تجارت الکترونیکی

منافع تجارت الکترونیکی برای تولیدکننده و عرضه‌کننده

چکیده
ظهور تجارت الکترونیکی در دنیای مدرن، به‌عنوان وسیله‌ای ضروری برای کسب‌وکار، بیشترین تأثیر را در انجام فعالیتهای سازمان‌ها و تعامل با مشتریانشان داشته است لذا EC به‌عنوان فرصتی بزرگ، به‌منظور ایجاد ارزش‌افزوده برای تمامی ذینفعان، موردتوجه دنیای کسب‌وکار قرار گرفته است. پژوهش حاضر به منظور آگاهی بیشتر از منافع بالقوه‌ تجارت الکترونیکی برای تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان انجام شده است. ضمن مرور ادبیات و مطالعه اکتشافی، ابتدا منافع دوازده‌گانه EC برای تولیدکننده/ عرضه‌کننده مورد شناسایی قرار گرفت و سپس پیمایشی به‌منظور آگاهی از تأثیر EC در شکل‌گیری منافع تولیدکننده/ عرضه‌کننده و اولویت‌بندی آن‌ها، در میان تمامی 35 کارمند یک سازمان خدمات کامپیوتری ، صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد EC بر همه منافع دوازده‌گانه تأثیر معنی‌دار داشته و در شکل‌گیری آن‌ها مؤثر بوده است. اولویت این منافع برای تولیدکننده/ عرضه‌کننده در 8 ردیف جای گرفت که عبارت است از «مزیت رقابتی»، «دسترسی به بازار وسیع، دستیابی به بازار فروش 24 ساعته، کاهش مدارک کاغذی، صرفه‌جویی در زمان»، «عرضه محصولات الکترونیکی و کاهش هزینه‌ها»، «کاهش مسافرت‌ها»، «تعامل مستقیم با مشتری»، «رضایت مشتری»، «کاهش کارکنان»، «مدیریت موجودی».

کلیدواژه‌ها

• تجارت الکترونیکی
• منافع تجارت الکترونیکی
• تولیدکننده/عرضه‌کننده
• مزیت رقابتی

عنوان مقاله [English]

E-commerce benefits for producer / supplier

نویسنده [English]

• Mansoor Sadeghi Mal Amiri

The emergence of electronic commerce(EC) in today world has changed the way of doing business for all stakeholders. In fact, in modern world, the advent of electronic commerce (EC) has had an enduring effects on business. Given the increasing importance of EC in the business environment, this research was aimed to answer this question: What are the EC benefits for both producers and suppliers. To achieve this objective, the author used a content analysis method by reviewing the EC literature titled in organization and management journals. The application of frequency approach showed that the EC has twelve benefits for producer / supplier. Then a questionnaire was distributed among all thirty five staff of a computer service firm. The finding show that eight out of twelve benefits that are: "competitive advantage", “access to a vast market” ,”access to day and night marketing”, “lessening red tape”,” reducing spent time”,” reducing cost”,” lessening unnecessary trips” and ” direct interaction with customer” are most advantages respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

• e- commerce
• e-commerce benefits
• producer / supplier
• competitive advantage

مراجع

Ahmed. E and A. S. Hegazi (2007). A dynamic model for e-commerce taxation. Applied Mathematics and Computation. Volume 187, Issue 2: 965-967.

Andrew N. K. Chen, Sagnika Sen, Benjamin and B.M. Shao (2006). Strategies for effective Web services adoptionfor dynamic e-businesses. Decision Support Systems 42. 789– 809.

Arnold. D. J and J.A. Quelch (1998). New strategies in emerging markets. Sloan Management Review, fall: 7–20.

Auger. P and J.M. Gallaugher(1997). Factors affecting the adoption of an Internet-based sales presence for small business, The Information Society 13:. 55–74.

Bakos.J.Y (1991). A strategic analysis of electronic marketplaces. Management Information Systems Quarterly 15 3: 295–310.

Benjamin. R and R. Wigand(1995). Electronic market and virtual value chains on the information superhighway, Sloan Management Review Winter: 62–72.

Boyer. K.K. and J.R. Olson (2002). Drivers of internet purchasing success, Production and Operations Management 11 (4): 480–499.

Chan. C. and P.M.C. Swatman(2000). Case study—from EDI to Internet commerce: the BHP steel experience, Internet Research, Electronic Networking Applications and Policy 10 (1): 72–82.

Chase. R.B (1987). Where does the customer fit in a service operation? Harvard Business Review 56 (6): 668–697.

Christoph. Zott, Raphael. Amit and Jon. Donlevy (2000). Strategies for ValueCreation in E-Commerce:Best Practice in EuropeEuropean Management Journal Vol. 18, No. 5, pp. 463–475.

Civic Consulting (2011) "Consumer market study on the functioning of e-commerce and internet marketing and selling techniques in the retail of goods. Final Report Part 1: Synthesis Report Civic Consulting.

Computer Economics(2000), The global economy is not so global, Internet and E-Business Strategies 4(4): 1–3.

Dan, S and Dan, S (2000). Strategic internet marketing. 1 st edition, John Wiley and Sons, Milton:134-135.

