ICO چیست؟
ICO یک اصطلاح بسیار مهم در حوزه ارز های دیجیتال می باشد و همه باید بدانند که ICO چیست؟!
ICO مفهومی است که اخیراً برای پروژه های سرمایه گذاری جمعی در زمینه ارزهای رمزپایه و بلاکچین مطرح شده است.
ICO هنگامی است که یک شرکت ارزهای دیجیتال خود را با هدف تأمین مالی منتشر می کند ، رویدادی است که گاهی اوقات آن را “فروش گسترده” نیز می نامند. به طور معمول ، این شرکت تعداد مشخصی ارز رمزنگاری شده منتشر می کند و سپس این نشانه ها را به مخاطبان هدف خود می فروشد ، بیشتر اوقات در ازای بیت کوین ، اما می تواند در ازای ارزهای فیات نیز باشد.
در نتیجه ، شرکت برای تأمین بودجه توسعه محصول سرمایه می گیرد در حالی که مردم از سهام ارزهای رمزپایه خود سهم می گیرند. علاوه بر این ، آنها مالکیت کامل این سهام را دارند.
آیا تا به حال پروژه موفقیت آمیز ICO انجام شده است؟
بله ، و نمونه های زیادی وجود دارد.
اولین پروژه ای که تاکنون ICO انجام داده است MasterCoin بود. در سال 2013 با فروش توکن های خود 5 میلیون دلار بیت کوین جمع کرد. چندین شرکت دیگر از این روش پیروی کردند ، مانند Ethereum در 2014 ، یا Waves در 2016 ، به ترتیب بیش از 18 و 16 میلیون دلار درآمد کسب کردند.
ICO یک روش اثبات شده و موثر برای شروع پروژه های ارزهای رمزپایه است ، به شرط اینکه محصول مورد نیاز باشد و تیم قدرتمندی روی آن کار کند.
تفاوت ICO با IPO چیست؟
در واقع شباهت هایی بین مفاهیم IPO و ICO وجود دارد. با این حال ، چندین تفاوت عمده وجود دارد.
اول ، سهام شرکت های منتشر شده در طی IPO همیشه به منافع مالکیت در شرکت مورد نظر اشاره دارند. این به طور پیش فرض در مورد رمز ارزهای رمزپایه ای که به ICO به مردم فروخته می شوند صدق نمی کند. از رمز ارزهای رمزنگاری شده می توان برای انتقال قدرت رأی دادن – سهم بیشتر توکن ها قدرت رأی گیری بیشتری را در برخی از پروژه ها ارائه داد ، اما اغلب این توکن ها دقیقاً همان مقدار هستند – واحدهای ارزی که می توانید برای سایر کاربران ارسال کرده و ارزهای دیگر را مبادله کنید.
تفاوت اصلی دیگر این است که IPO تا حد زیادی توسط دولت تنظیم می شود. این امر مستلزم شرکت قبل از راه اندازی سهام خود در تهیه مقادیر زیادی اوراق بهادار است. همچنین عواقب ناگواری برای عدم رعایت آن به همراه دارد. برعکس ، سرمایه گذاری جمعی با ارزهای دیجیتالی حوزه جدیدی است که در آن مقررات دولتی به طور چشمگیری تداخل نکرده است. این بدان معناست که هر پروژه ای می تواند در هر زمان با کمترین آمادگی ICO را راه اندازی کند و هر کسی می تواند در آن شرکت کند و پول خود را صرف نظر از کشور خود ، کمک کند. این محیط لیبرال در مقایسه با IPO محافظه کارتر فرصت ها و خطرات جدیدی را ارائه می دهد.
ارز رمزنگاری شده با ICO چه ویژگی های خوب دیگری دارد؟
این به پروژه خاص بستگی دارد. بعضی اوقات ، حتی ممکن است برخی از ویژگی های اضافی را داشته باشند.
یک مثال خوب Storegg Queen است. ارزهای Storecoin رمزهای ارز رمزپایه ای هستند که در طول ICO توسط “Store dot IO” صادر شده است. و “Store Dot IO” یک شرکت نوپا در زمینه ذخیره سازی غیر متمرکز ابر است و با عرضه این محصول پرچمدار ، کاربران می توانند علاوه بر امکان خرید و فروش سکه های StoreCoin ، فضای ذخیره سازی را نیز صرف کنند. مثال قابل توجه دیگر Ethereum است که بستری برای ساخت انواع برنامه های غیرمتمرکز است. از نشانه های این شرکت به نام Ether به طور فعال استفاده می شود تا برنامه هایی که از قبل روی سیستم عامل ساخته شده اند را فعال نگه دارد.
از لحاظ تئوری ، نشانه های ICO تقریباً برای هر چیزی قابل استفاده است. دامنه استفاده بالقوه به مقیاس پروژه بستگی دارد.
چه چیزی برای ما در ICO مفید است؟
شرکت در ICO مزایای بالقوه زیادی دارد. و یکی از بارزترین مزایا این است: شما به شرکت کمک می کنید تا محصول خود را عرضه کند. این فرصت نیز وجود دارد که پس از خرید توکن های ICO ، از فروش آنها سود کسب کنید.
دقیقاً مانند Kickstarter ، هدف اصلی هر شرکت کننده در ICO کمک به تأمین بودجه پروژه ای است که شخصاً آن را جالب و جذاب می داند. با این حال ، یک فرصت اضافی برای سود در این فرآیند وجود دارد.
در بیشتر موارد ، رمزهای ارز رمزنگاری شده که در حین ICO صادر می شوند ، با نرخ ثابت و به بیت کوین یا دلار آمریکا فروخته می شوند. و این چیزی جز اعتقاد جامعه به تیم توسعه برای عرضه محصول نهایی در برخی از مراحل در آینده پشتیبانی نمی شود ، بنابراین معمولاً بسیار پایین است. پس از توسعه و راه اندازی پروژه ، یک محصول واقعی که کار می کند ارزش توکن ها را تضمین می کند. این تقریباً همیشه منجر به افزایش قیمت ها می شود. و وقتی این اتفاق می افتد ، پشتیبانان اصلی ممکن است نشانه های خود را برای سود بزرگ بفروشند.
به عنوان مثال ، در زمان اتریوم ICO در سال 2014 ، توکن ها با قیمت هایی از 0.3 تا 0.4 دلار به ازای هر رمز فروخته می شدند. پس از اجرای برنامه پایه این پروژه در ژوئیه 2015 ، قیمت هر نشانه به طور قابل توجهی افزایش یافت و در مقطعی به 19.42 دلار رسید. این بدان معناست که برخی از شرکت کنندگان خوش شانس تر قادر به دستیابی به ROI بیش از 6000 درصد بودند.
