کوین (Coin) چیست؟

فرق کوین و توکن چیست و کدام بهتر است؟ کدام ارز دیجیتال توکن و کدام کوین است؟

کوین و توکن تو اصطلاح پرکاربرد دنیای ارزهای دیجیتال است و برای کاربرانی که از حضور آن ا در این دنیا زیاد نمی گذرد شاید مقداری گیج کننده باشد. کوین و توکن از لحاظ ماهیت و کاربرد تفاوت ها و شباهت هایی با یکدیگر دارند. به نظر شما توکن بهتر است یا کوین؟ در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال رمزینکس به بررسی فرق میان کوین و توکن پرداخته شده است.

ارز دیجیتال کوین چیست؟

به طور سنتی، کوین یا سکه به عنوان یک قطعه فلزی دارای مهر رسمی تعریف می‌شود که توسط دولت منتشر شده و به عنوان ارز استفاده می‌شود.

در دنیای رمز ارزها، کوین یک ارز دیجیتال است که از بلاکچین مخصوص خود استفاده می‌کند و هیچ معادل فیزیکی در دنیای واقعی ندارد. برای اطلاع بیشتر در مورد ارزهای دیجیتال به مقاله «ارز دیجیتال چیست؟ رمز ارز چیست؟ به زبان ساده + ویدئو و اینفوگرافی» مراجعه کنید.

دفتر کل بلاکچین مانند پایگاه داده‌ای عمل می‌کند که از یک گره به گره دیگر منتقل می‌شود. داده‌ها نشان دهنده ورودی‌های مربوط به تعداد واحد ارز هر آدرس است. شرایط انتقال داده‌ها و نحوه ارتباط گره‌ها با یکدیگر توسط مجموعه‌ای از قوانین به نام پروتکل تعریف می‌شود.

ویژگی مبتنی بودن بر بلاکچین خاص خود برای کوین بسیار مهم است. کوین با ایجاد پروتکل اختصاصی خود از بالاترین سطح استقلال و انعطاف‌پذیری برخوردار می‌شود. شرکت یا گروهی که این کوین را راه‌اندازی کرده است می‌تواند در مورد هر جنبه‌ای از رمز ارز خود از جمله مکانیسم اجماع، کارمزدها یا مکانیسم انجام تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

اولین ارز دیجیتال جهان یعنی بیت کوین دارای ویژگی‌های یک ارز مجاز، واحد حساب، ذخیره ارزش و واسطه مبادله است. با این حال، اکثر کوین‌های بعد از بیت کوین شرایط لازم برای کوین بودن را ندارند و برخی از آنها توکن محسوب می‌شوند.

تمام کوین‌هایی که پس از بیت کوین وارد بازار شدند «آلت کوین» نامیده می‌شوند. بیش از هزار آلت کوین در بازار وجود دارد و بیشتر آنها نسخه تغییر یافته بیت کوین هستند.

به جز بیت کوین چند نمونه از توکن‌ها عبارت‌اند از:

ارز دیجیتال توکن چیست؟

به زبان ساده توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. فرهنگ لغت کمبریج توکن را این‌گونه تعریف می‌کند:

۱. عمل یا هدیه‌ای که احساسات یا نیات فرد را بیان می‌کند.

۲. یک تکه کاغذ که معادل مقدار مشخصی پول روی آن چاپ شده و می‌توان آن را در فروشگاه‌ها با کالاهای هم‌ارزش آن مبادله کرد.

۳. یک قطعه فلزی یا پلاستیکی گرد که به جای پول در برخی از ماشین‌ها استفاده می‌شود.

در بازار رمز ارزها، توکن نمایش دیجیتالی یک دارایی است. دارایی بیان شده توسط رمز ارز ممکن است شامل یک ابزار، کالای قابل معامله، امتیاز وفاداری، حق رأی و موارد دیگر باشد.

توکن در بستر بلاکچین ساخته شده است در نتیجه از یک پروتکل از پیش تعیین شده استفاده می‌کند و هیچ نقشی در توسعه آن شبکه ندارد. توکن‌ها توسط قرارداد هوشمند تعریف می‌شوند و علاوه بر این ممکن است ارزش آنها با توجه به هدف از ساختشان افزایش پیدا کند.

برای درک بهتر گفته‌های بالا بیایید پروژه بنانا کوین (Bananacoin) را در زیر بررسی کنیم.

چند کارآفرین روسی یک توکن در پلتفرم اتریوم ایجاد کردند و آن را بنانا کوین نامیدند. آنها با این کار قصد داشتند برای گسترش مزرعه موز خود در استان وینتیان لائوس سرمایه جذب کنند. ارزش هر توکن بنانا کوین معادل قیمت یک کیلوگرم موز صادراتی را داشت.

خریداران به جای دریافت یک کیلوگرم موز به ازای هر توکن خریداری شده توکن بنانا کوین دریافت می‌کردند که ارزش آن معادل یک کیلوگرم موز بود.

توکن‌ها در بستر یک کوین فعلی دیگر فعالیت می‌کنند بنابراین مشمول هرگونه استفاده و محدودیت شبکه آن کوین می‌شوند.

هر کسی می‌تواند ارز دیجیتال خود را در کمتر از نیم ساعت از طریق یک قرارداد هوشمند بسازد. اما در ازای این سهولت و سرعت ساخت توکن باید به پلتفرم میزبان کارمزد پرداخت کرد.

