کاربرد سهام چیست؟

P/E و کاربرد آن در بازار سرمایه | تحلیل سهام به وسیله P/E

نسبت price to earning) P/E) یکی از اصطلاحات پرکاربرد در بازار سرمایه است. بیشترین کاربرد P/E در ارزشگذاری سهام شرکتها می‌باشد. تحلیلگران در معاملات خود علاوه بر سایر متغیرهای تحلیلی از این نسبت نیز استفاده می‌کنند. در واقع نسبت P/E یک سهم از معیارهای مهم تصمیم‌گیری در معاملات سهام محسوب می‌شود.

P/E چیست؟

P/E از جمله نسبتهای مالی مهم است. این نسبت حاصل تقسیم قیمت یک سهم (P= price) بر سود (EPS) آن می‌باشد. منظور از EPS، سود سهام شرکت پس از کسر مالیات است. با محاسبه این نسبت، می‌توان مدت زمان بازگشت سرمایه را بدست آورد. به تعبیری، انتظارات سرمایه‌گذاران از بازدهی دارایی خود در آینده را نشان می‌دهد. به این معنا که سرمایه ‌ذار برای هر یک ریال سود دریافتی خود در آینده، حاضر به پرداخت چند ریال است.

با محاسبه P/E یک سهم می‌توان تعداد سال برگشت اصل سرمایه را بدست آورد. برای درک این موضوع به مثال زیر توجه کنید:
فرض کنید شما سهام شرکتی را به مبلغ 3000 تومان خریده‌اید. مطابق با EPS سهام مورد نظر، سالانه 20% معادل 600 تومان سود به سهام شما تعلق می‌گیرد. مبلغ پرداخت شده برای خرید هر سهم را بر سود اختصاص یافته در هر سال تقسیم نمایید. حاصل، تعداد سالی است که زمان می‌برد تا اصل پول به شما برگردد.

5 = 600 ÷ 3000

سود سهم ÷ قیمت سهام = P/E

بنابراین، پنج سال طول می‌کشد تا 3000 تومانی که سرمایه‌گذاری کرده‌اید، دو برابر شود. چنانچه EPS یا سود سهام تغییر کند، P/E آن سهم نیز تغییر خواهد کرد. شرکتها بطور معمول، سرمایه گذاران را نسبت به اطلاعات جدید EPS آگاه کرده و مقدار P/E را بروز می‌کنند.

انواع P/E

معمولاً P/E در تاریخ‌هایی که شرکتها اطلاعات مربوط به EPS خود را افشاء می‌کنند، محاسبه می‌شود. P/E با توجه به نوع EPS به سه دسته دنباله‌دار، میانگین و برآوردی تقسیم می‌شود. در ادامه، هریک را به شما معرفی خواهیم کرد.

دنباله دار

این نوع، رایج‌ترین روش محاسبه نسبت P/E می‌باشد. از تقسیم قیمت روز سهم بر EPS تحقق یافته دوازده ماه گذشته (TTM) سهم بدست می‌آید. نسبت بدست آمده در این روش از داده های گزارش شده واقعی بدست می آید. این نوع P بر E که با آخرین EPS شرکتها محاسبه می‌شود را P بر E دنباله‌دار می‌گویند. P/E دنباله‌دار در واقع، نسبت قیمت به سود سهم در حال حاضر می‌باشد.

میانگین

از تقسیم قیمت روز سهم بر میانگین سود تحقق یافته شش ماه گذشته و سود پیش‌بینی شده شش ماه آینده سهم، P/E میانگین بدست می‌آید. تحلیلگر با در نظر گرفتن این نسبت، می‌تواند از تحلیل گذشته و آینده سهم استفاده می‌کند.

برآوردی(پیشتاز،پیشرو)

اگر برای محاسبه P/E از EPS برآوردی استفاده شود، P/E برآوردی یا پیشتاز بدست خواهد آمد. این نوع EPS بیانگر سودآوری سهام شرکت در سال آینده می‌باشد. به بیان دیگر در محاسبات خود از سودی که برای سال آینده شرکت برآورد می‌شود، استفاده می‌نماییم. در محاسبه این نسبت عواملی ازجمله رشد سود (EPS) شرکتها، نرخ بهره بانکی، تورم و مواردی از این قبیل در نظر گرفته می‌شود. با جمع‌آوری اطلاعات درباره ی نحوه عملکرد بازار، عملکرد شرکت در سال آینده پیش‌بینی می‌شود. این نسبت برای ارزشگذاری شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد. تحلیلگران نیز اغلب از این نوع نسبت در تحلیلهای خود استفاده می‌نمایند از این رو به آن P به E تحلیلی نیز گفته می‌شود.

