروع به ریزش می‌کنند. این ریزش مو در ماه اول کاملا طبیعی می‌باشد و نیازی به نگرانی در این خصوص وجود ندارد تنها لازم است تا اندکی صبر کرده تا پروسه‌ی کاشت مو، از تمام فاز های موجود عبور کرده و شما را به نتیجه‌ی دلخواهتان برساند.

ماه اول تا ماه دوم

در این بازه‌ی زمانی بیماران با شوک ریزش موی شدید مواجه می‌شوند، برخی از بیماران ریزش مو را در قسمت های دیگر از سر که کاشت مو در آنها صورت نگرفته را نیز تجربه می‌کنند که این امر می‌تواند برای این افراد دغدغه آفرین باشد و آنها را نگران نماید، اما باید گفت که نیازی به نگرانی در این خصوص وجود ندارد. در این مرحله فولیکول ها، وارد فاز استراحت می‌شوند و به همین دلیل است که رشد موی جدیدی بر روی سر دیده نمی‌شود، در این مرحله وجود قرمزی هایی بر روی پوست سر دیده می‌شوند که به زودی برطرف خواهند شد.

ماه دوم تا سوم

موهای ظریف در این مرحله شروع به رشد می‌کنند و بیمار شاهد قرمزی هایی به دلیل رشد موها خواهد بود که این قرمزی ها به مرور زمان برطرف خواهند شد.

ماه چهارم تا ششم

باید گفت این مرحله در بیماران مختلف می‌تواند متفاوت باشد، رشد موها در 4 ماهگی به صورت خیلی خفیفی مشاهده خواهد شد، در نتیجه می‌توان گفت که فرد در این مرحله تغییرات ظاهری را در خود مشاهده خواهد کرد و تا ماه ششم این فرد می‌تواند رشد موی 60 درصد‌ی را در سر خود احساس نماید. می‌توان گفت که در این مرحله پوشش بهتر موها، ضخامت بیشتر و همچنین تراکم و طول بلند تری از موها مشاهده خواهد شد و البته وجود این تغییرات به راحتی با چشم قابل رویت خواهد بود.

ماه هفتم تا دهم

70 تا 90 درصد نتیجه‌ی کاشت مو در بازه‌ی زمانی بین 7 ماه تا 10 ماه اتفاق می‌افتد، در این مرحله فرد قادر است تا موهای خود را به هر نحوی که می‌خواهد آرایش کند. لازم به ذکر است که در این مرحله برخی از افراد ریزش موها را مشاهده خواهند نمود، چراکه برخی از موها در این بازه‌ی زمانی وارد فاز استراحت می‌شوند ولی بعد از دو ماه شاهد رشد این تارهای مو به صورت مجدد خواهیم بود.

رشد موها پس از کاشت مو در بازه زمانی یک ساله چگونه است؟

می‌توان گفت شما بعد از کاشت مو در بازه‌ی زمانی یک ساله، شاهد رشد مو به صورت 100 درصد خواهید بود و می‌توانید با رضایت کامل از نحوه‌ی رشد موها و شکل ظاهری فعلی موهای خود از داشتن موهایی متفاوت نسبت به قبل لذت ببرید.

آیا ریزش موها در بازه های زمانی معین بعد از کاشت طبیعی خواهد بود؟

یکی از مهم ترین مسائلی که بعد از کاشت مو باید دانست این است که در فاصله‌ی زمانی هفته‌ی دوم تا هشتم بعد از کاشت مو، موهای موجود بر سر خواهند ریخت اما در این خصوص جای هیچ نگرانی نیست و این پروسه کاملا طبیعی می‌باشد و تنها بعد از گذشت از این مرحله می‌باشد که شما شاهد رشد موها به صورت طبیعی خواهید بود، اطلاع از این موضوع و مراحل رشد مو بعد از کاشت، سبب می‌شود تا نسبت به این ریزش موها کمتر حساسیت نشان دهید و بیمی در این خصوص نداشته باشید.