در زیر چند نمونه توکن‌ها آورده شده است:

توکن چگونه کار می‌کنند؟

بلاکچین از دفتر کل غیر متمرکز یا توزیع شده استفاده می‌کند که بر روی طیف وسیعی از کامپیوترهای مستقل ذخیره شده است و هدف آن ردیابی کردن تراکنش‌ها است.

هر گره داده‌های جدید را در بلوک‌ها سازماندهی کرده و آنها را در حالت «فقط الحاقی» به هم زنجیر می‌کند. این ساختار فقط الحاقی به این معنی است که هیچ کس در هیچ گره‌ای نمی‌تواند داده‌ها را از بلوک‌های قبلی تغییر داده یا حذف کند. آنها فقط می‌توانند اطلاعات جدید را به زنجیره اضافه کنند و این یکی از ویژگی‌های امنیتی اصلی بلاکچین است.

توکن‌های رمز ارزی تاریخچه امن فقط الحاقی رمز ارز را که به یک قرارداد دسترسی ویژه متصل است ارائه می‌دهد؛ این قرارداد دسترسی ویژه می‌تواند به همه نوع دارایی متصل شود.

قرارداد دسترسی ویژه به همراه توکن‌ها به کاربران حق استفاده از دارایی‌هایی مانند پول نقد، رمز ارزها، امتیاز پاداش یا حتی رسانه‌های دیجیتالی مانند موسیقی، هنر، کلیپ ویدئویی یا فیلم را می‌دهد. توکن‌ها امکان مالکیت یک قرارداد هوشمند خصوصی تأیید شده با بلاکچین که به آن دارایی متصل است را ایجاد می‌کنند.

انواع مختلف توکن

در حال حاضر، توکن‌ها در چهار گروه اصلی دسته‌بندی می‌شوند: توکن‌های پرداخت، توکن‌های ابزاری، توکن‌های سهامی و توکن‌های غیر مثلی. در ادامه بیشتر در مورد هر کدام توضیح خواهیم داد.

توکن پرداخت (Payment Tokens)

بیشتر معروف‌ترین و پرکاربردترین انواع رمز ارزها توکن‌های پرداخت هستند. از این توکن‌های رمزنگاری شده مانند دلار یا یورو برای خرید و فروش استفاده می‌شود، با این تفاوت که مانند ارزهای سنتی هیچ دولتی پشت آنها نیست.

توکن‌های پرداخت در بلاکچین شبکه‌های رمزنگاری شده‌ای مانند بیت کوین، مونرو و اتریوم ایجاد شده‌اند و بیانگر واحدهای ارزشی هستند که می‌توان آنها را با سایر ارزها مبادله کرد. همچنین متولیان یا صرافی‌های شخص ثالثی وجود دارند که توکن‌های پرداخت را به ارزهای قانونی مانند دلار تبدیل می‌کنند.

با این حال، مردم بیش از پیش از این توکن‌ها برای خرید کالا و خدمات استفاده می‌کنند؛ اگرچه تعداد مشاغلی که این توکن‌ها را می‌پذیرند هنوز نسبتاً کم است.

توکن ابزاری (Utility Tokens)

این توکن‌ها به دارندگان امکان دسترسی به محصول یا خدماتی را می‌دهند که یا در حال حاضر موجود است یا در حال توسعه است. از این توکن‌ها بیشتر به عنوان وسیله‌ای برای جذب سرمایه برای عرضه اولیه کوین استفاده می‌شود؛ دارندگان با پرداخت این توکن‌ها می‌توانند رمز ارزهایی را که در نهایت در شبکه بلاکچین آغاز به کار می‌کند از قبل خریداری کنند.

نام این توکن‌ها از آنجا ناشی می‌شود که می‌توان از آنها برای به دست آوردن کالا یا خدمات ارائه شده توسط صادرکننده استفاده کرد. وجود آنها در یک بلاکچین موجود به این معنی است که می‌توان صاحبان آنها را تأیید کرد و همچنین به راحتی آنها را مبادله کرد.

در دوره رونق رمز ارزها در ۲۰۱۷ هنگامی‌که صدها شرکت رمزنگاری در حال برنامه‌ریزی عرضه اولیه‌های جدید بودند توکن‌های کاربردی ERC-20 را در بلاکچین اتریوم با هدف ذخیره جا برای سرمایه‌گذاران احتمالی در توکن‌های آتی خود منتشر می‌کردند.

توکن سهامی (Security Tokens)

توکن‌های سهامی حقوق و تعهداتی را نسبت به اوراق بهادار مانند سهام و اوراق قرضه ارائه می‌دهند. اغلب، توکن سهامی بیانگر یک سهم از شرکتی است که آن را صادر کرده است. این توکن‌ها ممکن است نمایانگر مالکیت قانونی یک دارایی یا بخشی از یک دارایی مانند املاک، سهام، ای تی اف‌ها و غیره باشند.

از این رو توکن‌های سهامی نسبت به سایر توکن‌ها به شدت رگوله شده (تحت قوانین رسمی) هستند. ممکن است شرکت‌ها به جای سهام سنتی، توکن‌های سهامی صادر کنند تا سرمایه مدنظرشان را به صورت ارزان جذب کنند، یا شاید به این دلیل که به وسیله توکن‌ها می‌توان حساب‌ها را فوراً تسویه کرد و معاملات فرا مرزی را آسان‌تر انجام داد.