معایب P/E برآوردی:

این نسبت مشکلاتی نیز دارد. به عنوان مثال، ممکن است شرکتها بطور عمد سود را کمتر تخمین بزنند تا بتوانند در زمان اعلام سود سه ماهه بعدی، P/E را کم کنند. همچنین امکان دارد شرکتها مقدار سود خود را بیشتر بیان کنند و سپس آن ‌را در اعلامیه بعدی سود، تعدیل کنند. تخمینهای تحلیلگران خارج از شرکت نیز ممکن است با تخمینهای شرکت متفاوت بوده و باعث ایجاد سردرگمی شوند.در حقیقت در P/E دنباله‌دار ما از گزارشات واقعی استفاده می‌کنیم؛ اما این نسبت متکی بر حدس و پیش‌بینی تحلیلگران از وضعیت آینده سهام می‌باشد.

P/E دنباله‌دار	P/E میانگین	P/E برآوردی
قیمت ÷ EPS تحقق یافته دوازده ماه گذشته (TTM)	قیمت ÷ سود تحقق یافته شش ماه گذشته و سود پیش‌بینی شده شش ماه آینده	قیمت ÷ EPS برآوردی

P/E منفی چیست؟

در تابلو معاملاتی سایت TSETMC گاهی شاهد این هستیم که P/E برخی نمادها منفی است. منفی بودن این نسبت در یک نماد به معنای زیان ده بودن سهام آن شرکت می‌باشد. این نسبت منفی، با منفی شدن سود سهام حاصل می‌شود. عدد P/E منفی به این معنی است که اگر شرکت همین روند را ادامه دهد، سالهایی برابر با عدد P بر E زمان می برد تا سرمایه‌های آن بطور کلی نابود شود و به صفر برسد. با توجه به این تعریف، انتظار می‌رود، سهامداران از شرکتهای دارای P/E منفی فاصله بگیرند؛ برخلاف انتظار تا به حال شاهد این قضیه بوده‌ایم که سرمایه‌گذاران به سراغ سهام شرکتهایی با این ویژگی رفته و سود مطلوبی نیز کسب کرده‌اند.

تصویر فوق مربوط به نماد «سمایه» در تابلو معاملات است. همانگونه که قابل مشاهده می‌باشد، نسبت P/E این سهم 0.42 - می‌باشد. سهامداران در ازای هر سهم این شرکت 18,387 ریال متضرر شده‌اند.

کاربرد p/e منفی شرکتها در تحلیل تکنیکال

ممکن است سرمایه‌گذاران بدون توجه به تحلیل بنیادی و P/E منفی سهم به جهت آن که سهم از لحاظ تکنیکال، روند صعودی در پیش دارد آن را خریداری نمایند.

کاربرد p/e منفی شرکتها در تحلیل بنیادی

گاهی نیز ممکن است سرمایه‌گذاران با در نظر گرفتن اتفاقاتی که در شرکت رخ می دهد، سهام آن را علیرغم زیان ده بودن، خریداری نمایند. علت سرمایه‌گذاری آنان روی سهمی با P/E منفی، پیش‌بینی سودآوری بالا در آینده است. طبق داده‌های تحلیلی، آن سهم در آینده به سودآوری مطلوب خواهد رسید و از زیان خارج می‌شود.

گاهی نیز خبر افزایش سرمایه یک سهم با وجود P/E منفی، موجب می‌شود، سرمایه‌گذاران اقدام به خرید آن نمایند.

P/E گروه چیست؟

هر نماد زیرمجموعه گروه خاصی از نمادها است. به عنوان مثال، نماد «سمایه» زیرمجموعه گروه بانکها و مؤسسات اعتباری می‌باشد. از میانگین P بر E زیرمجموعه‌های یک گروه، P بر E آن گروه حاصل می‌شود. P/E نمادهای هم گروه با یکدیگر قابل مقایسه هستند؛ اما نمی‌توان این نسبت را برای دو نماد از دو گروه مختلف با یکدیگر مقایسه نمود. از مقایسه P/E دو نماد هم گروهی، می‌توان در معاملات بهره برد. به مثال زیر توجه کنید:

P بر E نماد A حدوداً عدد 50 است؛ حال اگر نماد B در همین گروه P بر E بسیار بالاتری داشته باشد، به چند شکل می‌توان این مقایسه را تعبیر کرد:

1. قیمت آن نماد حباب دارد.
2. به دلیل طرحهایی که دارد، انتظار بازار از آن خیلی بالا رفته است.
3. به زودی قیمت کاهش چشمگیری می‌یابد.
4. سودآوری شرکت (که همان EPS است) بالا خواهد رفت.