چطور می‌توانیم روند رشد موهایمان بعد از کاشت را سرعت بخشیم؟

اگر از ما این سوال را بپرسید که چطور و چگونه روند رشد را افزایش دهیم به شما پاسخ می‌دهیم که رژیم غذایی مناسبی برای خود در نظر بگیرید و مواد مورد نیاز برای رشد و احیا را به بدن خود برسانید، اطمینان حاصل کردن از یک رژیم غذایی سالم که سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها و پروتئین ها باشد می‌تواند به تقویت فولیکول های مو کمک کند و باعث رشد سریع مو شود در مقاله‌ی فولیکول مو چیست به طور کامل ماهیت این فولیکول ها را شرح داده ایم. باید دانست که برخی ویتامین ها می‌توانند باعث تقویت کلاژن و سلول های سالم در بدن شوند.

محدودیت های تحرک های بدنی بعد از کاشت مو و اهمیت آن در روند رشد

به صورت معمول، پزشک معالج شما بلافاصله بعد از کاشت مو انجام فعالیت های ورزشی را برای شما مجاز نمی‌دارد باید گفت فعالیت های بدنی مانند دویدن، دوچرخه سواری و هر نوع دیگری از ورزش ها می‌توانند برای کاشت موی شما (هر نوع کاشت مویی که انجام داده اید مانند کاشت مو به روش FUTو یا FIT و یا ترکیبی) مضر باشد، اما باید دانست که این محدودیت ها موقتی می‌باشد و بعد از گذشتن مدت زمانی خاص که پزشک متخصص برای شما در نظر خواهد گرفت شما می‌توانید فعالیت های بدنی خود را از سرگیرید.

ضخیم شدن موها بعد از کاشت مو

یکی از سوالاتی که ذهن افراد زیادی را به خود مشغول می‌کند این است که آیا بعد از عمل کاشت تارهای موهای آنها ضخیم تر خواهد شد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که مسئله‌ی مهم در کاشت موها این است که فرد باید صبور باشد در نهایت این ضخیم شدن تارهای مو امکان پذیر می‌باشد اما نیازمند زمان می‌باشد و به طور متوسط در حدود 12 تا 18 ماه زمان نیاز است تا این تارهای مو ضخیم تر شوند. از این رو پیشنهاد ما به شما این است که بعد از عمل کاشت مو صبوری به خرج داده و در مدت زمان تعیین شده نتیجه‌ی مطلوب این کار را مشاهده نمایید.

آیا کاشت مو می‌تواند روشی دائمی برای رهایی از کچلی و کم مویی باشد؟

خوشبختانه باید گفت که روش کاشت مو تنها راه دائمی برای رهایی از نارضایتی از کمی مو و کچلی در افراد مختلف می‌باشد و به همین دلیل است محدودیت های یک روند که در سال های اخیر افراد زیادی به این روش رو آوردند و تصمیم گرفتند تا این راه همیشگی و دائم برای خلاصی از این موضوع را امتحان نمایند.

فاز استراحت برای فولیکول ها بعد از کاشت مو

بعد از کاشت مو در سه هفته‌ی اولیه، موهای کاشته شده به شدت خواهند ریخت و فولیکول های انتقال داده شده وارد فاز خواب و یا فاز استراحت می‌شوند. در واقع باید گفت که در این مرحله، فولیکول های مو به صورت موقت، مویی را تولید نخواهند کرد.

مدت زمان فاز استراحت فولیکول های مو بعد از کاشت مو چقدر است؟

فاز استراحت بعد از کاشت مو در هر فردی می‌تواند متفاوت و متغیر نسبت به شرایط فیزیکی هر فرد باشد، در نتیجه نمیتوان قطعیتی برای مدت زمانی که موها در این فاز قرار خواهند گرفت، تعیین نمود.

چه مدت زمان برای رشد موها بعد از کاشت مو نیاز است؟

عوامل زیادی می‌توانند بر نحوه و همچنین مدت زمان شروع رشد موها بعد از کاشت مو تاثیر گذار باشد که از مهم ترین آنها می‌توان به ژنتیک هر فرد اشاره نمود. از این رو نمی‌توان مدت زمان معینی برای آن در نظر گرفت. می‌توان گفت که مدت زمان رشد کامل و رسیدن به نتیجه کاشت مو، در کاشت مو به روش FIT یا روش های دیگر، بین ۹ ماه تا یک سال می باشد.