توکن غیر مثلی (Non-fungible Token)

توکن‌های غیر مثلی یا ان اف تی‌ها اخیراً به دلیل قیمت فروش چشمگیر ان اف تی‌های مرتبط با آثار هنری، توییت‌های فردی و یادگاری‌های ورزشی خبرساز شده اند. این توکن‌ها در شبکه‌های رمز ارزی از قبل موجود میزبانی می‌شود و شبکه اتریوم یکی از محبوب‌ترین آنها است.

این توکن‌ها دارای قراردادهای خصوصی هستند که می‌توان آنها را به سادگی از سایر توکن‌های موجود در بازار تشخیص داد. به دلیل این ویژگی، ورزشکاران، هنرمندان، موسیقی‌دانان و دیگر سازندگان که توکن‌های غیر مثلی را به عنوان دارایی‌های دیجیتالی منحصر به فرد می‌دانند از توکن‌های غیر مثلی به عنوان راهی برای ارتباط با مجموعه‌داران استفاده می‌کنند.

ان اف تی‌ها بازارهای جدیدی را برای هنرهای دیجیتال و یادگاری‌ها باز کرده است، زیرا با وجود این‌که خریدار می‌تواند رسانه‌های اصلی را تکثیر کند اما نمی‌تواند آنها را کپی کرده، به اسم خودش بفروشد یا دزدی هنری کند. برخی از افراد همچنین ان اف تی‌هایی تولید کرده‌اند که نشان دهنده مالکیت دارایی‌های غیر دیجیتالی منحصر به فرد مانند املاک و مستغلات هستند.

فرق کوین و توکن چیست؟

خب برویم سراغ بحث اصلی، با این همه به نظر شما توکن بهتر است یا کوین؟ در ادامه به چند مورد از تفاوت‌های مهم توکن و کوین پرداخته شده است.

۱. الگوریتم متفاوت

از نظر الگوریتم شبکه تمایز آشکاری بین کوین و توکن وجود دارد. کوین بر اساس بلاکچین ویژه خود طراحی شده است. توکن بر اساس یک قرارداد هوشمند در بستر یک بلاکچین موجود ساخته شده است.

۲. کاربردهای مختلف

به جز الگوریتم یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین کوین و توکن این است که کوین به عنوان پول استفاده می‌شود. علاوه بر این، می‌توان از آن برای حمایت از برنامه‌ها، قراردادهای هوشمند، تأیید معاملات یا استیکینگ (سهام‌گذاری) استفاده کرد.

برای مثال، بیت کوین یک کوین است که فقط دارای کاربرد «پول» است. کوین دیگری که کاربرد پول را دارد اتریوم است که از آن برای اجرای قراردادهای هوشمند شبکه اتریوم نیز استفاده می‌شود.

در سوی دیگر، توکن نمایش دیجیتال یک دارایی، کالای قابل معامله، امتیازات وفاداری و سایر موارد است.

مِیکر (Maker) یک مثال عالی از این کاربرد است. این توکن ERC-20 بر اساس یک قرارداد هوشمند در زنجیره اتریوم راه‌اندازی شده است که ارزش استیبل کوین دای (DAI) را پشتیبانی و تثبیت می‌کند. همچنین، از میکر برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در سیستم میکر و دادن حق رأی‌دهی به دارندگان این توکن در سیستم رأی‌گیری این پلتفرم استفاده می‌شود.

ERC-20 یک استاندارد فنی است که برای انتشار و پیاده‌سازی توکن‌ها در بلاکچین اتریوم استفاده می‌شود.

۳. سیستم کارمزدهای مختلف

در معامله کردن ارزهای دیجیتال می‌توان یک کوین را به تنهایی با کارمزد بسیار کم یا بدون پرداخت کارمزد معامله کرد. اما برای معامله کردن یک توکن باید به شبکه‌ای که از توکن میزبانی می‌کند کارمزد پرداخت کرد.

در پلتفرم اتریوم انجام هر عملیاتی مستلزم پرداخت کارمزدی است که به آن گس می‌گویند. این گس برای تخصیص منابع EVM (ماشین مجازی اتریوم) و اجرای دستورالعمل‌های موجود در قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

۴. آسیب پذیری در مقابل حملات ۵۱ درصدی

یکی از اهداف اصلی روی کار آمدن رمز ارزها ایجاد یک سیستم مالی امن‌تر و بدون نقطه شکست است. بنابراین قدرت شبکه یکی از تفاوت‌های بزرگ بین کوین و توکن است.

یک کوین، به ویژه در مراحل اولیه شکل‌گیری شبکه، ممکن است مستعد حملات ۵۱ درصدی باشد. اما توکن به دلیل استقرار بر روی یک شبکه از قبل موجود به ندرت در معرض چنین حملاتی قرار می‌گیرد.

حمله ۵۱ درصدی به معنی حمله به بلاکچین توسط یک ماینر (یا گروهی از ماینرها) است که بیش از ۵۰ درصد هش ریت یا قدرت محاسباتی شبکه را در اختیار دارد. حمله ۵۱ درصدی به عنوان حمله اکثریت نیز شناخته می‌شود.سرمایه گذاری در توکن بهتر است یا کوین؟

برای سرمایه گذاری توکن بهتر است یا کوین؟

تا به اینجا می‌بایست با تفاوت‌های بین کوین و توکن آشنا شده باشید. لازم به ذکر است که توکن و توکن نمی‌توانند جای یکدیگر را بگیرند بلکه هر کدام اهداف مختلفی دارند. هر کدام از آنها در زمینه مناسب خود بهتر عمل می‌کند.