استفاده و کاربرد نسبت P/E

برخی سرمایه‌‌گذاران معتقدند عدد P/E سهم به ما کاربرد سهام چیست؟ می‌‌گوید که با خرید سهم، چند سال طول می‌‌کشد تا اصل سرمایه برگردد و دو برابر شود؛ این نسبت، سودآوری سهام در آینده را به ما نشان می‌دهد.

P بر E برای تحلیلگران و سرمایه‌گذاران یکی از با اهمیت ترین شاخص‌ها است. با استفاده از آن می‌توان دریافت که قیمت سهام نسبت به ارزش واقعی خود بالاتر یا پایین‌تر است.

از مهم‌ترین کاربردهای محاسبه P/E ، ارزشگذاری سهام می‌باشد. فرض کنید بعد از تحلیلهای به عمل آمده متوجه می‌شوید EPS سهمی از عدد X به Y رو به تغییر است؛ اگر پیش‌بینی شما درست باشد، می‌توان قیمت سهم را (در صورتی که به مقدار Y سود کند) محاسبه کرد. اکنون می‌توان از P/E سهم استفاده نمود. نسبت قیمت بر سود سهم مورد نظر را در EPS آن ضرب نمایید. حاصلضرب، قیمت سهم را در صورت درست بودن پیش‌بینی شما نمایش می‌دهد؛ اگر قیمت سهم بالاتر از قیمت فعلی آن در بازار باشد به معنای استعداد سهم برای رشد خواهد بود. خرید این سهم می‌تواند سود ده باشد. اگر در محاسبات کوچکترین خطایی رخ دهد، می‌تواند منجر به اخذ تصمیمی اشتباه شود.

معایب P/E

این ابزار در کنار مزایا، کاستی‌هایی نیز دارد. در میان شرکتهای پذیرفته شده در بورس، شرکتهایی نیز وجود دارند که EPS آنها صفر یا حتی منفی می‌باشد. محاسبه P/E این شرکتها با مشکلاتی همراه است. برخی صاحبنظران P/E این شرکتها را صفر و برخی منفی در نظر می‌گیرند. اکثر تحلیلگران در این شرایط ، P/E را قابل تفسیر نمی‌دانند.

یکی دیگر از محدودیتهای این ابزار هنگام مقایسه نسبت P/E دو شرکت بروز می‌کند. ارزش شرکتها و نرخ رشد آنها با توجه به نوع فعالیت و زمان، متفاوت است. به همین دلیل مقایسه این نسبت، برای دو نماد غیر هم گروه صحیح نبوده و نتیجه کارآمدی نخواهد داشت.

P/E بالا و پایین در سهام

P/E بالا در یک سهم، بیانگر رشد سود آن شرکت در آینده می‌باشد؛ البته این یک پیش‌بینی از بازار است. چنانچه بازار طبق این پیش‌بینی روند خود را طی کند و سود شرکت بیشتر شود، نسبت P/E آن نیز بالاتر خواهد رفت. پایین بودن این نسبت در سهام شرکتها به معنای پیش‌بینی کاهش سود شرکت در آینده می‌باشد. اگر بازار مطابق انتظار پیش رود در نتیجه P/E سهم کمتر خواهد شد.

P/E بالا در یک سهم علاوه بر پیش‌بینی رشد سود شرکت، بیانگر طولانی‌تر بودن دوره بازگشت سرمایه نیز می‌باشد. جهت درک این موضوع به مثال زیر توجه کنید:
قیمت هر سهم شرکت الف 2000 تومان است و سود تخصیص یافته به هر سهم 500 تومان می باشد. P/E این شرکت برابر با عدد 4 می‌شود.
قیمت هر سهم شرکت ب 600 تومان است و سودی که به هر سهم تخصیص داده می‌شود 100 تومان می‌باشد. P/E این شرکت برابر با عدد 6 می‌شود. در ظاهر سهام 2000 تومانی شرکت الف، گرانتر از سهام 600 تومانی شرکت ب است؛ ولی با نگاه حرفه ای و ارزشی، سهام 2000 تومانی که P/E آن 4 بوده و سریع‌تر سرمایه شما را دو برابر می‌کند، ارزانتر از یک سهم با P/E معادل 6 می‌باشد.