برای یکسال بعد از کاشت مو چه نتیجه ای را می‌توان پیش بینی نمود؟

اکثر افرادی که برای کاشت مو اقدام می نمایند کنجکاو هستند تا بدانند که چه انتظاری از نتیجه‌ی عمل کاشت خود می‌توانند داشته باشند، و در مراکز درمانی و کاشت مو شاهد پرسیده شدن این سوال زیاد هستیم که که آیا موهای کاشته شده‌ی من بعد از یکسال نتیجه‌ی خود را نشان خواهد داد؟ باید این اطمینان به افراد داده شود که آنها در طی یکسال می‌توانند نتیجه ای متفاوت را در موهای خود مشاهده نمایند، البته همانطور که قبلا به آن اشاره نمودیم این اتفاق می‌تواند زودتر از اینها خود را نشان دهد اما به صورت قطعی می‌توان گفت که شما بعد از یک سال شاهد رشد موهای خود به صورت ضخیم تر خواهید بود و دیگر از کم مو بودن خود رنج نخواهید بود.

حساسیت موها بعد از کاشت مو

افراد بعد از کاشت مو به روش ترکیبی، FUT و یا FIT، حساس شدن پوست سر جایی که محل رشد موها می‌باشد را تجربه خواهند کرد، این حساسیت در قسمت هایی از سر که اهدا کننده‌ی فولیکول های مو می‌باشند و در قسمت‌هایی که کاشت در آن قسمت صورت گرفته مشاهده می‌شود ولی نیاز به نگرانی در این خصوص نیست و شما می‌توانید در صورت موافقت پزشک حتی از ماساژهایی که سبب کاهش حساسیت پوست سر هستند، بهره گیرید. باید دانست که به طور معمول انجام ماساژهای معمولی سر بعد از کاشت به افراد تجویز نمی‌شود و تنها در صورتی این ماساژها مورد تایید خواهند بود که بر روند کاشت مو بی تاثیر باشند و توسط افرادی انجام شود که صلاحیت لازم برای انجام این کار را دارند.

آیا رشد مو برای همه‌ی افراد بعد از کاشت مو یکسان است؟

می‌دانیم که نتیجه‌ی کاشت مو و مراحل رشد مو بعد از کاشت برای هر فرد می‌تواند نسبت به فرد دیگر متفاوت باشد. در واقع در وهله‌ی اول، باید دانست که کاشت مو برای هر فردی نمی‌تواند نتیجه ای مطلوب داشته باشد دقیقا به همین خاطر است که ما در این مقاله و مقاله های دیگر موجود در این سایت اصرار بر این قضیه داریم که در انتخاب مرکز کاشت مو دقت نمایید، چرا که تشخیص این مسئله که آیا کاشت مو برای شما مفید خواهد بود یا خیر تنها توسط افرادی امکان پذیر است که تخصص لازم در این زمینه داشته باشد در نتیجه باید اطمینان حاصل کرد که انجام این کار را به افراد سود جو نسپرد.

محدودیت های یک روند

ام اس یک بیماری خود ایمنی سیستم عصبی است که در آن غلاف میلین که لایه پوشاننده این سلول ها است دچار آسیب می شوند و در نتیجه پیام رسانی در سیستم عصبی به ویژه در مغز و نخاع مختل می شود.

با توجه به اعصابی که در نتیجه این بیماری دچار اختلال عملکرد شده اند علائم بیماری در افراد مختلف، متفاوت خواهد بود.

عدم تعادل در راه رفتن، بی حسی اندام ها، اسپاسم عضلانی، مشکل در حرکت دست ها و بازوها، اختلال بینایی و گاها از دست رفتن بینایی، اختلالات شناختی و کاهش حافظه از جمله نشانه های رایج در این بیماری است که از سوی مبتلایان گزارش می شود.

مراحل پیشرفت بیماری ام اس

به طور کلی ام اس یک بیماری پیشرونده عصبی است و تا کنون درمانی برای آن کشف نشده است. اما در برخی از افراد روند بیماری با سرعت بیشتر و در برخی با سرعت کمتری اتفاق می افتد. حتی ممکن است بعد از بروز علائم تا مدتی علائم ثابت بمانند.