توکن رمزنگاری شده بیشترین میزان استقلال و انعطاف‌پذیری را به کاربر می‌دهند. از سوی دیگر، ساخت آنها گران است و به سازنده به حمایت و استفاده جوامع بزرگ از کوین نیاز دارد.

بهترین مورد استفاده از یک کوین به عنوان پول است؛ در واقع از کوین می‌توان به عنوان ذخیره و تبادل ارزش استفاده کرد.

اگر پروژه‌ای که می‌خواهید توسعه دهید متمرکز بر رمز ارز است، یعنی هدف اصلی توسعه آن و/یا ایجاد یک پلتفرم بر اساس آن یا مطرح کردن یک سیستم مالی جدید است کوین انتخاب بهتری خواهد بود.

در سوی مقابل، توسعه دادن توکن‌ها ارزان، سریع و آسان است. آنها نیازی به سرویس و نگهداری ندارند اما به شبکه اصلی وابسته هستند که این باعث فقدان انعطاف‌پذیری در توکن می‌شود.

توکن‌ها ممکن است به عنوان پروژه‌های جانبی عمل کنند که برای کسب و کار اصلی سرمایه جذب می‌کنند؛ یا می‌توانند بیانگر دارایی‌های واقعی باشند که می‌توان بدون نیاز به لمس فیزیکی آنها را به جابه‌جا کرد.

به عنوان سرمایه‌گذار ابتدا باید بدانید که هم توکن و هم کوین را می‌توان به شرط لیست بودن در صرافی‌ها به راحتی معامله کرد. تفاوت این دو در موارد استفاده آنها است. کوین معمولاً کاربرد به عنوان پول را دارد.

اگر می‌خواهید روی کوین یا توکنی سرمایه‌گذاری کنید – نه با هدف مبادله کردن آن در آینده بلکه استفاده کردن از آن – ابتدا اطمینان حاصل کنید که این رمز ارز توسط فروشندگان پذیرفته می‌شود. از سوی دیگر، توکن‌ها، حتی اگر هیچ کاربرد دیگری نداشته باشند، را می‌توان در داخل برنامه‌های غیر متمرکز (DApp‌) که برای آن طراحی شده‌اند استفاده کرد.

تفاوت توکن و کوین از نظر کاربرد؛ کدام بهتر است؟

در ادامه به تفاوت توکن و کوین از نظر کاربرد و اینکه از این نظر کدام بهتر است، پرداخته شده است.

کاربرد کوین‌ در ارزهای دیجیتال

هدف کوین‌های رمز نگاری شده جایگزین شدن بانکداری سنتی است. بیت کوین با ارائه تراکنش‌های غیر متمرکز نیاز به دفاتر کل متمرکز را دور زده و به یک ذخیره ارزش قابل اطمینان تبدیل شده است.

تمرکز رمز ارز دش، دارک کوین سابق، بر روی تراکنش‌های دیجیتال است. دش بر خلاف سایر رمز ارزها تلاش می‌کند از طریق ویژگی پرایوت سِند خود هویت کاربران را پنهان نگه دارد.

تسویه حساب بین‌المللی

کوین شرکت ریپل، XRP، جزو ده رمز ارز بزرگ از نظر ارزش بازار است. این کوین برای سهولت در پردازش تراکنش‌های بین‌المللی در زمان واقعی طراحی شده است زیرا در این صورت نیازی به تایید متمرکز طرف مقابل برای انجام پرداخت‌ها نیست.

کاربرد توکن در ارزهای دیجیتال

قرارداد هوشمند پروتکلی است که در صورت رعایت شدن شرایط مورد توافق در قرارداد تراکنش‌ها را به صورت خودکار انجام می‌دهد. این قابلیت می‌تواند با خودکارسازی و غیر متمرکز کردن فروش املاک در صنایعی مانند حوزه املاک تحول ایجاد کند.

توکن‌های مبتنی بر اتریوم به بخش مهمی از برنامه‌های غیر متمرکز و منبع باز اعم از بازی‌ها یا شبکه‌های اجتماعی مانند Karma تا پلتفرم‌های وام دهی مانند میکر دائو تبدیل شده‌اند.

پلتفرم‌های ابر رایانه‌ها

گولم (Golem) اولین ابر رایانه غیر متمرکز جهان است که به طور انحصاری از مراکز داده و لپ تاپ ها و کامپیوترهای شخصی در سراسر جهان استفاده می‌کند. در این پلتفرم از توکن‌های مبتنی بر اتریوم استفاده می‌شود.

تایید هویت دیجیتالی کاربران

دولت‌های مختلف قوانین متفاوتی در مورد خدمات دیجیتال وضع کرده‌اند. از توکن سیویک، هویت دیجیتالی غیر متمرکز، برای تأیید دسترسی به خدمات دیجیتالی مانند وب سایت‌ها و نرم‌افزارهای دارای محدودیت سنی استفاده می‌شود.

ریپل کوین است یا توکن؟

از آنجایی که ریپل شبکه بلاکچین اختصاصی خود را دارد، پس یک کوین است.

دوج کوین کوین است یا توکن؟

دوج کوین نیز به مانند ریپل از شبکه بلاکچین اختصاصی بهره می برد، پس دوج کوین نیز یک کوین است.