چگونه از P/E در معاملات خود استفاده کنیم؟

هر اندازه این نسبت در سهام شرکتی پایین‌تر باشد، سهام آن شرکت برای خرید مناسب تر خواهد بود. P/E برابر با 4 مطلوب تر از P/E معادل 5 است. در P بر 4E شما در ازای 400 هزار تومان سرمایه 100 تومان سود می‌کنید؛ اما در P بر 5E برای کسب همین مقدار سود باید 500 هزار تومان سرمایه داشته باشید.

سرمایه‌گذارانی که سهام شرکتهایی با P بر E بالا را خریداری می‌کنند، در واقع، برای هر ریال سود سهام آن شرکت، پول بیشتری می‌پردازند. در خرید سهام چنین شرکتهایی باید عوامل دیگری را نیز در نظر گرفت از جمله:

• برنامه های آتی شرکت
• زمینه فعالیت شرکت
• موقعیت شرکت در آن صنعت
• آینده شرکت در آن صنعت
• و.

هنگامی که سرمایه‌گذاران اقدام به خرید سهام شرکتی با P بر E بالا می‌نمایند، یعنی به آینده آن امیدوارند و با انتظار افزایش میزان سودآوری شرکت، سهام آن را برای سرمایه گذاری خود انتخاب می‌کنند.
شرکتی که P/E بالایی داشته، اما مطابق پیش‌بینی‌ها روند خود را طی نمی‌کند؛ در واقع با قیمتی بالاتر از ارزش ذاتی خود، معامله می‌شود. سرمایه‌گذاران به جهت آن که شرکت مطابق برنامه‌های خود عمل نکرده است، سرمایه خود را از آن خارج خواهند کرد و قیمت سهام آن نیز به زودی به صورت چشمگیری کاهش می‌یابد.

شما برای P/E معادل با 2 در ازای هر 2 میلیون تومان سرمایه، 1 میلیون تومان سود دریافت می‌‌کنید. سود مطلوب و چشمگیری است؛ اما چرا همه از این سود استقبال نکرده و چنین سهم‌هایی را خریداری نمی‌کنند؟ پاسخ این است که P بر E های کوچک، کمی شک برانگیز هستند. P بر E کم به تنهایی علت خوبی برای انتخاب یک سهم جهت سرمایه‌گذاری نیست؛ با تقاضای زیاد برای خرید یک سهم نیز، قیمت آن بالا می‌رود و در نتیجه P بر E آن نیز افزایش می‌یابد. بنابراین P/E پایین تنها به معنای سود دهی بیشتر نیست، بلکه ممکن است به دلیل تقاضا و قیمت پایین سهم باشد.

جمع بندی

بطور خلاصه، نسبت P بر E یکی از ابزارهای کاربردی است که می‌تواند در تحلیل و ارزشگذاری یک سهم، مورد استفاده قرار گیرد. این نسبت حاصل تقسیم قیمت یک سهم بر سود آن در مقیاس زمانی می‌باشد. P بر E یک سهم به تنهایی نمی‌تواند ملاک سرمایه‌گذاری ما در آن باشد. ضروری است این ابزار در کنار سایر ابزارهای تحلیلی مورد استفاده قرار گیرد. برای استفاده از این نسبت در تحلیلهای خود، نکات حائز اهمیتی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از این نکات در ادامه شرح داده شده است:

سهم و سهام چیست و خرید و فروش آن چگونه انجام می شود؟

همانطور که یک خانه شش دانگ می‌باشد، هر شرکت نیز به قطعاتی مساوی تقسیم می‌شود که به این قطعات، سهم می‌گوییم. خریداران سهام یک شرکت، در سود و زیان آن، شریک هستند.

اگر سرمایه یک شرکت را به قطعات مساوی 1000 ریالی تقسیم کنیم، به هرکدام از این قطعات، یک سهم گفته می‌شود. مثلا شرکتی که سرمایه 200 میلیارد تومانی دارد، تعداد سهامش2000000000000/1000 عدد یا 200 میلیون سهم خواهد بود.

سهام مدیریتی چیست؟

سهام مدیریتی به بخشی از سهام شرکت گفته می‌شود که دارنده آن می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در شرکت داشته باشد. دارنده این سهام، آن را به منظور مدیریت آن مجموعه ،خریداری می‌کند. در اختیار داشتن حداقل 33% از کل سهام یک شرکت، باعث ایجاد قدرت مدیریتی می‌شود.