Falk, M. and E. Hagsten (2015), E-commerce trends and impacts across Europe, International Journal of Production Economics, 170, Part A, 357–369.

Frohlich. M.T (2002). E-Integration in the supply chain: barriers and performance, Decision Sciences 33 (4): 537–557.

Galliers. R and B.S.H. Baker(1994). Strategic information management: challenges and strategies in managing information systems, Butterworth Heinemann, Oxford.

Ghosh. S (1998). Making business sense of the Internet, Harvard Business Review March–April: 126–135.

Hair, J. F., W. C. Black., B. J.Babin., R. E. Anderson & R. L. Tatham (2006). Multivariate data analysis. 6 th Edn, Prentice- Hall Inc., Upper Saddle River, تجارت الکترونیکی تجارت الکترونیکی New Jersey, USA.

Huanga. Jinghua, Ximin Jiangb and Qian Tangc (2009). An e-commerce performance assessment model: Its development and an initial test on e-commerce applications in the retail sector of China. Information and Management, Volume 46, Issue 2: 100-108

Kalakota. R and A.B. Whinston (1996). Electronic Commerce: A Manager’s Guide, Addison–Wesley, Reading, MA.

Kellog. D.L and W. Nie (1995). A framework for strategic service management, Journal of Operations Management 13 (4): 323–337.

Kofi Annan(2001). Development without borders: globalization in the 21st century, Harvard International Review 23 (2): 84.

Lederer, A. L., Mirchandani, D. A., & Sims, K. (1996). Electronic commerce: a strategic application? Proceedings of the 1996 ACM SIGCPR/SIGMIS conference on computer personnel research (p. 277). New York: ACM Press.

Lee, M.K.O. and Turban, E. (2001), A trust model for consumer internet
shopping, International Journal of Electronic Commerce, Vol. 6 No. 1, pp. 75-91.

Lee. Seung. Chang, Bo Young Pak and Ho Geun Le (2003). Business value of B2B electronic commerce: the critical role of inter-firm collaboration. Electronic Commerce Research and Application, Volume 2, Issue 4: 350- 361.

Leea, Sungjoo, Seunghoon Leea and Yongtae Park (2006). A prediction model for success of services in e-commerce using decision tree: E-customer’s attitude towards online service. Expert Systems with Applications. Volume 33, Issue 3: 572- 581.

Lefebvre, Louis A. and Élisabeth Lefebvre (2002). E-commerce and virtual enterprises: issues and challenges for transition economies. Technovation, 22(1): 313-323.

Lendle, Andreas, Marcelo Olarreaga, Simon Schropp and Pierre-Louis Vezina (2012), There goes gravity: how eBay reduces trade costs, CEPR discussion paper, London.

Lovelock. C.H (1983). Classifying services to gain strategic marketing insight, Journal of Marketing 47: 12–18.

Lucking-Reiley. D and D.F. Spulber(2001). Business-to-business electronic commerce. Journal of Economic Perspectives. 15, 1: 55–68.

Lumpkin, G. T, Scott B. Droege and Gregory G. Dess (2002). E-Commerce Strategies: Achieving Sustainable Competitive Advantage and Avoiding Pitfalls. Organizational Dynamics. Volume 30, Issue 4: 325-340.

Malone. T. J. Yates and R. Benjamin(1987). Electronic market and electronic hierarchies, Communications of the ACM 30 (6): 484–497.

Maswera. Tonderai, Ray Dawson and Janet Edwards (2008). E-commerce adoption of travel and tourism organisations in South Africa, Kenya, Zimbabwe and Uganda. Telematics and Infomatics. Volume 25, Issue 3: 187-200.

Menéndez, José, Fernández. José Ignacio López-Sánchez., Antonio Rodríguez-Duarte and Francesco D. Sandulli (2009). Technical efficiency تجارت الکترونیکی and use of information and communication technology in Spanish firms. Telecommunications Policy, Volume 33, Issue 7: 348-359.

Mirani. R and A.L. Lederer (1998). An instrument for assessing the organizational benefits of IS projects. Decision Sciences 29, 4: 803–838.

Nakayamaa.Yuji (2009). The impact of e-commerce: It always benefits consumers, but may reduce social welfare. Japan and the World Economy. Volume 21, Issue 3: 239- 247.

Nath. R, M. Akmanligil, K. Hjelm, T. Sakaguchi and M. Schultz(1998). Electronic commerce and internet: issues, problems and perspectives, International journal of information management 18 (2): 91–101.

Ng. H.I. Y.J. Pan and T.D. Wilson(1998). Business use of the World Wide Web: a report on further investigations, International Journal of Information Management 18 (5): 291–314.

Nguyen. Lemai and Graeme. Shanks (2009). A framework for understanding creativity in requirements engineering. Information and Software Technology. Volume 51, Issue 3: 655-662.

Piris. Luisa, Guy Fitzgerald and Alan Serrano (2004). Strategic motivators and expected benefits from e-commerce in traditional organizations. International Journal of Information Management. Volume 24, Issue 6.