با این حال ، باید در نظر داشته باشیم که هیچ گونه سود تضمینی نیست. یک توکن ICO چیست؟ کمپین ICO ممکن است شکست بخورد ، در این صورت کلیه کمک ها به ارسال کنندگان بازگردانده می شوند. و حتی در صورت موفقیت ، این احتمال وجود دارد که توسعه دهندگان نتوانند محصول نهایی را ارائه دهند و قیمت توکن ها هرگز افزایش نخواهد یافت. این خطری است که هرکسی که در یک ICO مشارکت دارد باید هنگام تصمیم گیری برای مشارکت در هر کاربری ، آن را در نظر بگیرد.
از کجا می توانم پروژه های بیشتری را پیدا کنم که فعالیت های ICO خود را آغاز کرده اند؟
پلتفرم هایی اختصاص داده شده است که روند یافتن و پیوستن به کمپین های ICO را تا حد ممکن آسان می کند. اینها شامل Waves ، ICO Bazaar و ICo Calendar است که ما ارائه می دهیم.
بسیاری از پروژه های بلاکچین وجود دارد که یک کمپین ICO را در سایت های خود راه اندازی کرده اند. این روش در بسیاری از موارد بهینه نیست ، زیرا منجر به محدودیت مواجهه با کمپین می شود: جذب خود افراد برای صفحه اصلی خود آسان نیست.
به همین دلیل افراد شروع به ایجاد بسترهایی کردند که کمپین های ICO را از استارت آپ های مختلف جمع می کنند ، دقیقاً همان کاری که Kickstarter یا Indigogo برای پروژه های غیر بلاکچین انجام می دهند. از قضا ، بودجه برخی از این سیستم عامل ها از طریق دفاتر خودشان نیز تأمین شده است. در اینجا برخی از آنها ذکر شده است:
آیا صاحبان پروژه با پول من فرار نمی کنند؟
ضمانت های کمی وجود دارد که دولت اعمال کند و بسته به کشور ممکن است هیچ تضمینی وجود نداشته باشد. با این حال ، بیشتر شرکت هایی که توکن ICO چیست؟ کمپین های ICO خود را آغاز کرده اند محدودیت هایی را برای خود ایجاد می کنند تا اعتماد و شفافیت کافی را به سهامداران ارائه دهند.
اولین کمپین ICO ماهیت بسیار بداهه ای داشت ، با محدودیت قوانین و محدودیت ها. اما صاحبان شرکتهای نوپای بلاکچین به سرعت دریافتند که بدون مقررات دولتی ، وظیفه آنها این است که شرایطی را فراهم کنند که اعتماد کافی از جامعه و در نتیجه جریان کافی از مشارکت ها را تضمین کند.
این امر منجر به تعدادی محدودیت خودخواسته شده است. در اینجا برخی از آنها ذکر شده است:
- مشارکت اعضای انجمن را در نمونه کارهای امنیتی ذخیره کنید. و برای دسترسی به پول ذخیره شده در کیف پول سپرده ، صاحبان آن به چندین کلید خصوصی نیاز دارند. این معمولاً یکی از کلیدهایی است که متعلق به شخص ثالث معتبری است که در توسعه پروژه نقش ندارد.
- تأسیس یک شخصیت حقوقی برای شرکت و مستند کردن مجموعه ای از شرایط و ضوابط ارائه اولیه ارز دیجیتال.
بیایید به ICO آینده Humanic نگاه کنیم ، که نمونه خوبی از یک کمپین کاملاً تحقیق شده است. یک صفحه کار و نقشه راه دقیق ، همراه با اهداف پروژه کاملاً مشخص ، نظرات یک متخصص مستقل و این واقعیت که سازندگان برای فاش کردن هویت خود انتخاب کرده اند – اینها همه نشانه های یک کارزار قانونی است.
چگونه می توان کلاهبرداری بالقوه ICO را کشف کرد؟
چندین نشانه وجود تقلب در یک کمپین ICO وجود دارد: ناشناس بودن توسعه دهندگان ، نداشتن نمونه کارها وثیقه و اهداف نامشخص یا غیرواقعی از بارزترین آنهاست.
طی چند سال گذشته جامعه ارزهای رمزنگاری شده مجبور به مقابله با تعدادی از اقدامات جعلی ICO شده است. برخی از علائم خطر در بیشتر این کمپین ها وجود دارد و با کشف آنها می توانید از شرکت های بالقوه خطرناک جلوگیری کنید:
- توسعه دهندگان پروژه برای افراد جامعه ناشناس یا ناشناس هستند. اگر افرادی که پشت ICO هستند اعتبار خود را به آزمایش نمی گذارند ، احتمالاً در تقلب احساس امنیت می کنند.
- عدم وجود سبد تضمین مشارکت ها. اگر همه کلیدهای کمک های مالی سهامداران در اختیار دارندگان پروژه باشد ، پس هیچ چیز مانع فرار آنها با پول نمی شود.
- اهداف غیرواقعی / نامشخص. وقتی پروژه ای نقشه راه مشخص و واقع بینانه ای ندارد ، به این معنی است که افراد پشت سر آن در بهترین حالت نمی دانند که چه کاری انجام می دهند. در بدترین حالت ، این بدان معنی است که آنها واقعاً اهمیتی نمی دهند زیرا در واقع هیچ کاری نمی کنند.
- عدم شفافیت. امروز ، نمایش مراحل کار در حال انجام پروژه شما به مردم ، استاندارد صنعت در فضای ارزهای رمزپایه است. اگر برنامه نویسان قطعه کد یا نسخه بتا / بتا از محصولات خود ، فیلم های پشت صحنه یا انواع دیگر گزارشات مربوط به پیشرفت خود ارسال نکنند ، به احتمال زیاد آنها چیزی برای نمایش ندارند.
اگر یک کمپین ICO پیدا کرده اید که علائم فوق را نشان می دهد ، و به ویژه هر ترکیبی از آنها ، بهتر است از کمک مالی به آن خودداری کنید.
عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟
هنگامی که یک شرکت یا پروژه برای جذب سرمایه، دست به فروش توکن ارز دیجیتال خود میزند، به این اقدام عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) میگویند. در راستای این امر، هدف سرمایهگذاران برای خرید توکن آن پروژه، بهرهمند شدن از مزایای آتی آن توکن، به عنوان مثال افزایش ارزش توکن یا سود یا … میباشد.