سخن آخر

به طور خلاصه، همه ارزهای دیجیتال را می‌توان رمز ارز نامید، اما همه رمز ارزها را نمی‌توان کوین نامید. توکن‌ها می‌توانند رمز ارز باشند، اما می‌توانند ان اف تی و سایر دارایی‌های غیر ارزی نیز باشند. در این مقاله سعی شد به مهمترین فرق کوین و توکن پرداخته شود.

به نظر شما کدام یک برای سرمایه گذاری توکن بهتر است یا کوین؟

راهنمای ابزار رایگان تریدینگ ویو (TradingView) به زبان ساده برای تحلیل تکنیکال

تفاوت کوین (Coin) و توکن ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاحات زیادی در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد و هرکسی که حتی یک یا چند روز است با این حوزه آشنا شده، اصطلاحاتی همانند سکه یا کوین (Coin)، توکن (Token) و کریپتوکارنسی و… را شنیده است.

ما اغلب اوقات به مفاهیم پیشرفته‌تر مانند نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال می‌پردازیم، در حالیکه عده‌ای هستند که تفاوت بین کوین، توکن و ویژگی‌های آنها را نمی‌دانند.

• آیا توکن همان ارز دیجیتال است؟
• توکن چه تفاوتی با کوین (Coin) دارد؟ چیست؟
• آیا همه این اصطلاحات مترادف هم هستند؟

در ادامه پاسخ این سوالات را می‌خوانید.

از همین ابتدا بهتر است بدانید که کوین و توکن مترداف و مانند هم نیستند و البته نباید کسانی را که coin و token را یکسان می‌داند مقصر دانست زیرا حوزه ارزهای دیجیتال بسیار جدید است و احتمال انتشار آموزش‌های اشتباه و یا سوءبرداشت‌ها وجود دارد.

کوین (Coin) چیست؟

یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:

قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا 1 لایت‌کوین با 1 لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: 1 واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.

همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته می‌شود زیرا خود دارای بلاک‌چین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.

این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.

برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته می‌شود.

با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند.

اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.

توکن (Token) چیست؟

توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاک‌چین دیگر ایجاد می‌شود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.

توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند. در اینباره بیشتر بخوانید: انواع توکن‌های ارز دیجیتال کدام است؟

برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

برای تشخیص توکن یا کوین بودن یک ارز، می‌توانید در سایت coinmarketcap.com مشخصات آن را مشاهده کنید (تصویر زیر).

بنابراین توکن‌ها روی یک بلاک‌چین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاک‌چین مستقل نیستند.

به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاک‌چین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.

سخن آخر

تفاوت‌های بین کوین و توکن با ایجاد پروژه‌هایی همانند Walton و Vechain در حال پیچیده شدن است. اما خوشبختانه کشورهایی همانند ژاپن و آمریکا در حال وضع قوانینی حول محور انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده هستند و همین عامل باعث می‌شود تمایز بین توکن و کوین برای کاربران آسان‌تر گردد.

قصد خرید یا فروش ارز دیجیتال در ایران را دارید؟ در این سایت می‌توانید با اطمینان و با چند کلیک خرید کنید:

آشنایی با کوین و کاربرد آن در کریپتوکارنسی

امروزه به علت افزایش معاملات در کریپتوکارنسی، ارز دیجیتال شکل‌های متفاوتی پیدا کرده است. کوین یکی از این اشکال است. اما چرا امروزه آشنایی با کوین و استفاده از آن برای افراد زیادی حائز اهمیت شده و این موضوع توجه عده زیادی را به خود معطوف کرده است؟ در ادامه به چیستی کوین، تفاوت آن با توکن و البته نقش و کاربرد کوین در کریپتوکارنسی می‌پردازیم پس با ما همراه باشید.

کریپتوکارنسی (cryptocurrency) چیست؟

قبل از اینکه با کوین‌ها آشنا شویم بهتر است کمی درباره کریپتوکارنسی و ارزهای دیجیتال توضیح دهیم. کریپتوکارنسی در واقع ارزهای رمزنگاری شده‌ای هستند که معمولاً توسط هیچ دولت یا مرجع مرکزی دیگری صادر یا کنترل نمی‌شوند. آن‌ها توسط شبکه‌های همتا به همتا از رایانه‌هایی که دارای نرم‌افزار رایگان و منبع باز هستند، مدیریت می‌شوند.

موضوع دیگری که توجه علاقه‌مندان به حوزه کریپتو را به خود جلب کرده بلاک‌ چین است.بلاک چین ارز دیجیتال شبیه ترازنامه یا دفتر کل بانک است. هر ارز دارای بلاک چین خاص خود است، که یک رکورد مداوم و دائماً تأیید شده از هر تراکنش منفردی است که با استفاده از آن ارز انجام شده است.برخلاف بانک، یک بلاک چین بین شرکت‌کنندگان کل شبکه ارز دیجیتال توزیع می‌شود. همچنین هیچ شرکت، کشور یا شخص ثالثی کنترل آن را در دست ندارد و هر کسی می‌تواند شرکت کند.

در واقع بلاک چین یک فناوری پیشرفت است که به تازگی از طریق چندین دهه علم کامپیوتر و نوآوری های ریاضی امکان پذیر شده است.

کوین چیست؟

زمانی که بیت کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای Coin بودن تعیین کرد. ویژگی‌های واضحی وجود دارد که کوین‌های کریپتو را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه به پول‌های دنیای واقعی است. کوین با ویژگی های زیر تعریف می شود:

1. روی بلاک چین خود عمل می کند.

یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعداً با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید آن به بلاک چین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با hashing محافظت می‌شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.

2. به عنوان پول عمل می کند.

یکی از اهداف بیت کوین جایگزین شدن برای اسکناس‌ها بود. این مسئله باعث ایجاد Coinهای دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از کوین‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

3. قابل استخراج است.

شما می‌توانید Coinهای کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. مشکل این است که بیت‌کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود.

روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای کسب کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر است و انجام آن آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

توکن چیست؟

برخلاف کوین ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند USDC.

اگر تراکنش‌های کریپتو کوین توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آن‌ها مجموعه ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های بین کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-۲۰ و NEO از Nep-۵ استفاده می‌کند.

یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها، این است که آنان چه می‌توانند باشند؟ در حالی که Coinهای کریپتو اساساً نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند دارایی یا اسناد باشند.

شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به هر یک از آن‌ها داشته باشند.
به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید.

تفاوت بین توکن وکوین چندان زیاد نیست، اما اگر نادیده گرفته شود، می‌تواند مشکل ساز باشد. باید به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به Coin نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولاً توکن‌هایی وجود دارند که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

برای آشنایی بیشتر با توکن‌ها می‌توانید مقاله زیر را مطالعه کنید

تفاوت کوین و توکن چیست؟

یک Coin، به عنوان یک واحد پول، بسته به شرایط فعلی بازار، می‌تواند با ارزش توافق شده معامله شود. صرافی‌های غیرمتمرکز و سوآپ‌های اتمی نیز جایگزین‌های مناسبی برای تجارت کوین و توکن هستند.

تقریباً همه در مراحل اولیه ورود به کریپتوکارنسی یک توکن را با یک کوین اشتباه گرفته‌اند. واقعیت این است که کوین و توکن در سطوح پایه و بنیادی بسیار شبیه هستند. آن‌ها هم ارزش را نشان می‌دهند و هم می‌توانند پرداخت ها را پردازش کنند. همچنین می‌توانید کوین‌ها را با توکن‌ها تعویض کنید و بالعکس.

تفاوت اصلی بین کوین و توکن در این است که کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید نه با کوین. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند نه توکن.
این شبیه به مقایسه سرمایه گذاران و معامله گران است. همه معامله گران سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی‌کنند.
بسیاری از شرکت‌ها و استارت‌آپ‌ها در صنعت بلاک چین تصمیم می‌گیرند قبل از ساختن بلاک‌چین خود، سرمایه جمع‌آوری کنند، و این اغلب از طریق عرضه اولیه کوین (ICO) انجام می‌شود.
معمولاً توکن‌های ICO در ازای بیت‌کوین یا اتریوم ارائه می‌شوند، اما برخی از استارت‌آپ‌ها ارزهای فیات یا سایر ارزهای دیجیتال را نیز به عنوان پرداخت در هنگام جمع‌آوری سرمایه پذیرفتند. در برخی موارد، توکن‌ها نماینده پروژه آینده هستند و قرار است زمانی که بلاک چین به کار گرفته شد، با کوین‌های بومی مبادله شوند.

بیایید برخی از مهم‌ترین تمایزات بین توکن‌ها و کوین کوین (Coin) چیست؟ ‌ها را بررسی کنیم.

آشنایی با محبوب‌ترین کوین‌ها

محبوب‌ترین ارزهای رمزنگاری شده، بر اساس ارزش بازار، بیت کوین، اتریوم، بیت کوین کش و لایت کوین هستند. سایر ارزهای رمزنگاری شده معروف عبارتند از Tezos، EOS و ZCash. برخی شبیه بیت کوین هستند. برخی دیگر مبتنی بر فناوری‌های متفاوتی هستند یا ویژگی‌های جدیدی دارند که به آنها اجازه می‌دهد کارهایی بیش از انتقال ارزش انجام دهند.

کریپتو انتقال دارایی آنلاین را بدون نیاز به واسطه مانند بانک یا پردازشگر پرداخت ممکن می‌سازد و امکان انتقال آن به صورت جهانی را فراهم می‌کند.

چرا بیت کوین همچنان مهم‌ترین ارز دیجیتال است؟

علی‌رغم هزاران رقیب که به وجود آمده اند، بیت کوین از نظر استفاده و ارزش اقتصادی همچنان بازیکن غالب است. هر کوین (BTC) تا فوریه ۲۰۲۲ تقریباً ۴۴.۰۰۰ دلار ارزش داشت و ارزش بازار آن بیش از ۸۳۰ میلیارد دلار بود.

برخی دیگر از ارزهای دیجیتال مهم چیست؟

پس از بیت کوین بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده اهمیت پیدا کرده اند. به عنوان مثال، Dogecoin یک کوین مبتنی بر میم بود که زمانی به شهرت رسید که مدیر عامل تسلا، ایلان ماسک، این توکن را در رسانه های اجتماعی تبلیغ کرد. به غیر از Dogecoin و سایر موارد ذکر شده در بالا، چندین فورک بیت کوین دیگر نیز وجود دارد، مانند Bitcoin Gold و Bitcoin SV. از دیگر Coin های مهم می توان به ریپل (XRP)، سولانا، USD Coin و Tezos اشاره کرد.