Poon. S and M. Joseph(2001). A preliminary study of product nature and electronic commerce, Marketing Intelligence and Planning 19 (6–7), pp. 493–499.

Poon. S and P. Swatman(1999). A longitudinal study of expectations in small business Internet commerce, International Journal of Electronic Commerce 3 (3): 21–33.

Porter. M.E and V.E. Millar(1985). How information gives you competitive advantage, Harvard Business Review 63 (4), pp. 149–160.

Pricewaterhouse. Coopers (1999). SME e-commerce study, PricewaterhouseCoopers, APEC Tel, BFSG, TEL05/97T.

Pritikana, Sen., Rustam Ali Ahmed & Md. Ruhul Islam(2015). A Study on E-Commerce Security Issues and Solutions. International Journal of Computer and Communication System Engineering (IJCCSE), Vol. 2 (3), 2015, 425-430.

Quaddus. Mohammed and Didi. Achjari (2005). A model for electronic commerce success. Telecommunications Policy, Volume 29, Issues2-3: 127- 152.

Rehbein. B (2013). Rural livelihoods & e-commerce: A case study of artisans in Guerrero, Mexico. Master’s thesis. Saint Mary’s University. Halifax, Nova Scotia.

Riggins. F.J (1999). A framework for identifying Web-based electronic commerce opportunities, Journal of Organizational Computing and Electronic Commerce 9 (4): 297–310.

Robson. W (1997). Strategic management and information systems: an integrated approach (2nd ed.), Pitman Publishing, London.

Saban, K.A. (2000). Strategic Preparedness: A critical Requirement to maximize e-commerce investment. electronic markets.vol 11.NO 1:26-36.

Sandberg, K W., Håkansson, F. (2014) Barriers to adapt eCommerce by rural microenterprises in Sweden: a case study. International Journal of Knowledge and Research in Management and E-Commerce, 4(1): 1-7

Saunders. G(2000). Commercial use of the Internet: some pros and cons, Journal of Applied Business Research 16 (1): 1–7.

Sethi. V and W.R. King(1991), Construct measurement in information systems research: an illustration in strategic systems, Decision Sciences 22 (3): 455–472.

Strader. T.J and M.J. Shaw(1997). Characteristics of electronic markets, Decision Support Systems 21: 185–198.

Thompson S. H. Teo and C. Ranganathan (2004). Adopters and non-adopters of business-to-business electronic commerce in Singapore. Information and management. volume 42, Issue 1: 89-102.

Treese. G.W and L.C. Stewart (1998). Designing Systems for Internet Commerce, Addison-Wesley, Reading, MA.

UNCTAD (2010). Information Economy Report 2010: ICT, Enterprises and Poverty Alleviation. United nations Publication. Sales No E. 10. II.D.17. New Yourk & Geneva.

UNCTAD (2015). Information Economy Report 2015, United Nations Conference on Trade and Development. United nations Publication. Sales No E. 15. II.D.1. New Yourk & Geneva.

Vatanasombut, Banphot; Stylianou, Antonis C and Igbaria, Magid (2004). How To Retain Online Customers, Communications of the ACM, June 2004/Vol. 47, No. 6, p. 65-69.

Wang Ming , " (2003) Assessment of E-Service Quality via E-Satisfaction in E-Commerce Globalization., The Electronic Journal on Information System in Developing Countries, Vol 11, No 10,pp. 1-4.

Ward. J and P.M. Griffiths (1996). Strategic planning for information systems (2nd ed.), Wiley, Chichester, New York.

Weill, peter. (1995). The relationship between investment in information technology and firm performance: A study of the valve manufacturing sector. informatin study research, vol 3, issue 4, p307.

Zwass. V, (1996). Electronic commerce: structures and issues, International Journal of Electronic Commerce 1 (1) pp. 3–23.

«تجارت الکترونیکی» به ساده‌‌ترین زبان ممکن

معمولا در مدرسه و دانشگاه مفاهیمی به خوردمان داده می‌شود که با بی‌حوصلگی از کنارشان عبور می‌کنیم. «تجارت الکترونیکی» از همین دست مفاهیم است. در مورد آن می‌خوانیم، سر جلسه‌ی تجارت الکترونیکی امتحان می‌نشینیم و در چشم به هم زدنی همه‌ی آن‌چه خوانده‌ایم را فراموش می‌کنیم. گاه آن‌قدر یک موضوع کلیشه‌ای می‌شود که دیگر حال‌مان از شنیدن اسمش به هم می‌خورد. تجارت الکترونیکی با وجود این‌که نامش در حال تبدیل شدن به یک کلیشه است، اما خودش روز‌به‌روز نفوذ بیشتری در زندگی روزمره‌ی ما پیدا می‌کند. در ادامه می‌خواهیم خیلی ساده، مفاهیم ابتدایی تجارت الکترونیک را با هم مرور کنیم. در این نوشته تا حد امکان از آوردن اصطلاحات و جزییات تخصصی خودداری کرده‌ایم.