سهام کنترلی چیست؟

سهام کنترلی، به بخشی از سهام یک شرکت گفته می‌شود که دارنده آن می‌تواند در شرکت اعمال نفوذ کند. برای مثال، در بحث انتخاب هیئت مدیره، افراد مورد نظر خودش را پیشنهاد دهد.

سهامدار عمده

هر شخص یا شرکتی که بیشتر از 1% از سهام شرکتی را در اختیار داشته باشد، سهامدار عمده آن شرکت است.

سهامدار خرد

سهامداران یک شرکت که کمتر از 1% از سهام شرکت را در اختیار دارند، سهامداران خرد می‌باشند. بیشتر افرادی که در بورس فعالیت می‌کنند، سهامدار خرد محسوب می‌شوند.

منظور از سهم و سهام در بورس چیست؟ سهام‌دار کیست؟

سهم و سهام عبارت‌هایی هستند که برای مدیریت سرمایه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما اینکه هرکس با سرمایه خود در پی چه سهم یا سهامی است، جای سوال دارد. افراد مختلف برای سرمایه‌گذاری در سهام برنامه‌های متفاوتی دارند. در این مطلب می‌خواهیم ضمن پاسخ به سوال سهام چیست؟ تکالیف و وظایف یک سهامدار را نیز مورد بحث و بررسی قرار دهیم تا به ماهیت اصلی این عبارات پی ببریم. برای درک این مفاهیم، لطفاً تا انتهای این متن با همراه باشید.

سهم در بورس چیست؟

اگر شما در فرهنگ لغت به دنبال معنای لغوی واژه «سهم» بگردید، با معانی «بهره، نصیب و قسمت» برخورد خواهید کرد. در واقع سهم به معنی یک تکه از چیزی است که بسته به شرایط به افراد، نهادها یا دستگاه‌ها تعلق می‌گیرد. اگر یک کیک بزرگ را به قطعات مساوی تقسیم کنیم، هر تکه آن کیک، یک «سهم» خواهد بود. اما ما در گفتگوهای روزانه خود از این واژه در امور مالی استفاده می‌کنیم. پس سهم در واقع به قسمت‌های مساوی از ارزش یک شرکت، سازمان یا واحد تولیدی گفته می‌شود. معمولاً ارزش شرکت‌ها را به‌ سهم‌های مساوی (مانند سهم کیک) تقسیم‌بندی می‌کنند تا هر کس بتواند به اندازه سرمایه خود از آن سهم‌ها بهره‌مند شود.

سهام چیست؟

سهام در لغت به جمع سهم‌ها یعنی «نصیب‌ها» گفته می‌شود. در واقع مجموعه‌ای از سهم‌ها را می‌توان «سهام» در نظر گرفت. سهام می‌تواند مربوط به ارزش شرکت‌ها باشد. وقتی شما سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید، در سود و زیان آن شرکت سهیم خواهید بود. پس سهام شرکت‌ها (سهم‌های مساوی ارزش شرکت‌ها) قابل واگذاری، خرید و فروش است. تقسیم‌بندی سهام براساس معیارهای رسمی و توسط افراد رده بالای آن شرکت تعیین می‌شود.

اگر شما نیز خود دارای یک شرکت باشید، می‌توانید سهام شرکت خود را قیمت‌گذاری کرده و آن را به فروش برسانید. هرکس که بخشی از سهام شرکت شما را خریداری کند، بسته به مقدار سهام خود از سود و زیان حاصل از فعالیت‌های شرکت شما سهیم بوده و به نوعی شریک شما محسوب می‌شود.

ورقه سهام چیست؟

در کنار پاسخ به سوال سهام چست بهتر است در مورد ورقه‌های سهام نیز اطلاع داشته باشید. منظور از ورقه سهام، اوراقی است که نشان دهنده مالکیت سهام است. روی این ورقه‌ها اطلاعاتی از قبیل نام دارنده سهام، نام شرکتی که سهام را واگذار کرده، شماره ثبت سهام و مبلغ هر سهم قرار دارد. البته اگر سهام شما مربوط به سهامی بورسی باشد، هیچ ورقه‌ای در اختیار شما نخواهد بود. به‌جای آن، کلیه اطلاعات سهام شما بر روی پنل بورسی شما نزد کارگزاری مربوطه‌تان بوده و از طریق سرویس‌های آنلاین کارگزاری قابل دسترسی خواهند بود. کد بورسی شما در واقع کد نمایندگی سهام شما خواهد بود. امروزه کمتر از اوراق سهام استفاده شده و کلیه اطلاعات سهامداران به صورت کد در دسترس آن‌ها قرار می‌گیرد. پس همین‌که شما بدانید سهام چیست و چگونه در بازارهای مالی معامله می‌شود، برای سرمایه‌گذاری‌هایتان کافی خواهد بود.