اگر بخواهیم به زبان ساده این موضوع را شرح دهیم: شرکتها و پروژههای فعال در حوزه بلاک چین در ازای دریافت ارزهای متداول مانند بیت کوین و اتریوم، ارز جدید خودشان را در اختیار سرمایهگذاران قرار میدهند.
در واقع عرضه اولیه سکه (ICO)، عرضه اولیه یک ارز جدید است که سازندگان این ارز جدید در ازای دریافت رمزارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم، توکنهای جدید خود را میدهند که بعدها این توکنها در بعضی از صرافی ها پذیرفته میشود و میتوان آن ها را خرید و فروش کرد و یا برخی از این توکنها دارای ویژگی سهام هستند و به آنها سود تعلق میگیرد.
این اقدام جهت پیشبردن یک پروژه انجام میشود و این پروژه میتواند یک شبکه جدید، یک سیستم جدید، یک تکنولوژی جدید در بلاک چین، یک اپلیکیشن جدید و … باشد که دارای قابلیتهای خاص هستند.
از سال ۲۰۱۳ عرضه اولیه سکه (ICO) به عنوان راهی برای جذب سرمایه ارزهای جدید مطرح شده است و در حال حاضر رمزارزهای زیادی برای جذب سرمایه از شبکه اتریوم استفاده میکنند.
اتریوم، یکی از برجستهترین ICOها
یکی از برجستهترین ICOها، اتریوم بوده است. بنیاد اتریوم در اواسط سال ۲۰۱۴ هر اتر (ETH) را در ازای ۰/۰۰۰۵ بیتکوین به فروش رساند و با این امر سرمایهای نزدیک ۲۰ میلیون دلار را جذب نمود و این سرمایه را برای توسعه ارز اتریوم و شبکه آن استفاده کرد.
اتریوم، قابلیت قراردادهای هوشمند (smart contracts) را معرفی کرد و باعث ظهور نسل جدید ICO ها شد و شرکتهای زیادی به واسطه این امر اقدام به جذب سرمایه کردهاند.
سخن آخر
عرضه اولیه سکه (ICO) یک روش جالب برای جذب سرمایه توسط شرکتها است و همچنین یک سرمایه گذاری سودآور برای سرمایهگذاران میباشد. اما خطرات و ریسکهای زیادی نیز در حوزه ICOها وجود دارد که باید با مطالعه، شناخت دقیق و تحقیق فراوان وارد یک ICO شوید. ICO های شکست خورده بسیار زیاد هستند و نباید موضوع کسب سود شما توکن ICO چیست؟ را وسوسه کند و اقدامی انجام دهید که سرمایهتان از بین برود.
عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟ هر آنچه که باید بدانید
امروزه در بین فعالان حوزه ارزهای دیجیتال این جملات زیاد شنیده می شود که یک استارتاپ توانسته است با فروش توکنهایش سرمایه زیادی را جذب کند، این موضوع یکی از جذابترین نوآوریهایی است که با ورود ارزهای دیجیتال به دنیای ما بوجود آمده است. اگر شما هم علاقه توکن ICO چیست؟ مند به جذب سرمایه گذار و آشنایی با مفاهیم عرضه اولیه سکه (ICO) هستید با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.
عرضه اولیه سکه یا آیکو (ICO)
عرضه اولیه سکه یا ICO یک رویداد جمع آوری سرمایه (Crowdfunding)، برای استارت آپ ها می باشد که توسط ارزهای دیجیتال تامین مالی لازم برای راهاندازی یک ایده را فراهم می کند. در سال های اخیر استارت آپ توکن ICO چیست؟ هایی بوجود آمده اند که از طریق جذب سرمایه به روش عرضه اولیه سکه یا همان آیکو (ICO) توانسته اند موفقیت چشمگیری نصیب خود کنند.
در این روش سرمایهگذاران میتوانند بر روی پروژههای استارت آپی جدید سرمایهگذاری کنند و در ازای سرمایه جذب شده، به سرمایه گذاران توکن (Token) مخصوصی که در اکوسیستم آن ها تعریف شده است تعلق می گیرد. در مقاله ای جداگانه در مورد توکن ها صحبت کردیم، اما بطور کلی به هر دارایی قابل معامله توکن (Token) می گویند.
اساسا در پروژه هایی که مبتنی بر بلاک چین پیاده سازی می شوند، تیم توسعه دهنده توکن هایی مخصوص برای پروژه خود در نظر می گیرد و افراد با استفاده از آن توکن ها میتوانند در پروژه شرکت کنند. این توکنها بر روی یک بلاک چین عمومی قابل عرضه می باشند و هر فردی میتواند مالکیت آنها را اعتبارسنجی کرده و در صورت تمایل به شخص دیگری انتقال دهد.
مفهوم ICO چیست؟
ICO (آیکو) مخفف عبارت (initial coin offering) یا اصطلاحا عرضه اولیه سکه است، بدین معنی که شرکتها از طریق ICO میتوانند با عرضهی اولیهی کوین یا همان ارز خود، سرمایه جذب کنند. این روش برای اولین بار در سال 2013 اجرایی شد و به عنوان روشی برای سرمایهگذاری بر روی پروژههایی که در مرحله آزمایش قرار دارند شناخته شد. اغلب پروژه هایی که از ICO استفاده می کنند شامل یک تکنولوژی جدید در بلاکچین، یک شبکه یا سیستم، یک اپلیکیشن و غیره میباشند.
چگونه می توان از آیکو (ICO) استفاده کرد؟
بدون شک هر استارت آپی برای راه اندازی نیازمند سرمایه است تا بتواند سریعتر پیشرفت کند. ICO این بستر را به وجود آورده تا افراد مختلف از سراسر دنیا بتوانند بر روی پروژه های کارآمد سرمایه گذاری کنند. سرمایه گذاران بزرگ و کوچک در مقابل سرمایه اختصاص داده، توکن بلاکچینی دریافت میکنند. حال اگر توکنها در صرافیها معتبر دنیا همچون کوین بیس و بایننس مورد پذیرش قرار بگیرند و اصطلاحا لیست (List) شوند، با افزایش قیمت فراوانی همراه خواهند شد. این امر سبب شده تا سرمایهگذاران زیادی به ICO ها علاقهمند شوند.