درمان بیماری ام اس

در حال حاضر منظور از درمان بیماری ام اس کنترل نشانه ها و پیشرفت بیماری است. بیماران می توانند با در نظر گرفتن سبک زندگی سالم، کیفیت زندگی خود را افزایش دهند.

مراقبت از بیماران ام اس نیاز به همکاری یک تیم متخصص دارد

این تیم شامل: متخصص مغز و اعصاب، پرستار، متخصصین توانبخشی(فیزیوتراپ، کاردرمانگر و …) و کارشناسان بهداشت روان هستند.

برای افرادی که به ام اس مبتلا هستند چه اقداماتی می توانیم انجام دهیم؟

فضای خانه را برای آنها امن محدودیت های یک روند کنیم

با توجه به نشانه های اصلی ام اس که اختلال در تحرک و جابجایی و کاهش توانمندی این بیماران در مرور زمان است، محیط خانه نیز باید متناسب با توانمندی و محدودیت های بیمار مناسب سازی شود. به گونه ای که بیمار بتواند با کمترین تلاش و آسیب دیدگی به امور شخصی خود رسیدگی کند و احساس وابستگی کمتری نیز داشته باشد. تهیه تجهزات مناسب و در دسترس قرار دادن لوازم منزل برای بیمار می تواند در این زمینه به او کمک کند.

تجهیزات مناسب انتخاب کنید

برای بیمار مبتلا به ام اس استفاده از تخت های بیمارستانی که قابلیت تنظیم شدن دارند بهترین گزینه به شمار می رود. همچنین استفاده از توالت های سیار و تجهیزات مناسب برای جلوگیری از زخم بستر باید مد نظر قرار گیرد.

آمادگ جسمانی بیمار

اسپاسم عضلانی و سایر مشکلات مربوط به سیستم حرکتی تا حدودی با انجام فعالیت های بدنی مناسب قابل کنترل هستند. از این رو باید بیمار در برنامه های فعالیتی مناسب با توجه به توصیه متخصص خود به صورت روزانه درگیر باشد.

توجه به مصرف داروها

مصرف منظم داروها باید به صورت مداوم بررسی شود. مراقب بیمار باید نام دارو و چگونگی عملکرد دارو آشنایی کامل داشته باشد و همچنین از عوارض جانبی ان آگاه باشد.

مانع از انزوای اجتماعی در بیمار شوید

به دلیل افزایش محدودیت های حرکتی به مرور زمان و همچنین کاهش توانایی بیمار در برقراری ارتباط و مشارکت اجتماعی، احتمال افزایش افسردگی و انزوا در این افراد شدت می یابد. از این رو از عزیزان خود درخواست کنید تا حد امکان با دوستان خود رابطه خود را حفظ کنند و به ملاقات ان ها بروند و یا ان ها را به منزل خود دعوت کنند.

رژیم غذایی مناسب برای بیمار تهیه کنید

بیماران مبتلا به ام اس باید روزانه تمام گرو های غذایی را مصرف کنند. ترجیحا از مصرف مواد قندی و چرب پرهیز کنند. مهمترین نکته در تغذیه مبتلایان به ام اس تامین ویتامین دی مورد نیاز بدن است. منبع اصلی تامین ویتامین دی افتاب است. اما برخی از مواد غذایی غنی شده با ویتامین دی و روغن جگر گاو و روغن کبد ماهی حاوی ویتامین دی هستند که باید مورد استفاده بیمان قرار بگیرند. غذاهای کنسرو شده و دارای افزدنی های را محدود کنید.

از خود مراقبت کنید

به راحتی طی درگیر شدن در مراقبت از دیگران ما نیازهای خود را فراموش می کنیم. اما باید با دقت به سلامتی خود توجه کنیم و اختلال در الگوی خواب و غذا و تغییرات خلقی خود را جدی بگیریم.