سهامی عام و خاص

حالا که می‌دانیم سهام چیست، باید از تفاوت بین سهامی عام و خاص نیز آگاهی باشیم. در واقع برخی از شرکت‌ها دارای «سهامی عام» و برخی دیگر دارای «سهامی خاص» هستند. فرق این دو سهم در نوع سهامداران آن‌ها است. یعنی سهامی عام شرکت‌ها، قابل واگذاری به عموم مردم هستند. اما سهامی خاص شرکت‌ها در مالکیت افراد خاص قرار داشته و قابل واگذاری به عموم نیستند.

شرکت‌ها می‌توانند سهام خود را مستقیم به فروش برسانند یا با دارا بودن استاندارها و شرایط خاص، وارد بازار بزرگ بورس تهران شده و و آن را از طریق بورس واگذار کنند.

سهامدار کیست؟

سهامدار یا «Share Holder» مالک بخشی از سهام یک شرکت است. وقتی به کسی «سهامدار» گفته می‌شود، یعنی آن فرد مالک بخشی از سهام یک شرکت یا شرکت‌های مختلف است و در سود و زیان آن شرکت‌ها سهیم است. مسئولیت و اختیار سهامداران براساس مقدار سهام آن‌ها تعیین می‌شود. یعنی کسی که بخش اعظمی از سهام یک شرکت را داشته باشد، حق رأی و اختیارات بیشتری در مورد آن شرکت دارد. هرچقدر تعداد سهام یک سهامدار کمتر باشد، اختیارات وی نیز محدودتر خواهد بود. یک سهامدار بهتر از هرکسی می‌داند که سهام چیست و چگونه باید آن را معامله کند.

لازم به ذکر است که سود سهامداران پس از کسر تمام بدهی‌های شرکت محاسبه و سپس پرداخت می‌شود. حتی اگر شرکتی منحل شود، سهم سهامداران از باقیمانده دارایی آن شرکت پرداخت می‌شود.

شرایط سهامداری برای هر سهامدار چگونه است؟

وقتی شما می‌دانید سهام چیست و کسری از سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید، سهامداری شما با شرایط زیر همراه خواهد بود:

• شما حق کسب اطلاعات صحیح در مورد عملکرد شرکت مربوطه را خواهید داشت.
• شما در مورد تصمیم‌گیری‌های آن شرکت، بسته به مقدار سهام خود حق رأی و اظهار نظر خواهید داشت.
• شما از حقوق مالی و غیر مالی آن شرکت نیز بهره‌مند خواهید بود. حقوق مالی یعنی حق سهیم شدن شما در سود کاربرد سهام چیست؟ و دارایی آن شرکت.حقوق غیرمادی یعنی حق عضویت، حق اطلاع و انتقال سهام خود به شخص دیگر.
• شما از طریق بسترهای آنلاین می‌توانید با دیگر سرمایه‌گذاران شرکت در ارتباط باشید.
• اگر تعداد سهام شما کم باشد، در صورت اتحاد با دیگر سهامداران هم رأی خود، می‌توانید اختیارات خود را گسترده‌تر کنید.

انواع سهام

پاسخ سوال سهام چیست تنها به تعریف سهامی عام و خاص خلاصه نمی‌شود، بلکه انواع دیگری از سهم‌ها وجود دارد که یک سرمایه‌گذار باید از ماهیت آن‌ها آگاه باشد. می‌توان گفت که شرکت‌ها دارای انواع مختلفی هستند که آگاهی از هرکدام از آن‌ها می‌تواند برای انتخاب صحیح سهام و سرمایه‌گذاری به شما کمک کند. برخی از انواع سهام براساس شکل و حقوق دارنده آن‌ها، به قرار زیر هستند:

• سهام «بانام»
  وقتی هویت صاحب یک سهام کاملاً مشخص باشد و اطلاعات هویتی او بر روی برگه‌های فیزیکی سهام شرکت قید شده باشد، آن سهام «سهام بانام» آن فرد خواهد بود. اطلاعات سهامداران باید در سیستم‌های مجازی شرکت نیز ثبت شده و قابل دسترسی باشد.
• سهام «بی‌نام»
  برخی از سهام هستند که بر روی ورقه آن‌ها (ورقه سهام) نامی از کسی قید نشده است. اصطلاحاً چنین سهامی را «سهام بی‌نام» می‌خوانند.