تجارت الکترونیکی به خرید و فروش کالا و خدمات از طریق اینترنت گفته می‌شود. مفهوم تجارت الکترونیکی برای اولین بار در دهه‌ی ۶۰ میلادی مطرح شد. با افزایش دسترسی به شبکه‌ی جهانی اینترنت در دهه‌ی ۹۰ میلادی، به‌تدریج سر و کله‌ی فروشندگان آنلاین پیدا شد. سال ۱۹۹۵ بود که «جف بزوس» (Jeff Bezos) کسب‌و‌کار فروش آنلاین کتاب را شروع کرد و اولین گام برای آغاز امپراتوری «آمازون» را برداشت.

آمازون، کسب‌و‌کار آنلاین‌اش را با فروش اینترنتی کتاب شروع کرد.

در همان سال، شرکت «ای‌بی» (eBay) هم با راه‌اندازی یک وب‌سایت مخصوص مزایده، وارد این عرصه شد.

همگام با پیشرفت فناوری‌ اطلاعات و افزایش دسترسی عموم به اینترنت، تجارت الکترونیکی هم بیست سال فرصت داشت تا تکامل پیدا کرده و به وضعیت امروزی برسد.

در کتاب‌های مختلف، تجارت الکترونیکی را در چهار دسته‌ی مختلف تقسیم‌بندی می‌کنند و از آن‌ها به عنوان سناریو‌های فروش یاد می‌شود. به‌طور خلاصه این چهار گونه عبارت‌اند از:

تجارت الکترونیکی به سبک B2B

کلمه‌ی اختصاری B2B از عبارت انگلیسی Business to Business آمده؛ در این‌جا از مشتری (به معنای عامیانه‌اش) خبری نیست و معاملات بین صاحبان کسب و کار صورت می‌گیرد. یک مثال ساده می‌آوریم: پلتفرمی آنلاین را در نظر بگیرید که در آن یک تولید‌کننده‌ی مواد غذایی از یک تولید‌کننده‌ی نمک، جنس می‌خرد. «علی‌بابا» (Alibaba) از بزرگ‌ترین بازارهای آنلاین B2B است.

صفحه‌ی اصلی وب‌سایت Alibaba

تجارت الکترونیکی به سبک B2C

این کلمه از عبارت انگلیسی Business to Customer ریشه گرفته است؛ ‌این نوع از تجارت الکترونیک، بیش از سایرین برای‌مان آشنا است. سایت‌هایی مثل آمازون و دیجی‌کالا در این دسته قرار می‌گیرند. در این‌جا یک کسب‌و‌کار، در قالب یک فروشگاه اینترنتی، کالاهایی را برای فروش در اختیار مشتریان عام قرار می‌دهد. ناگفته نماند که آمازون از طریق پلتفرم Amazon Business فعالیت‌هایی از نوع B2B هم انجام می‌دهد.

صفحه‌ی اصلی وب‌سایت Digikala

تجارت الکترونیکی به سبک C2B

C2B از کلمه‌ی Customer to Business نشات گرفته؛ این‌گونه سایت‌ها را در چند سال اخیر زیادتر می‌بینیم. در این‌گونه از تجارت الکترونیک، مشتری یک پروژه را تعریف کرده و بودجه‌‌ی خود را برای انجام پروژه مشخص می‌کند. در این حالت صاحبان کسب و کار (در بسیاری از موارد افراد متخصص یا فریلنسرها) حق‌الزحمه‌ی خود را برای انجام پروژه اعلام می‌کنند. مشتری وارد عمل می‌شود و شرکت مورد نظرش را انتخاب می‌کند. وب‌سایت‌هایی مثل «پونیشا» (Ponisha.ir) یا «ایلنس» (Elance.com) کارشان از جنس C2B‌ است.

صفحه‌ی اصلی وب‌سایت Elance

تجارت الکترونیکی به سبک C2C

این کلمه از عبارت انگلیسی Customer to Customer آمده؛ در این نوع از تجارت الکترونیک، مشتری‌ها به‌طور مستقیم با هم در تعامل‌ هستند. افراد می‌توانند کالاهای مورد نظرشان را برای فروش بر روی سایت قرار دهند یا این‌که نسبت به خرید کالا از سایر افراد اقدام کنند. وب‌سایت‌هایی مثل «ای‌بی» (eBay) و «اتسی» (Etsy) در این دسته‌ قرار می‌گیرند.

صفحه‌ی اصلی وب‌سایت Etsy

در کنار این چهار دسته، دو مفهوم مهم دیگر هم وجود دارند که این روزها بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. بد نیست این دو عبارت را هم به خاطر بسپارید: «خرده‌فروشی آنلاین» (Online Retail) و «بازار آنلاین» (Online Marketplace).

یک خرده‌فروش آنلاین، کالاهای مورد نیاز عموم را در یک پلتفرم آنلاین (وب‌سایت یا اپلیکیشن موبایل) برای فروش در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. کل فرایند توسط صاحب اصلی کسب و کار، کنترل و مدیریت می‌شود. دیجی‌کالا از نمونه‌‌های داخلی این نوع تجارت الکترونیکی است. پیش از این در مورد دلایل منطقی خرید از یک فروشگاه آنلاین برای‌تان نوشته بودیم. اما در مدل «بازار آنلاین»، شرکت‌ها و افراد شخص ثالث حضور پررنگی دارند؛ به‌طوری‌که می‌توانند خودشان محصولات مورد نظرشان را برای فروش روی سایت قرار دهند. فعالیت‌های سایت‌هایی مثل «اتسی» (Etsy)، علی‌بابا و آمازون از نوع بازار آنلاین است.