سرمایه گذاری روی کوین یا توکن؟

برخی از توکن‌های مبتنی بر بلاک چین هدفی متفاوت از پول دارند. توکنی می تواند که به عنوان بخشی از یک پیشنهاد اولیه کوین (ICO) صادر شده باشد که نشان دهنده سهمی است که در یک پروژه بلاک چین یا مالی غیرمتمرکز (DeFi) است. همچنین اگر توکن‌ها به ارزش شرکت یا پروژه مرتبط باشند، می‌توان آنها را توکن‌های امنیتی نامید.

یک ارز دیجیتال یا پول نقد دیجیتال که مستقل از هر بلاک چین یا پلتفرم دیگری است، ویژگی کلیدی یک کوین است.
کارشناسان بازار می‌گویند که اگر سرمایه‌گذار بخواهد محصولی را بخرد، کوین بهترین گزینه است و اگر یک سرویس باشد، می‌توان از توکن‌های کاربردی استفاده کرد.

ادول پاتل، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران Mudrex گفت که کوین های رمزنگاری شده بلاک چین های خاص خود را دارند، اما توکن‌ها بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته می‌شوند. وی افزود: هر دو دارایی دیجیتال هستند و هر دو کاربرد خود را دارند.

امروزه، در حالی که بسیاری از کاربران کریپتو این تفاوت‌ها را درک می‌کنند و قدردانی می‌کنند، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران غیرعادی ممکن است متوجه این تفاوت نشوند، زیرا همه دسته‌های توکن تمایل دارند در صرافی‌های کریپتو به روشی مشابه معامله کنند.

کوین Coin چیست؟ تعریف کامل کوین دیجیتالی

کوین، ارز رمزنگاری شده یا پول نقدی دیجیتال است که مستقل از هر بلاکچین یا سیستم عامل دیگری می باشد. به این معنی که بلاکچین اختصاصی خود را دارد و به صورت مستقل بر روی آن کار می کند.

کوین Coin چیست؟

برخلاف توکن ارز های رمزنگاری شده ، کوینها در عملکردهای مختلف سودمند نیستند، مانند رای گیری های مختلف در یک جامعه (انتخابات) یا نشان دادن ظرفیت ذخیره سازی در یک فضای ذخیره سازی غیر متمرکز ابری. در عوض، یک کوین با زنجیره بلوکی مستقل خود کار می کند و مانند پول بومی در یک سیستم مالی خاص عمل می کند. بر این اساس، یک کوین اساساً به عنوان وسیله مبادله یا ذخیره در یک شبکه اقتصادی دیجیتال استفاده می شود. بیشتر بلاکچین ها به عنوان یک دفتر توزیع نشده و غیرمتمرکز کار می کنند. این بلاکچین ها هر معامله را ردیابی و آن را تأیید می کنند و کوین های بومی آنها فقط بین شرکت کنندگان این شبکه خاص قابل انتقال می باشد.

پس می توان گفت که تفاوت اصلی این دو در شبکه بلاکچین می باشد که کوین ها دارای شبکه بلاکچین اختصاصی می باشند ولی توکن ها فاقد این شبکه می باشند و بر روی بلاکچین های دیگر فعالیت می کنند.

یک کوین به عنوان یک واحد ارز بسته به شرایط فعلی بازار و با ارزش توافق شده قابل معامله می باشد. گاهی اوقات می توان آن را با یک کوین یا ارز دیجیتال دیگری که به بلاک چین دیگر منتقل می شود، یا از طریق مبادله ارز رمزنگاری شده یا از طریق نقل و انتقالات خصوصی (مانند معاملات همتا به همتا و OTC) مبادله کرد. مبادلات غیرمتمرکز و مبادلات اتمی نیز گزینه های مناسبی برای تجارت کوین ها و رمز ارز ها می باشند.

مثالی برای تفاوت کوینها و توکنها

اگر قرار باشد تفاوت کوین و توکن را با مثالی شرح دهیم به این مثال توجه کنید.

گفتیم کوین ها مانند پول بومی استفاده می شوند اما توکن ها زمینه فعالیت خود را دارند، یک کوین (Coin) چیست؟ توکن کاربردی است یک توکن برای رای دادن یک توکن برای سهم دادن.

پس اگر شما یک توکن کاربردی در زمینه پرداخت آنلاین مواد غذایی داشته باشید به طور مثال فقط می توانید باهاش پس از خرید غذا مبلغ را با این توکن پرداخت کنید. اما اگر یک کوین داشته باشید هم می توانید مبلغ غذا را پرداخت کنید و هم به مسفارت بروید و هم بلیط سینما خود را پرداخت کنید.

کوین در تمام زمینه ها مورد استفاده قرار می گیرد اما توکن در زمینه خاصی استفاده می شود و نه بیشتر.

کوین های ICO

بسیاری از شرکت های نوپا در صنعت بلاکچین تصمیم به جمع آوری کمک های مالی مختلف قبل از ساخت بلاکچین شخصی خود دارند و این اغلب از طریق فروش گسترده اولیه کوین (ICO) انجام می شود. بیشتر رویدادهای جمع آوری کمک مالی ICO در بالای شبکه اتریوم انجام می شود و از طریق پروتکل Ethereum Token Standard (که به آن ERC20 نیز گفته می شود) توکن صادر می کند. این بدان معناست که این شرکت ها به جای صدور کوین بومی خود، تصمیم گرفتند توکن دیجیتالی ایجاد کنند که در بالای شبکه بلاک چین موجود منتشر شود.