ممکن است برایتان سؤال باشد که اگر نام کسی بر روی ورقه چنین سهامی درج نشده، پس چطور بفهیمم صاحب آن سهام کیست؟ در جواب به این سؤال می‌توانیم بگوییم: «هرکس که حامل ورقه‌های سهام باشد، در واقع صاحب آن سهام است!» پس این گروه از سهام در گروه سهام حامل قرار گرفته و هرکس که آن‌ها را در دست داشته باشد، صاحب و دارنده آن سهام تلقی می‌شود.

• سهام «عادی»
  سهام عادی به بخشی از سهام شرکت گفته می‌شود که سهامداران آن‌ها به‌صورت عادی در برابر مقدار سهمی که دارند از آن شرکت سود یا زیان می‌بینند. این سهامداران حقی مازاد بر حقوق عادی یک سهامدار نخواهند داشت.
• سهام «ممتاز»
  سهام ممتاز در برابر سهام عادی قرار داشته و در برابر حق سهامداری، حقوق بیشتری را به سهامدارن خود اعطا می‌کند. مثلاً وقتی یک شرکت منحل شود، حق سهامداران دارای سهم ممتاز آن شرکت، پس از پرداخت بدهی‌ها و قبل از تقسیم‌بندی‌های عمومی محاسبه و پرداخت خواهد شد. ممکن است در شرایط خاص، دارندگان سهام ممتاز حق رأی بیشتری در امور شرکت کاربرد سهام چیست؟ نیز داشته باشند.
• سهام «جایزه»
  وقتی یک شرکت افزایش سرمایه پیدا کند، به سهامداران فعلی خود، سهام جایزه اعطا خواهد کرد. شرکت در صورت داشتن ذخایر آزاد فراوان نیز می‌تواند سهامدارن خود را سهیم کند.

سهام معرفی شده، بخشی از انواع سهام هستند که عمومیت بیشتری دارند. انواع دیگری از سهام نیز در بازارهای مالی وجود دارند که معرفی همه انواع آن، خارج از محدوده این مطلب قرار دارد. (جالب است بدانید که تمام سهام موجود در بازار بورس تهران از نوع سهام عادی هستند و هیچ سهام ممتازی در این بازار وجود ندارد. البته گاهی به سهامداران بورس تهران، سهام جایزه نیز تعلق می‌گیرد.)

کلام پایانی

در این مطلب عنوان کردیم که انواع سهام چیست و چگونه می‌توان آن‌ها را در بازارهای مالی معامله کرد. برای مثال یاد گرفتیم که سهم‌های یک شرکت می‌تواند در قالب سهام (مجموعه‌ای از سهم‌های یکسان) در اختیار افراد قرار بگیرد. افرادی که دارای سهام یک شرکت هستند، در واقع سهامداران آن شرکت نامیده می‌شوند. شما می‌توانید در یک یا چندین شرکت مجزا نیز سهم داشته باشید. مردم کشور ما با بازارهای مالی و مفهوم سهام بیگانه بوده و سرمایه‌های خود را اغلب به بانک‌ها سپرده و از سودهای ناچیز بانکی بهره می‌برند. این در حالی است که برخی دیگر از سرمایه‌گذاران خوش‌فکر، سرمایه خود را برای راه‌اندازی واحدهای تولیدی صرف می‌کنند. اما معمولاً برای راه اندازی واحدهای تولیدی به سرمایه‌های زیادی نیاز است.

همین که شما بدانید سهام چیست، اگر سرمایه شما اندک هم باشد، می‌توانید بسته به مقدار سرمایه خود، وارد بازارهای مالی شده و بخشی از سهامی عام شرکت‌ها را خریداری کنید. با این کار، هم به رونق آن شرکت کمک کرده‌اید و هم خود از سودهای حاصله آن شرکت سهم خواهید برد. اگر آموزش بورس را به درستی یاد بگیرید می‌توانید از این طریق سود خوبی به دست کاربرد سهام چیست؟ آورید.