ایده اولیه پروژه های استارتاپی توسط وایت پیپر (White Paper) یا همان اوراق سفید ارائه می شود و در آن به شرح کامل و نحوه کارکرد پروژه پرداخته می شود که البته می تواند بسیار سودآور و یا کاملاً اشتباه و دروغ باشد.
بنابر این در فاز اول طراحی یک ICO، استارت آپ ها بعد از ارائه White Paper، سرمایه مورد نیاز خود را برای اجرای یک پروژه به چند بخش تقسیم می کنند. همچنین توکن اختصاصی استارت آپ به عنوان سیستم پولیِ شرکت در این بخش تعریف می شود. در واقع توکنهای معرفی شده همان سهم دیجیتالی هستند که در بستر بلاکچین توسعه پیدا میکنند و به هر یک از سرمایه گذاران بسته به میزان سرمایه شان، تعدادی از آن سهم های دیجیتالی تعلق می گیرد که در تمام صرافیهای ارز دیجیتال قابل خرید و فروش هستند.
به عنوان مثال رمز ارز اتریوم (ETH) یکی از موفق ترین ارزهایی به شمار می رود که توسط عرضه اولیه سکه یا همان آیکو (ICO) بوجود آمده است. در آن زمان افراد مختلف در ICO اتریوم سرمایه گذاری کردند و در عوض ICO به آن ها تعدادی توکن ETH داد.( ETH همان ارز دیجیتالی است که مبتنی بر بلاک چین اتریوم پیاده سازی شده است). موفقیت عرضه اولیه سکه اتریوم باعث شد که اقبال بسیاری از افراد به سمت این ارز دیجیتالی روی گردان شود و در صنایع و حوزه های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
سوال مهمی که در این جا ممکن است مطرح شود این است که قبل از تکمیل پلتفرم، توکنها بر روی چه بستری عرضه می شوند؟
شبکه بلاک چین عمومی اتریوم این امکان را برای ارائه عرضهی اولیهی توکنها فراهم کرده است. علاوه بر این اگر بخواهیم ویژگی های انتقالپذیری و اعتماد مالکیت را برای توکن ها ایجاد کنیم، از بسترهایی که در ارزهای دیجیتال نئو و ویوز بوجود آمده استفاده می کنیم. در حقیقت لازم نیست کوین جدیدی برای اکوسیستم خود از صفر بسازید، بلکه میتوانید آن را بر اساس کوین های موجود ایجاد کنید!
قوانین عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟
در حال حاضر برای راه اندازی آیکو (ICO) نیازی به اخذ مجوز از نهاد خاصی وجود ندارد، با این حال در برخی از کشورها قوانین ویژه ای برای آن تبیین شده است. مثلا سازمان بورس اوراق و بهادارآمریکا با شیوه ICO برای جذب سرمایه گذاران مخالفت کرده و قوانین سختی را در حوزه وضع کرده است. وجود این قوانین سخت گیرانه باعث عدم حمایت استارت آپ ها از این کشورها می شود و مردم این کشورها نمی توانند توکن خریداری کنند.
انواع ICO
ICO ها از دو دیدگاه متفاوت مورد بررسی قرار می گیرند، از نظر ماهیت پروژه های استارت آپی و همینطور نحوه ارائه عرضه اولیه. در ادامه به بررسی کامل هر یک می پردازیم.
ماهیت پروژه ها در ICO
عرضه اولیه توکن از لحاظ ماهیت پروژه به چند دسته تقسیم میگردد:
ICO ارگانیک (Organic)
در پروژه های ICO ارگانیک، پیادهسازی آنها فقط با استفاده از فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال امکانپذیر خواهد بود. بدین معنی که این نوع از پروژه ها نمیتواند بر بستر زیرساخت فعلی وب محقق شوند. پروتکل اتریوم نمونه ای از ICO های ارگانیک به حساب می آید که برای اجرای قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار می گیرد.
ICO مصنوعی (Artifitial)
ICO مصنوعی در واقع همان پروژههای قدیمیای هستند که با وایت پیپر جدید به دنبال جذب سرمایه گذار و ارتقای کسب و کار خود می باشند. این پروژه ها معمولا از زیرساخت های مناسبی برخوردار نیستند و دیر یا زود از چرخه بازار ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی) حذف می شوند.
ICO ساختگی (Synthetic)
ICO ساختگی زمانی بوجود می آید که یک شرکت بزرگ و با مشتریان زیاد، قصد داشته باشد به حوزه ارزهای دیجیتال و توکنیزایسون (tokenization) سازمان خود وارد شود. این حوزه برای بسیاری از شرکت های بزرگ می تواند راهکاری هوشمندانه باشد.
ICO مضحک (LOL)
بعضیاز ICO ها به هیچ یک از دسته های ذکر شده تعلق ندارند و صرفا برای شوخی و خنده طراحی شده اند!
دوجکوین (Dogecoin) نمونه بارز این نوع از ICO هاست. دوجکوین ابتدا تنها یک شوخی بود اما در حال حاظر بازاری به ارزش ۱۲۵ میلیون دلار دارد.
روش های عرضه اولیه در ICO
ICO ها از لحاظ روش های ارائه توکن به 4 دسته کلی تقسیم می شوند:
عرضه اولیهی توکن (Initial Token Offering)
عرضه اولیهی توکن (ITO) در واقع همان عرضه اولیهی کوین است با این تفاوت که در آن ارز دیجیتال جدیدی تولید نمی شود و پروژه بر بستر بلاکچینهای موجود نظیر پلتفرم اتریوم ایجاد می گردد.
عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offfering)
عرضه توکن اوراق بهادار (STO) به اموالی گفته می شود بر گرفته شده از سیستم سهام سنتی می باشد. این توکنها مانند اوراق بهادار واقعی هستند پشتوانه ای نظیر داراییها، سود و درآمد شرکت دارند. بنابراین میتوانند به عنوان راهحلی برای نگرانیهای دولت باشند.
عرضه اولیه توکن برگشت پذیر (Reversible initial coin offering)
عرضه اولیهی سکه برگشت پذیر (RICO) یک روش برای جذب سرمایه است توسط آن سرمایه گذاران می توانند توکنهای خریداری شدهی خود را در هر مرحله از پروژه پس داده و پول خود را باز پس گیرند.