معمولاً این توکن های ICO در ازای بیت کوین یا اتریوم ارائه می شوند، اما برخی از استارت آپ ها نیز در هنگام جمع آوری کمک مالی، ارز فیات یا سایر ارزهای رمزپایه را به عنوان سیستم پرداختی قبول دارند. در برخی موارد، توکن ها نماینده پروژه های آینده می باشند و قرار است هنگام بکار گیری نهایی بلاک چین، به جای کوین های بومی عوض می شوند و جایگزین آن ها می شوند.

آیا اتریوم کوین است یا توکن؟

با توجه به این که اتریوم شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارد پس توکن به حساب نمی آید. نکته اصلی اینجاست که اتریوم بستری می باشد که توکن های بسیار زیادی روی این بستر قرار گرفته و فعالیت می کنند.

ERC_20 از جمله این توکن ها می باشد که به آن اشاره کردیم.

نتیجه گیری

همان طور که در قسمت بالا مطالعه کردید به تفاوت های Coin و توکن اشاره کردیم.

توکن ها کاربرد های بسیار بیشتری دارند و در موارد بسیار زیادی مانند توکن های امنیتی، توکن های دارایی و توکن های انعطاف پذیر یا NFT ها که در مقاله توکن چیست به آن ها اشاره خواهیم کرد.

سوالات متداول

کوینها مانند پول بومی در تمامی زمینه ها استفاده می شوند اما توکن ها تنها در زمینه خاصی مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین کوینها شبکه بلاکچین خودشونو دارند اما توکن ها بر روی شبکه بلاکچین کوین ها مهمان هستند.

اتریوم کوین است یا توکن؟

اتریوم در تمامی زمینه ها می تواند مورد استفاده قرار بگیرد و همچنین شبکه بلاکچین خودش را دارد پس با این اوصاف اتریوم یک Coin است.

کوینی که بیشترین توکن بر روی آن سوار است چیست؟

حدود 78 درصد از توکن های دنیای رمزارزها بر روی بلاکچین اتریوم سوار هستند.

تفاوت توکن و کوین ارز دیجیتال + انواع و استخراج

کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند اما توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.

به گزارش ایمنا واژه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از دو عبارت کریپتو (Crypto) به‌معنای رمز و کارنسی (Currency) به معنای ارز تشکیل شده است. رمزارزها به یکی از مهم‌ترین مباحث مالی، اقتصادی و تکنولوژی در دنیا تبدیل شده‌اند. یک کوین یا پول رمزنگاری شده یا رمز ارز نوعی دارایی رمزنگاری شده (هر نوع از ارزهای مجازی) است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود. و این تفاوت کوین و توکن است.

کوین چیست؟

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کوین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین است. هر کدام از کوین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند، مانند بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین کوین (Coin) چیست؟ که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ERC۲۰ مشهور هستند. با این حال، نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، قابلیت میزبانی توکن‌ها را دارند. برای مثال توکن هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن های NEP-۵ مشهور می‌باشند.

از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کوین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما کیف پول دیجیتالی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، از جمله توکن‌های ERC۲۰، با کیف پول شما سازگار هستند.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده کوین (Coin) چیست؟ از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده‌سازی کنند.

برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد. ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC۲۰ شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP۲ را برای آن نوشت.

کاربردهای توکن

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند.

۱- توکن‌های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

در اقتصاد، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحدهای آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ‌کدام از آنها را کم‌ارزش‌تر یا با ارزش‌تر از دیگری دانست.

به‌عنوان مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به‌طور کلی اسکناس‌ها در دسته دارایی‌های مثلی قرار دارند. یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی‌های مثلی‌، چیزهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که دورتادور ما را فرا گرفته‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است.

مثلاً لپ‌تاپ شما، تلفن همراه شما و خودروی شما اقلام غیرمثلی هستند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید نه یک خودروی دیگر. برای درک بهتر، بلیط بازی پرسپولیس و استقلال هم غیرمثلی است.

یک توکن غیرمثلی یا NFT، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصربه‌فرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، اقلام کلکسیونی، آثار هنری دیجیتال، بلیط رویدادهای مختلف، نام دامنه‌ها، یک خانه که به‌صورت توکن درآمده و … در دسته توکن‌های غیرمثلی جای می‌گیرند.

در حال حاضر ۹۹٪ توکن‌های بازار مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند، اما حوزه NFT روزبه‌روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن‌های غیرمثلی بخش بزرگ‌تری از بازار را به خود اختصاص دهند.

کاربرد کوین چیست؟

کوین‌ها همانند پول موجود در کیف و یا حساب بانکی‌تان است. برخی از دیجیتال کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. در مورد توکن ها چنین نیست.

موارد استفاده از کوین‌ها:

• انتقال پول (از آنها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم)
• سرمایه یا دارایی (می‌توان آنها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد، مثل طلا)

شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کنید (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه و خودرو و سایر موارد را انجام دهید). همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید.

به جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری نخواهد داشت. شما نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین‌های بیشتری را به دست آورید (مثل خریداری سهام شرکت که در پایان هر سال به ازای تعداد سهامتان به شما سود تعلق خواهد گرفت و یا مثل نگهداری ارز دیجیتال نئو، که به ازای نگهداری آن، شما ارز دیجیتال دیگری به اسم Gas دریافت خواهید کرد). بیت کوین تنها استفاده به عنوان یک پول دیجیتال را دارد.

می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.