‌‌‌

در چند سال اخیر، دو پدیده‌ی دستگاه‌های موبایل و شبکه‌های اجتماعی به‌شکل غیرمستقیم، نقش بسزایی در همه‌گیرتر شدن تجارت الکترونیکی بازی کرد‌ه‌اند. کم‌کم مردم به خرید از طریق اپلیکیشن‌های موبایل عادت می‌کنند؛ شبکه‌های اجتماعی هم این پتانسیل را دارند که مردم را گروه‌گروه به سمت سایت‌های تجارت الکترونیکی هدایت کنند. اگر می‌خواهید در مورد روند آینده تجارت الکترونیک بیشتر بدانید، مطلب «۷ نکته‌ی طلایی تجارت الکترونیک در سال ۲۰۱۵» را از دست ندهید.

۱.۲۳۷ هزار میلیارد تومان تجارت الکترونیکی در ۱۴۰۰ انجام شد

یک مقام مسئول در وزارت صمت تاکید کرد: ۱.۲۳۷ هزار میلیارد تومان تجارت الکترونیکی در سال ۱۴۰۰ داشتیم که ۸۶۶ هزار میلیارد تومان آن مرتبط به خرید اینترنتی بوده از درگاه پرداخت اینترنتی انجام شده است.

به گزارش ایلنا، امین کلاهدوزان در مراسم رونمایی از لوگوی جدید نماد اعتماد الکترونیکی، از انجام اولین تبادلات در حوزه تجارت بدون کاغذ فرامرزی در بهمن ماه امسال خبر داد و اظهار کرد: متوسط زمان صدور اینماد بی‌ستاره را به ۱۰ دقیقه کاهش دادیم که این مدت زمان برای این مادهای باستاره یک ساعت است که قبلاً بیشتر بود.

رئیس مرکز توسعه تجارت الکترونیک با اشاره به صدور ۱۷ هزار اینماد ستاره‌دار در ۵ ماهه امسال، گفت: از آذرماه تا پایان سال ۱۴۰۰ برای ۳۸۰۰ واحد تجارت الکترونیک اینماد بی‌ستاره صادر شده است.

وی در خصوص تعاملات مرکز و بانک مرکزی در دولت سیزدهم گفت: تا اوایل مهرماه شاهد آغاز صدور مجوزها در خصوص گواهی امضای الکترونیک خواهیم بود که اقدامات نهایی آن در دستور کار قرار دارد.

رئیس مرکز توسعه تجارت الکترونیکی اظهار کرد: در قانون برنامه ششم توسعه رشد ۷۰۵ درصدی برای تجارت الکترونیکی تکلیف شده که خوشبختانه حداقل رشد شاخص‌ها ۱۵ درصد و حداکثر ۴۵ درصد بوده است که نوید خوبی برای این صنعت در آینده خواهد بود.

وی با اشاره به عملکرد در حوزه زیرساخت‌های مالی تصریح کرد: ساماندهی درگاه‌های پرداخت اینترنتی شروع شد و بر اساس تفاهم‌هایی که با مجموعه‌های پرداختی و بانک‌ها انجام شده درگاه پرداخت اقساطی و مدت‌دار هم به زیرساخت‌های مالی اضافه شده و از انتهای مهرماه شرکت‌های تجارت الکترونیکی می‌توانند در پنجره واحد تجارت الکترونیک از این درگاه‌ها نیز استفاده کنند.

کلاهدوزان در خصوص زیرساخت‌های لجستیکی و حمل و نقل نیز گفت: تعامل نزدیکی با شرکت ملی پست داریم که اقدامات خوبی داشتیم. علاوه بر این در قالب شرکت‌های پخش نیز توافق‌هایی در حال انجام است که شرکت‌های پخش هوشمند که مجوز از وزارت صمت دارند به مجموعه لجستیکی تجارت الکترونیکی ملحق خواهند شد.

۱.۲۳۷ هزار میلیارد تومان تجارت الکترونیکی در ۱۴۰۰

همچنین فرانک ابوالمعصوم، مدیر واحد پایش تجارت الکترونیک مرکز توسعه تجارت الکترونیکی در این نشست اظهار کرد: ارزش کل معاملات تجارت الکترونیکی کشور در سال گذشته به ۱.۲۳۷ هزار میلیارد تومان رسیده که ۸۶۶ هزار میلیارد تومان آن مرتبط به خرید اینترنتی بوده که از طریق درگاه پرداخت اینترنتی انجام شده و ۳۷۱ هزار میلیارد تومان دیگر نیز مربوط به سایر روش‌های پرداخت اعم از کارت به کارت و پرداخت در محل و واریز به حساب و … است.