عرضه اولیه توکن تعاملی (Interactive Initial Coin Offering)
عرضه اولیه توکن تعاملی (IICO) در حقیقت به عنوان پرکاربرد ترین روش برای ICO شناخته می شود که توسط سازنده اتریوم، ویتالیک بوترین مطرح شد. در این روش تمامی افراد شرکتکننده دارای یک سقف سرمایهگذاری هستند که اگر از چیزی که وعده داده شده بگذرد، اتر به سرمایهگذار بازگردانده میشود.
تفاوت عرضه اولیه سکه (ICO) با عرضه اولیه سهام در بورس (IPO)
امروزه بسیاری از شرکت ها به علت رشد و گسترش ارزهای دیجیتال، نسبت به ارائه توکن ها و شبیهسازی عرضه اولیه سهام علاقه مند شده اند تا با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم بتوانند سهام های خود را بصورت دیجیتال یا همان توکن ارائه کنند.
اما بطور کلی تفاوت هایی میان آیکو (ICO) و عرضه توکن ICO چیست؟ اولیه سهام (IPO) وجود دارد که در ذیل به آن ها اشاره می کنیم:
- ICO کاملا بر بستر اینترنتی انجام میگیرد.
- برای شرکت در ICO نیازی به داشتن حداقل سرمایه اولیه به عنوان ضمانت وجود ندارد.
- راه اندازی ICO نیازی به اخذ مجوز ندارد.
- نقد کردن توکنها در ICO از فروش سهام راحتتر است.
- ریسک و کلاهبرداری در آیکو (ICO) بالاتر است.
علاوه بر موارد فوق، تفاوت اصلی آیکو (ICO) و آیپو (IPO) این است که افرادی که در عرضه اولیه سهام شرکت های بورس شرکت می کنند، به عنوان سهامدار شرکت شناخته می شوند و قسمتی از سهام اصلی آن شرکت در اختیارشان قرار می گیرد. اما در آیکو (ICO) شرکت موردنظر یک ارز دیجیتال عرضه میکند و سرمایهگذار در واقع آن ارز را خریداری می کند و نمیتواند در مورد آن نظری بدهد و یا ادعای حقوق کند.
مزایای شرکت در ICO و خرید توکن چیست؟
خریداران توکن در واقع صاحب آن محسوب می شوند و می توانند از افزایش قیمت احتمالی آن کسی سود کنند. علاوه بر این صاحبان توکن به نوعی سهامدار استارتآپ محسوب می شوند و میتواند از خدمات خاصی که شرکت در بلاک چین عمومی ایجاد کرده برای خرید خدمات یا کالا استفاده کند.
نتیجهگیری
در این مقاله سعی بر این شد تا تقریبا به تمامی سوالاتی که ممکن است در مورد عرضه اولیه سکه (ICO یا آیکو) در ذهن شما شکل بگیرد پاسخ های واضحی داده شود. نکته حائز اهمیت این است که ICO فقط به عنوان یک راه جدید برای سرمایه گذاری و همینطور جمع آوری پول برای استارت آپ ها محسوب نمی شود، بلکه راهی است برای به دست آوردن مشتریان و شبکهسازی بیشتر در یک کسب وکار.
به همین علت روز به روز ICO های بیشتری بوجود می آیند که قابلیت های فراوانی را ارائه می کنند. با این حال در این حوزه به تازگی اقدامات کلاهبردارانه گسترش پیدا کرده است و برای انتخاب یک ICO مناسب و مطمعن باید قبل از اقدام به سرمایه گذاری، تمام جوانب آن را خوب بسنجید و در مورد اعتبار شرکت موردنظر تحقیق توکن ICO چیست؟ کنید. همچنین استفاده از مشاوران مرکز تحقیقات بلاک چین، می تواند شما را در این امر یاری کند.
عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟
عرضه اولیه سکه، معمولاً به عنوان ICO نیز شناخته می شود. ICO یک مکانیسم جمع آوری کمک هزینه است که در آن پروژه های جدید در ازای بیت کوین و اتریوم، توکن های رمزنگاری اصلی خود را به فروش می رسانند. کار ICO تا حدودی شبیه به یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) است که در آن سرمایه گذاران سهام یک شرکت را خریداری می کنند. ICO یک پدیده نسبتاً جدید است اما به سرعت تبدیل به یک موضوع اصلی بحث برانگیز در جامعه بلاکچین شده است. در ادامه ارزنگار به صورت مفصل به معرفی و رویکرد عرضه اولیه سکه پرداخته است.
عرضه اولیه سکه چیست؟
ICO مخفف Initial Coin Offering است و یک روش جدید جهت جمع آوری سرمایه برای انواع پروژه های مرتبط با بلاکچین و فروش ارزهای دیجیتالی است. پروژه های جدید معمولا از ICO در ازای بیت کوین، اتر و در بعضی مواقع فیات استفاده می کنند. به نوعی، ICO شبیه به پیشنهادهای عمومی اولیه (IPO) است. عرضه اولیه سکه (ICO) در هر زمان که یک پروژه بخواهد یک سکه یا dApp جدید را راه اندازی کند، می تواند باعث جذب سرمایه گذاران به اکوسیستم شود. شرکت ها توانسته اند به لطف ICO میلیون ها دلار در چند ثانیه جمع آوری کنند. در حقیقت، میزان پولی که ICO ها در طول دو سال گذشته جمع آوری کرده اند، واقعاً متحیر کننده است. در سال ۲۰۱۷ ، ICO ها ۵٫۶ میلیارد دلار جمع آوری کردند.
مبانی یک ICO
هنگامی که یک شرکت استارتاپی قصد راه اندازی ارز دیجیتالی از طریق عرضه سکه اولیه (ICO) را داشته باشد، معمولاً طرحی را در وایت پیپر ایجاد می کند که نشان دهنده ی هدف پروژه، نیازهای پروژه برای تکمیل شدن، هزینه های لازم برای انجام این سرمایه گذاری، مقدار توکن های مجازی که پیشگامان این پروژه برای خودشان نگه می دارند، نوع ارزی که می پذیرند و طول مدت کمپین ICO است. در طول کمپین ICO، علاقه مندان و حامیان این ابتکار، در شرکت مقداری ارز دیجیتالی توزیع شده را با ارز فیات یا ارزهای مجازی خریداری می کنند. این سکه ها به عنوان توکن و شبیه به تراکنش های I PO-typeست که در معاملات با نوع IPO به سرمایه گذاران فروخته می شوند. اگر پول جمع آوری شده حداقل بودجه مورد نیاز پشتیبان را تأمین نکند، پول به سرمایه گذاران بازگردانده می شود و ICO ناموفق تلقی می شود. اگر الزامات بودجه در بازه زمانی مشخص برآورده شود، از پول جمع آوری شده برای شروع برنامه جدید یا تکمیل آن استفاده می شود.