وضعیت تردد خودروها در شهرهای قرمز، نارنجی و زرد

به محض اینکه کرونا به صورت جدی وارد ایران شد، پروتکل‌های بهداشتی از طرف وزارت بهداشت ارائه و رعایت آن جزء الزامات قرار گرفت. به مرور شهرها بر اساس دستورالعمل‌هایی که وزارت بهداشت اعلام می‌کرد یک رنگ‌بندی تازه به خود گرفت. شهرهایی که بیشتر در معرض خطر بودند و آمار ابتلا و مرگ و میر در آنها شدت یافته بود به رنگ قرمز و به ترتیب شهرهایی که وضعیت بهتری داشتند، نارنجی یا زرد شدند.

با همین رنگ‌بندی‌ها بود که دولت اعلام می‌کرد وضعیت کرونایی هر استان به چه صورت است. وقتی وضعیت کرونایی بیشتر استان‌ها وخیم می‌شد، نقشه ایران قرمز‌تر و وقتی وضعیت قدری بهتر می‌شد، رنگ نقشه قدری به زرد متمایل می‌شد تا جایی که محدودیت تردد خودروها هم هم روزانه و هم شبانه شکل گرفت. در حال حاضر با ادامه روند نزولی ابتلا به کرونا و فروکش‌ کردن بیماری، تنها هشت شهر قرمز در نقشه کرونایی کشور وجود دارد.

کاهش رنگ قرمز در نقشه

از تیر ۱۴۰۱ آمار مبتلایان روند صعودی پیش گرفته و رنگ قرمز مجددا به نقشه کرونایی کشور بازگشته است. در حال حاضر روند نزولی موج هفتم کرونا طی می‌شود و همین باعث شده تا رنگ قرمز کاهش و تعداد شهرهای آبی در نقشه افزایش پیدا کند.

آخرین رنگ بندی شهرهای قرمز و نارنجی

براساس آخرین بروز رسانی انجام شده سامانه ماسک مبنی رنگ‌بندی شهرهای قرمز و نارنجی در اپلیکیشن ماسک نمایش داده می‌شود. در حال حاضر با گسترش واکسیناسیون در شهرها و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از کرونا، اکثر شهرهای کشور نارنجی و زرد هستند.

برای اطلاع از رنگ بندی شهر ها به آدرس زیر مراجعه نمایید.

شروط سفید شدن برخی شهرها

در این میان برخی شهرها در مقاطعی توانستند سفید شوند که البته به معنای بدون مخاطره بودن آن شهر یا استان نبود. اما شرط وزارت بهداشت برای سفید شدن یک شهر چه بود؟ آنطور که وزارت بهداشت اعلام کرده بود، اگر شهرستانی طی دو هفته بتواند برخی شروط را داشته باشد، می‌تواند به عنوان شهرستانی سفید شناخته شود.

شروطی همچون متوسط یک نفر بستری روزانه به ازای هر صدهزار نفر جمعیت و حداکثر یک نفر بستری روزانه. یعنی به عنوان مثال اگر شهرستانی با ۲۰۰هزار نفر جمعیت باشد و روزانه ۲ نفر بستری را ثبت کند، می‌تواند سفید اعلام شود. به نظر می‌رسد که با شرایط فعلی همه‌گیری کرونا‌، این رنگ‌بندی و محدودیت‌های تردد تا زمانی که وضعیت استان‌ها به یک ثبات برسد، ادامه داشته باشد.

درباره رنگ بندی شهرها و استان ها

این رنگ‌بندی به صورت جدی از آذر ماه سال قبل آغاز شد. به محض ورود یک استان به وضعیت وخیم کرونایی، دولت آن را قرمز اعلام می‎‌کرد و محدودیت‌های بیشتری را در نظر می‌گرفت. حتی در برخی مقاطع، بیشتر استان‌های کشور به وضعیت قرمز رسیدند و تنها با کاهش آمار تلفات کرونایی از وضعیت قرمز درآمدند.

البته بخش مهمی از این قرمز شدن شهرها مربوط به رفتارهای مردم بود. به عنوان مثال هر بار که سفرهای بین‌استانی بیشتری ثبت می‌شد، رنگ‌بندی‌ها هم بیشتر به سمت قرمز حرکت می‌کرد. حتی گاهی این رشد سفرها با وجود هشدارهایی بود که دولت و برخی مقامات دولتی اعلام می‌کردند.