وی افزود: متوسط مبلغ هر تراکنش تجارت الکترونیکی ۳۴۳ هزار تومان برآورد شده است. همچنین در سال ۱۴۰۰ تعداد کل تراکنش‌های تجارت الکترونیکی با ۱۴ درصد افزایش نسبت به سال ۹۹ به ۳ میلیارد و ۶ میلیون عدد رسیده است.

مدیر تجارت الکترونیکی واحد پایش تجارت الکترونیک مرکز توسعه تجارت الکترونیکی تصریح کرد: ضریب نفوذ اینترنت به ۱۲۷.۲ درصد رسیده که بالاتر از میانگین آسیا و جهان است. ضریب نفوذ شبکه اجتماعی ۵۶ درصد و تعداد کاربران ۴۸ میلیون نفر برآورد شده است.

ابوالمعصوم گفت: در سال گذشته ۱۰۶.۹۲ میلیون نفر کاربر اینترنت داشتیم که نسبت به سال ۱۳۹۹ رشد ۱۳ درصدی داشته است.

وی ادامه داد: تعداد صدور گواهی امضای الکترونیک در سال گذشته به یک میلیون و ۳۱۷ هزار مورد گواهی رسیده است که رشد ۱۲۴ درصدی را تجربه کرد. ضریب نفوذ تلفن همراه نیز با ۶ درصد رشد به ۱۶۷ درصد رسیده و ۵۷.۱۹ میلیون نفر کاربر ثبت شده است.

به گفته مدیر واحد پایش تجارت الکترونیک مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، تعداد واحدهای تجارت الکترونیکی دارای نماد اعتماد فعال در پایان سال ۱۴۰۰ به ۱۲۰ هزار کسب‌وکار رسید که رشد ۳۵ درصدی تجارت الکترونیکی نسبت به سال قبل از خود داشته است. تعداد صدور نماد اعتماد الکترونیک در سال ۱۴۰۰ به ۳۵ هزار اینماد رسیده که نسبت به سال ۹۹ حدود ۵ درصد رشد را ثبت کرد.

بر این اساس، در این مراسم همچنین از لوگوی جدید نماد اعتماد الکترونیکی با عنوان نماد تجارت الکترونیکی رونمایی شد.

اقدامات مرکز توسعه تجارت الکترونیکی برای صادرات

کارگروه مشورتی راهبری تجارت الکترونیکی که به ابتکار مرکز تتا و با حضور نمایندگان تشکل‌های بخش خصوصی تشکیل شد، به موضوع صادرات از طریق تجارت الکترونیکی پرداخت.

به گزارش مشرق، مرکز توسعه تجارت الکترونیکی (تِتا) پس از اقدامات مؤثری که در زمینه ساماندهی فضای تجارت الکترونیکی داخلی از طریق اعطای اینماد، رتبه‌بندی کسب‌وکارهای اینترنتی، ایجاد سامانه هوشمند رسیدگی به شکایات و داوری جمعی برخط و . به انجام رساند، با همکاری سازمان توسعه تجارت ایران و بخش خصوصی صادرات از طریق تجارت الکترونیکی را در دستور کار خود قرار داده است.

کارگروه مشورتی راهبری تجارت الکترونیکی که از دو سال گذشته به ابتکار مرکز تِتا با حضور نمایندگان تشکل‌های بخش خصوصی از جمله کمیسیون فاوای اتاق بازرگانی ایران، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی، انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی و انجمن تجارت الکترونیکی تهران و همچنین کسب‌وکارهای برتر در مرکز تتا تشکیل شده است، در جلسه از با حضور رئیس مرکز تِتا، رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران، رایزن بازرگانی ایران در امارات و دیگر اعضا به موضوع صادرات از طریق تجارت الکترونیکی پرداخت.

در این جلسه که با حضور امین کلاهدوزان رئیس جدید مرکز تِتا، علیرضا پیمان پاک رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران و محمدباقر مجتبایی دبیرکل سابق اتاق اصناف ایران و رایزن بازرگانی ایران در امارات برگزار شد، علیرضا پیمان پاک به فراهم شدن زیرساخت‌های همکاری پلتفرمی بین کسب‌وکارهای ایران و روسیه و نهایی شدن مذاکرات با دو پلتفرم روسی جهت عرضه کالا توسط پلتفرم‌های داخلی اشاره و نسبت به انتقال ارز حاصل از صادرات به صورت رمزارز به داخل کشور یا واردات کالا از طریق آن ابراز امیدواری کرد.

همچنین امین کلاهدوزان با اشاره به مأموریت مرکز نسبت به باز کردن مسیر صادرات از طریق تجارت الکترونیکی در سال جاری، از تلاش مرکز برای ایجاد بسترهای توسعه تجارت الکترونیکی در داخل و خارج از کشور خبر داد.

محمدباقر مجتبایی که هماهنگ‌کننده روابط بازرگانی ایران با ۲۳ کشور عربی نیز است، از اولویت ورود پلتفرم‌های داخلی به بازار کشورهای عربی و لزوم ایجاد کنسرسیوم‌هایی به منظور افزایش ظرفیت کسب‌وکارهای اینترنتی داخلی بدین منظور سخن گفت.