قانونی بودن ICO
وضعیت قانونی ICO عمدتاً تعریف نشده است. در حالت ایده آل، توکن های فروشی توسط ICO نه به عنوان یک دارایی مالی بلکه به عنوان کالای دیجیتال مانند بسیاری چیزهای دیگر فروخته می شوند. به همین دلیل است که اغلب “crowd sale” نامیده می شود.
اگرچه معاملات ICO موفقیت آمیز بوده اما در برخی موارد نیز به عنوان ابزارهای مختل کننده به شمار می روند، چرا که برخی از کمپین های ICO در واقع کلاهبرداری می کنند، به همین دلیل به سرمایه گذاران هشدار داده می شود که محتاط باشند. از آنجا که قوانین این عاملان جمع آوری کمک های مالی توسط مقامات مالی مانند SEC تنظیم نمی شوند، وجوهی که به دلیل کلاهبرداری از بین می روند هرگز قابل بازیابی نمی باشند.
نحوه خرید ICO
سرمایه گذاران که به دنبال خرید ICO هستند ابتدا باید خود را با فضای رمزنگاری گسترده تر آشنا کنند. سرمایه گذار ICO باید از قبل کیف پول ارز دیجیتالی و برخی از دارایی های دیجیتالی را تنظیم کند. در ادامه، مراحل لازم برای سرمایه گذاری در ICO ارائه شده است، هر چند که بسته به نوع ICO، مراحل ممکن است متفاوت باشد.
۱) در Coinbase یا صرافی دیگری ثبت نام کنید. در این صرافی ها، صدها کیف پول مختلف وجود دارد، بنابراین شما گزینه های زیادی دارید.
۲) برای خرید ICO، از ارز مورد نیاز خود استفاده کنید.
۳) ارزهای دیجیتالی خود را به یک کیف پول دیجیتالی منتقل کنید که از آنها پشتیبانی می کند. مهمترین چیز در این حالت این است که اطمینان حاصل کنید که کیف پول شما با ارز دیجیتالی ICO سازگار است (یعنی اگر ICO نیاز به پرداخت اتر داشته باشد، کیف پول شما باید قادر به نگهداری اتر باشد).
۴) مطمئن باشید که صفحه رسمی خود ICO را در اختیار دارید. از طریق وایت پیپر، شرایط ICO و سایر اطلاعات نوشته شده را بخوانید. وقتی آماده شروع کار هستید به دنبال گزینه هایی مانند “enter the token sale” یا “participate now” باشید.
۵) برای ICO ثبت نام کنید. برای انجام این کار، باید آدرس کیف پول عمومی و همچنین برخی اطلاعات دیگر را طبق سایت ICO ارائه دهید.
۶) در روز راه اندازی، دستورالعمل سایت را برای خرید ICO دنبال کنید. در بیشتر موارد، این کار با انتقال اتر از کیف پول شما به آدرس عمومی ICO انجام می شود. پس از انتقال اتر، مقداری ارز دیجیتالی ICO را با نرخ مشخص شده دریافت خواهید کرد. حتما بخاطر داشته باشید که هزینه های کارمزد ناچیزی در انتقال ارزهای دیجیتالی مانند اتر وجود دارد.
۷) ICO توکن جدیدی را به کیف پول ارزهای دیجیتالی شما ارسال می کند. بسته به نوع کیف پول، ممکن است نیاز داشته باشید که توکن را به خود کیف پول اضافه کنید تا بتوانید نقل و انتقالات را ارسال و دریافت کنید.
عرضه اولیه سکه ICO چیست؟ + مزایا و معایب آن
عرضه اولیه سکه Initial Coin Offering یا همان ICO یکی از اصلاحات پرکاربرد در صنعت ارزهای دیجیتال و بلاکچین است که در طی آن سرمایه مورد نیاز برای استارتاپ های نوپا در حوزه ارزهای دیجیتال جمع آوری می گردد. امروز در داناپ سعی خواهیم کرد که مزایا و معایب این رخداد را مورد بررسی قرار دهیم، پس با ما همراه باشید.
عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟
عرضه اولیه سکه در صنعت ارزهای دیجیتال معادل عرضه اولیه سهام (IPO) در بازار اوراق بهادار است و به عنوان راهی برای جمع آوری اعتبار نقدی به منظور تولید کوین، اپلیکیشن یا سرویس های جدید توسط یک شرکت اجرا می شود. سرمایه گذاران علاقمند می توانند از طریق این پیشنهاد رمزارزهای جدید استارتاپ یا کمپانی مربوطه را خریداری و دریافت کنند؛ توکنی که سرمایه گذاران دریافت می کنند ممکن است برای استفاده از خدمات یا محصولات آینده شرکت کاربرد داشته باشد یا اینکه به عنوان سهام شرکت یا پروژه در نظر گرفته شود.
عرضه اولیه سکه چطور کار می کند؟
زمانی که یک استارتاپ در حوزه ارزهای دیجیتال می خواهد از طریق ICO سرمایه جمع آوری کند، معمولاً یک بیانیه (Whitepaper) تنظیم خواهد کرد که در آن اهداف، کاربرد و سرمایه مورد نیاز پروژه را به مردم اعلام می کند. این وایت پیپر همچنین مسائل مربوط به چگونگی حفظ توکن های سرمایه گذاران، پول قابل قبول در پروژه و مدت زمان اجرای کمپین ICO را شفاف سازی خواهد کرد.
علاقه مندان و حامیان پروژه در طی کمپین ICO، با استفاده از ارزهای فیات یا دیجیتال مقداری از توکن های پروژه را خریداری می کنند. این توکن یا به عبارتی دیگر کوین چیزی شبیه به سهامی است که در یک کمپین IPO به سرمایه گذاران فروخته می شود. اگر پول جمع آوری به اندازه حداقل بودجه در نظر گرفته شده کمپانی نباشد، آنگاه کمپین ICO با شکست مواجه شده و سرمایه به حامیان پروژه باز خواهد گشت.
اگر الزامات مالی در طی یک بازه زمانی مشخص برآورده شود، از سرمایه جمع آوری شده در راستای پیگیری و تحقق اهداف پروژه استفاده خواهد شد. نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که اگرچه کمپین های عرضه اولیه سکه توسط هیچ ارگانی نظارت نمی شود، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار قادر خواهد بود که مداخلاتی در این فرآیند انجام دهد.