محمدرضا طلایی رئیس کمیسیون فاوای اتاق ایران که مسئولیت مرکز تجاری ایران و امارات را نیز بر عهده دارد، ضمن ارائه گزارشی از فعالیت‌های مرکز تجاری، به ظرفیت‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس برای صادرات کالا و خدمات از جمله محصولات فرهنگی مثل فیلم و سریال، خدمات سلامت و برخی کالاها مثل خوراکی و میوه اشاره و ابراز امیدواری کرد با تقویت روابط رو در رو بین کسب‌وکارهای دو طرف، ورود به بازارهای کشورهای مذکور تسریع شود.

حسین اسلامی رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران نیز با اشاره به ظرفیت‌های خوب شرکت‌های حوزه فناوری اطلاعات و کسب‌وکارهای اینترنتی و آمادگی برای صادرات کالا و خدمات، این مهم را منوط به فراهم شدن بسترهای لازم به ویژه در حوزه انتقال وجوه دانست.

وی به اهمیت توجه به رمزدارایی در کنار رمزارز اشاره و استفاده از آن را در مبادلات تجاری بین‌المللی به دلیل نوسانات بسیار زیاد رمزارز کاربردی‌تر خواند.

فرشاد وکیل‌زاده رئیس اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی نیز به لزوم بسترسازی و حمایت نهادهای دولتی در عین عدم ورود به عملیات اجرایی اشاره و ضمن اشاره به ظرفیت فنی پلتفرم‌های داخلی، جذب کاربر خارجی از تجارت الکترونیکی طریق تبلیغات و . را دشواری اصلی صادرات از طریق تجارت الکترونیکی دانست.

در ادامه جلسه نماینده کسب‌وکار یک پلتفرم موفق حمل و نقل شهری نیز مطالعات و برنامه‌ریزی این پلتفرم برای حضور در کشورهای همسایه را تشریح کرد و برای نقش‌آفرینی جهت تسهیل تجارت خارجی و ترانزیت از مسیر ایران اعلام آمادگی کرد. نماینده کسب‌وکار پزشکی و درمانی نیز ضمن توضیح اقدامات کمیسیون سلامت انجمن تجارت الکترونیکی تهران، از برنامه‌ریزی برای ارائه خدمات سلامت به کشورهای همسایه با توجه به ظرفیت فوق‌العاده پزشکی ایران خبر داد.

نماینده کسب‌وکار عرضه کالا نیز از برنامه‌ریزی خود برای حضور در بازار خرده‌فروشی چین طی جلسات مشترک با سرکنسول ایران در گوانگجوی چین خبر داد که با توضیحات تکمیلی سید محمدیوسف طاهری مدیرکل دفتر آسیا و اقیانوسیه سازمان توسعه تجارت ایران و اعلام حمایت و آمادگی برای هماهنگی هرچه بیشتر جهت ارتباط کسب‌وکارهای داخلی با پلتفرم‌های مطرح چین با توجه به قرارداد همکاری جامع ۲۵ساله بین ایران و چین همراه شد.

تجارت الکترونیک چیست؟

تجارت الکترونیک (Ecommerce) به معنای فروش کالا یا ارائه خدمات در بستر محیط الکترونیک و اینترنتی است.

به هرگونه فعالیتی که در بستر الکترونیکی و از طریق شبکه های کامپیوتری انجام گیرد، تجارت الکترونیک گفته می شود.

کلیه معاملات و تبادلاتی که در بستر اینترنت و شبکه ها انجام می گیرد نوعی فعالیت تجارت الکترونیکی است که منجر به افزایش فروش و ارائه بیشتر خدمات خواهد شد.

این روزها بهره مندی از تجارت الکترونیک یک نیاز شناخته شده و یکی از نیازهای گسترش کسب و کارها می باشد.

تاریخچه تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیک برای اولین بار در سال های اولیه دهه 60 میلادی با هدف ایجاد دفاتر غیرکاغذی در شرکت های حمل و نقلی شکل گرفت.

البته با توجه به بازه زمانی دهه 60 که شبکه اینترنت گستردگی چندانی نداشت و دسترسی تجارت الکترونیکی و اتصال به شبکه جهانی فرآیندی همه گیر و بسیار هزینه بر بود

شکل گیری تجارت الکترونیک فقط در کشورهای پیشرفته ای مانند آمریکا و اروپا به معنای واقعی شکل گرفت.

باید به این موضوع اشاره کنیم که با تکامل شبکه جهانی اینترنت و در دسترس عموم قرار گرفتن تجارت الکترونیک و بازار اینترنتی را معنایی متفاوت داد.

این روزها بسیار درباره راه اندازی تجارت الکترونیک سوال پرسیده می شود و صاحبان کسب و کار بشدت از تجارت الکترونیک استقبال به عمل می آورند.

در اوایل دهه 70 میلادی تجارت الکترونیک به شکل یک استانداری قابل ارائه برای تمامی مشاغل و کسب و کارها معرفی شد.

این فرآیند تکامل به جایی رسید که این روزها عدم استفاده از تجارت الکترونیک می تواند منجر به شکست کسب و کارهای بسیاری شود که خواهان استفاده از استاندارد تجارت الکترونیک نیستند.

ابزارهای تجارت الکترونیک چیستند؟

با توجه به میزان گستردگی دنیای شبکه های کامپیوتری از ابزارهای بسیاری در جهت استفاده از تجارت الکترونیک استفاده می شود.

با ورود دنیای وب به شبکه اینترنت از ابزارهای تحت وب مانند وب سایت، بازاریابی ایمیلی و … استفاده می شود.

همچنین این روزها اپلیکیشن ها و گوشی های هوشمند انقلابی در دنیای تجارت الکترونیک ایجاد کرده اند.

استفاده از گوشی های هوشمند و شبکه های مجازی مانند تلگرام، اینستاگرام و … از دیگر ابزارهایی است که میتوان از آنان در جهت ارتقای معاملات الکترونیکی استفاده نمود.

با گسترش دنیای شبکه های کامپیوتری میتوان پیشرفت روز افزون ابزارهای تجارت الکترونیکی شاهد بود.

برای ایجاد کسب و کاری قدرتمند تر لازم است از این ابزارها استفاده و در صورت نیاز بهترین شیوه های تجارت الکترونیک را شناسایی و استفاده نمود.

بدون شک شبکه های اجتماعی با ورود به عرصه شبکه های اینترنتی جهشی بزرگ در تجارت آنلاین و زندگی دیجیتالی را به همراه داشت.

مهمترین کاربردهای تجارت الکترونیک چیست ؟

تجارت آنلاین دارای کاربردهای بسیاری است که میتوان آنان را در چندین دسته مختلف دسته بندی کرد.

از مهم ‌ترین کاربردهای تجارت الکترونیک میتوان به پرداخت‌ های اینترنتی آنلاین داخلی کشور و ایجاد سیستم‌ هایی برای ایجاد و مدیریت محتوای تارنما یا وب ‌سایت های خبری و همچنین انجام کلیه امور بانکی و بانکداری الکترونیکی، بسیاری از دفاتری که تمایل به انجام امور اینترنتی دارند و بسیاری از سیستم‌ های اداری اشاره کرد.

البته کاربردهای بسیاری از تجارت الکترونیک این روزها مشاهده می‌شود و تقریباً تمامی کسب ‌و کارها تمایل بسیاری برای ایجاد کار خود در محیط اینترنتی و تحت شبکه دارند.

کاربردهای تجارت الکترونیکی را میتوان در بسیاری از کسب و کارها مشاهده کرد.

برای مثال شبکه اجتماعی مانند اینستاگرام نیز به نوعی رونق دهنده تجارت الکترونیک است که با همه گیر شدن آن میتوان ایجاد بسیاری از مشاغل به صورت اینترنتی را مشاهده کرد.

این روزها حتی پرداخت های بانکی نظیر کارت به کارت، پرداخت قبوض و … به صورت اینترنتی و توسط بهره مندی از تجارت الکترونیک نیز انجام می گیرد.

تجارت الکترونیک در ایران چگونه است ؟

تجارت الکترونیک را میتوان به ۴ نوع کلی دسته‌ بندی کرد که یکی از مهم‌ ترین آنها تجارت به تجارت است.

در این حالت بسیاری از صاحبان کسب ‌و کار که تعامل به تجارت بیشتری دارند محصولاتی را تولید کرده و ممکن است افرادی خرده ‌فروش و عمده ‌فروش محصولات آنان را خریداری کنند.

تجارت به مصرف‌ کننده این نوع از تجارت الکترونیک را میتوان در وب ‌سایت های بسیاری که در زمینه فروشگاهی فعالیت می‌کنند و کالاهایی را به مردم می ‌فروشند مشاهده کرد.

یکی از مهم‌ ترین بخش‌ های تجارت الکترونیک تجارت به مصرف‌ کننده است که این روزها به ‌وفور مشاهده می‌شود.

مصرف ‌کننده به تجارت در این نوع از تجارت کسانی که به‌ صورت پیمانکاری پروژه‌ هایی را دریافت می‌کنند و می‌توانند برای بسیاری از شرکت‌ هایی که پروژه‌ ای تعریف می‌کنند پیشنهاد ارسال کرده و سپس پروژه های آنان را انجام دهند.

و اما دسته بندی چهارم مصرف کننده به مصرف کننده است، در این نوع از تجارت الکترونیک خرده فروشان به مصرف کنندگان تعامل دارند.

مزایای تجارت الکترونیک چیست؟

با وجود گستردگی تجارت الکترونیک میتوان مزایای بسیاری را از تجارت آنلاین مشاهده کرد.

برای مثال راحتی در تعاملات تجاری و بهینه سازی زمان برای هر دو طرف معامله، راحتی در مقایسه قیمت ها و بررسی های موجود کالا با دیگر کالاهای دیگر از مهمترین مزایای تجارت الکترونیک به شمار می رود.

در این مطلب به بررسی تاریخچه تجارت الکترونیک و مزایای آن پرداختیم امیدواریم از این مطلب نهایت استفاده را برده باشید.