برای مثال کمپانی تلگرام در سال های اخیر توانست طی یک کمپین ICO مبلغی معادل 1.7 میلیارد دلار سرمایه جمع آوری کند، اما به دلیل تخلفات و فعالیت های غیرقانونی تیم توسعه دهنده تلگرام، کمیسیون اوراق بهادار کشور آمریکا سعی کرد این پروژه را متوقف کند.
نکات مهم کمپین عرضه اولیه سکه
سرمایه گذارانی که قصد خرید در عرضه اولیه سکه را دارند باید دانش خود درباره آن ارز دیجیتال را افزایش دهند. در اکثر اوقات سرمایه گذاران توکن های مربوطه را با استفاده از ارزهای دیجیتال دیگر خریداری خواهند کرد. به عبارت دیگر سرمایه گذاران باید یک کیف پول از ارزهای رایج دیگر نظیر بیت کوین و اتریوم داشته باشند، البته این کیف پول باید از توکن های خریداری شده نیز پشتیبانی کند.
شاید برایتان سوال باشد که چطور می توان یک کمپین ICO را شناسایی کرده و در آن حضور پیدا کرد، در جواب باید بگوییم که هیچ روش خاصی برای مطلع شدن از کمپین های اخیر وجود ندارد بلکه بهترین کار پیگیری پروژه های جدید به صورت آنلاین است. برای عرضه اولیه سکه معمولاً مقدار قابل توجهی تبلیغات می کنند، البته انجمن های آنلاینی نیز وجود دارند که سرمایه گذاران در آنجا درباره فرصت های جدید با یکدیگر مشورت می کنند. به طور کل وبسایت هایی وجود دارند که اطلاعات مربوط به کمپین های ICO را جمع آوری کرده و در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهند.
تفاوت عرضه اولیه سکه (ICO) و عرضه اولیه سهام (IPO)
کمپانی های قدیمی معمولاً از چند روش اقدام به جمع آوری سرمایه می کردند. برای مثال یک شرکت می تواند در ابتدا فقط با تکیه بر سرمایه صاحبان خود فعالیت کرده و به تدریج وجوه نقدی دیگر را نیز دریافت کند. همچنین کمپانی هایی وجود دارند که از همان ابتدا با سرمایه و حمایت خارجی کار خود را شروع می کنند؛ به عبارت دیگر آنها در ازای بخشی از مالکیت پروژه، سرمایه نقدی قابل توجهی را تامین خواهند کرد. البته یک روش دیگر نیز وجود دارد به گونه ای که سهام شرکت را در یک کمپین IPO به فروش رسانده و سرمایه مورد نیاز را از سرمایه گذاران فردی دریافت کنند.
اگرچه عرضه اولیه سهام عموماً با سرمایه گذاران سر و توکن ICO چیست؟ کار دارد اما عرضه اولیه سکه عموماً با حامیانی که علاقه به سرمایه گذاری در یک پروژه جدید دارند مرتبط خواهد بود، این موضوع تقریباً با کمپین های سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding) مشابه است. البته عرضه اولیه سکه با کمپین های سرمایه گذاری جمعی متفاوت است چرا که حامیان ICO به نرخ بازگشت سرمایه (ROI) بالا و کسب سود از آن امید دارند، در صورتی که وجوه نقدی جمع آوری شده در کمپین Crowdfunding اغلب به عنوان کمک مالی (Donation) تلقی می شود و به همین دلیل ICO با نام کمپین فروش جمعی (Crowsales) نیز معروف است.
عرضه اولیه سکه از دو جهت با عرضه اولیه سهام متفاوت است، در درجه اول هیچ گونه ارگان دولتی مانند کمیسیون اوراق بهادار و بورس قوانینی برای آن اعمال نمی کند و دوم این که به دلیل ماهیت غیر متمرکز، ساختار آزادانه تری نسبت به IPO دارند. ساختار ICO به چند صورت است، برای مثال در برخی اوقات کمپانی حد معینی برای تامین بودجه مشخص خواهد کرد، بدین معنی که مقداری ثابت برای عرضه توکن در نظر گرفته شده و هر توکن دارای قیمت از پیش تعیین شده است.
در مواقع دیگر مقداری ثابت برای عرضه توکن مشخص شده است اما اهداف سرمایه گذاری به صورت داینامیک هستند؛ به عبارت دیگر میزان توزیع توکن در بین سرمایه گذاران به وجوه نقدی دریافت شده وابستگی خواهد داشت. برای مثال هر چقدر که سرمایه جمع آوری شده در کمپین ICO بیش تر باشد، آنگاه قیمت توکن نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
با این وجود یک ساختار دیگر برای ICO وجود دارد که در آن عرضه توکن به صورت داینامیک است و از طریق میزان وجوه نقدی جمع آوری شده مشخص می شود. قیمت توکن در این نوع از ICO ثابت است اما به علت صرفه جویی در برخی از پارامترها نظیر بازه زمانی کمپین، هیچ محدودیتی در میزان عرضه توکن وجود نخواهد داشت.
مزایای عرضه اولیه سکه
در کمپین های IPO، سرمایه گذار در ازای سرمایه گذاری خود مقداری از سهام شرکت را دریافت می کند اما در ICO خبری از سهام نخواهد بود، در عوض شرکت ها یک بلاک چین (Blockchain) یا همان توکن ارز دیجیتالی معادل یک سهام را به سرمایه گذاران ارائه خواهند کرد. در اکثر موارد سرمایه گذاران مبلغی را از طریق ارزهای محبوب نظیر بیت کوین پرداخت کرده و متناسب با آن ارز جدید دریافت می کنند.
راه اندازی توکن و کمپین ICO کار خیلی دشواری برای شرکت ها محسوب نمی شود. سرویس های آنلاینی وجود دارند که امکان تولید توکن های رمزنگاری شده در چند ثانیه را در اختیار کاربران قرار می دهد، بنابراین سرمایه گذاران باید همواره به خاطر داشته باشند که ارزش یک توکن همانند سهام دارای ضمانت قانونی نخواهد بود. مدیران ICO نیز بر اساس شرایط و ضوابط مندرج در بیانیه و برنامه این کمپین اقدام به تولید، دریافت و توزیع توکن ها در بین سرمایه گذاران می کنند.
سرمایه گذاران اولیه در کمپین ICO معمولاً به امید موفقیت پروژه، توکن های آن را خریداری می کنند. در این صورت قیمت توکن به نسبت آن نرخی که در وایت پیپر تعیین شده است افزایش خواهد یافت و پروژه وجوه نقدی لازم را جمع آوری خواهد کرد. به عبارت دیگر قابلیت بازدهی بالا به عنوان مهم ترین مزیت عرضه اولیه سکه محسوب می شود.
عرضه اولیه سکه تاکنون موجب ثروتمند شدن خیلی از سرمایه گذاران شده است، برای مثال 435 مورد کمپین ICO موفق در سال 2017 اجرا شد که مبلغی معادل 12.7 میلیون دلار در هر کدام از آنها جمع آوری شد. مجموع وجوه نقدی جمع آوری شده در سال 2017 معادل 5.6 میلیارد دلار برآورد شد که 25% آن متعلق به 10 پروژه بزرگ بود. علاوه بر این سرمایه گذارانی که در کمپین های سال 2017 توکن خریداری کرده بودند، حدود 13 برابر سود و بازده سرمایه (به دلار) به دست آورده اند.
معایب عرضه اولیه سکه
اگرچه عرضه اولیه سکه به عنوان یکی از پیش نیازهای توسعه ارزهای دیجیتال و بلاکچین محسوب می شود اما چالش، ریسک و فرصت های غیرقابل پیش بینی نیز به همراه دارند. اکثر افراد با استناد به کمپین های ICO موفق و به امید بازگشت سریع سرمایه خود وارد این فرآیند می شوند، اما مشاهده کمپین های موفق سال های اخیر در برخی اوقات گمراه کننده خواهد بود.
از آنجایی که نظارت خاصی بر روی کمپین های ICO انجام نمی پذیرد بنابراین کلاهبرداران می توانند از بی خبری سرمایه گذاران سوء استفاده کنند. در حقیقت به علت عدم نظارت نهادهای قانونی، بازگشت وجوه نقدی که در این کمپین کلاهبرداری می شود به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود. ظهور ICO در سال 2017 باعث شد که نهادهای قانونی و غیر قانونی به سرعت به آن واکنش نشان دهند، برای مثال یکی از بانک های کشور چین این کمپین را به طور رسمی غیر قانونی اعلام کرده و آن را ضد ثبات اقتصاد کشور تلقی کرد.
بانک مرکزی کشور چین نیز استفاده از توکن ها و ارائه خدمات بانکی به کمپین های ICO را ممنوع اعلام کرد، بنابراین قیمت توکن ICO چیست؟ بیت کوین و اتریوم با سقوط چشمگیری روبرو شد و در نتیجه نهادهای قانونی به فکر تنظیم قوانین مرتبط با ICO افتادند. در سال 2018 نیز کمپانی هایی نظیر فیسبوک، توییتر و گوگل تبلیغات مربوط به عرضه اولیه سکه را ممنوع اعلام کردند.
به طور کل هیچ تضمینی برای عدم کلاهبرداری در کمپین های ICO وجود ندارد، بنابراین سرمایه گذاران برای شرکت در چنین رخدادهایی باید نکات زیر را در نظر داشته باشند:
- از شفافیت اهداف توسعه دهندگان پروژه اطمینان حاصل کنند. کمپین های ICO موفق اغلب دارای بیانیه (وایت پیپر) روشن و قابل درک هستند.
- از شفافیت 100 درصدی کمپانی و توسعه دهندگان آن اطمینان حاصل کنند.
- از آنجایی که نهادهای خارجی بر روی ICO نظارت ندارند، بنابراین وظیفه سرمایه گذار است که درباره شرایط و ضوابط قانونی آن آگاهی کسب کند.
- سرمایه گذاران بررسی کنند که وجوه نقدی جمع آوری شده حتماً در یک کیف پول قانونی (Escrow Wallet) ذخیره شده باشد، دسترسی به این کیف پول باید منوط به چند کلید باشد. این قابلیت از کلاهبرداری اشخاص ثالثی که یک کلید را در دست دارند جلوگیری خواهد کرد.
مثالی از عرضه اولیه سکه
هر چقدر که ابعاد کمپین ICO بزرگتر شود، مبلغ جمع آوری شده نیز افزایش خواهد یافت. برای ارزیابی ICO باید مبلغ جمع آوری شده و بازدهی سرمایه را در نظر داشته باشید چرا که در برخی اوقات پروژه هایی که بالاترین بازدهی را داشته اند، در عرضه اولیه سکه مبالغ قابل توجهی جمع آوری نکرده اند (یا بالعکس). برای مثال عرضه اولیه سکه اتریوم در سال 2014 به مدت 42 روز مبلغ 18 میلیون دلار جمع آوری کرد، البته نوآوری های این ارز نظیر برنامه های غیر متمرکز (Dapps) در جمع آوری این مبلغ نقش کلیدی داشت. به هر حال قیمت ارز اتر (Ether) در زمان شروع پروژه برابر 0.30 دلار بود در حالی که در ماه نوامبر سال 2019 با قیمتی معادل 185 دلار معامله شد.
کمپین ICO شرکت NEO به صورت دو مرحله ای در سال 2015 راه اندازی شد، اولین مرحله از این کمپین در اکتبر سال 2015 به توکن ICO چیست؟ توکن ICO چیست؟ پایان رسید و مرحله دوم تا سپتامبر سال 2016 به طول انجامید. اگرچه این شرکت فقط 4.5 میلیون دلار جمع آوری کرد اما نرخ بازگشت سرمایه استثنایی برای سرمایه گذاران به ارمغان آورد. قیمت ارز NEO در زمان عرضه اولیه معادل 0.03 دلار بود که در زمان اوج خود با قیمتی معادل 10.74 دلار خرید و فروش شد.
کمپین های ICO در سال های اخیر موفق به جمع آوری مبالغ بالایی شده اند، برای مثال بزرگترین عرضه اولیه سکه توسط پروژه ذخیره سازی غیرمتمرکز در فضای ابری به نام Filecoin اجرا شده است. این پروژه در طی کمپین 30 روزه در در سپتامبر 2017 توانست مبلغی معادل 257 میلیون دلار را جمع آوری کند. البته اخیراً کمپانی پشتیبانی کننده پلتفرم EOS با جمع آوری مبلغ 4 میلیارد دلار توانست رکورد پروژه Filecoin را بشکند.
دیدگاه شما