سهام چیست و سهامدار کیست؟ — به زبان ساده (+ فیلم آموزش رایگان)

امروزه، بازارهای مختلفی برای داد و ستد و سرمایه‌گذاری وجود دارد که افراد مختلف بسته به علاقه و توانایی‌هایی که دارند، در آن‌ها فعالیت می‌کنند. یکی از این بازارها که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش برای سرمایه‌گذاران و البته شرکت‌ها جذابیت دارد، بازار سهام و بورس است. در این آموزش به این پرسش پاسخ می‌دهیم که سهام چیست و سهامدار کیست. برای آشنایی بیشتر با مفاهیم و اصطلاحات بورس، پیشنهاد می‌کنیم به آموزش‌های جامع «آموزش بورس رایگان | گام به گام برای همه | به زبان ساده» و «بورس چیست ؟ آموزش بورس (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)» مراجعه کنید.

فیلم آموزش رایگان سهام و سهامدار در بورس

فیلم آموزش رایگان سهام و سهامدار در بورس به صورت گام به گام، در کادر بالا، به سوالات شما در خصوص مفهوم سهام و سهامدار، به زبان ساده و به صورت گام به گام پاسخ می‌دهد.
برای پخش و مشاهده ویدئو روی دکمه پلی یا تصویر بالا کلیک کنید.

سهام چیست ؟

«سهام» (Stock) یک ورق بهادار است که بر مالکیت بخشی از یک شرکت دلالت دارد. این سهام به دارنده‌اش حق می‌دهد که متناسب با تعداد آن سهام در بخشی از دارایی‌های شرکت و سود آن شریک باشد. واحدهای سهام «سهم» (Share) نامیده می‌شوند.

سهام به طور عمده در بورس اوراق بهادار خرید و فروش می‌شود، هرچند می‌توان سهام را به صورت خصوصی نیز معامله کرد و پایه و اساس بسیاری از اوراق بهادار سرمایه‌گذاران شخصی است. این معاملات باید مطابق مقررات دولت باشد که به منظور محافظت از سرمایه‌گذاران در برابر اقدامات مخرب و کلاهبرداری تدوین شده‌اند. از نظر تاریخی، در طولانی مدت، سهام از سایر سرمایه‌گذاری‌ها بهتر بوده است. سهام را می‌توان از اکثر کارگزاری‌ها به صورت آنلاین خرید و فروش کرد. سرمایه‌گذاری سهام تفاوت زیادی با سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات دارد. برای آشنایی بیشتر با کارگزاری‌ها، پیشنهاد می‌کنیم به مطلب «بهترین کارگزاری بورس | بررسی جامع کارگزاری ها» مراجعه کنید.

مفهوم سهام چیست ؟

شرکت‌ها برای جذب سرمایه فعالیت‌های خود سهامشان را عرضه می‌کنند و به فروش می‌رسانند. دارنده سهام (سهامدار) با خرید بخشی از سهام شرکت، بسته به نوع سهامی که خریداری کرده است، می‌تواند نسبت به دارایی و سود خود مطالبه داشته باشد. به عبارت دیگر، سهامدار مالک شرکتی است که سهام آن را خریده است. میزان مالکیت با تعداد سهامی که یک شخص در اختیار دارد تعیین می‌شود. به عنوان مثال، اگر یک شرکت دارای 1000 برگه سهم و یک نفر صاحب 100 سهم باشد، آن شخص مالک 10 درصد سهام و سود شرکت خواهد بود.

دارندگان سهام معمولاً خودشان شرکت ندارند. آن‌ها سهام عرضه شده شرکت‌ها را می‌خرند. اما شرکت‌ها نوع خاصی از سازمان‌ها هستند، زیرا قانون آن‌ها را به عنوان اشخاص حقوقی در نظر می‌گیرد. به عبارت دیگر، شرکت‌ها مالیات می‌دهند، می‌توانند وام بگیرند، می‌توانند اموال خود را داشته باشند، می‌توانند شکایت کنند و غیره. بیان اینکه یک شرکت «شخص» است، به معنای این است که شرکت مالک دارایی‌های خود است. یک دفتر شرکتی شامل میز و صندلی‌ها و … متعلق به شرکت است و نه به سهامداران.

این تمایز بسیار مهم است، زیرا مالکیت شرکت به طور قانونی از دارایی سهامداران جدا می‌شود و مسئولیت هم شرکت و هم سهامدار را محدود می‌کند. اگر شرکت ورشکسته شود، ممکن است قاضی حکم کند تمام دارایی‌های آن فروخته شود، اما دارایی‌های شخصی سهامدار در معرض خطر نیست. دادگاه حتی نمی‌تواند سهامدار را مجبور به فروش سهام کند، اگرچه ارزش سهام به شدت کاهش یافته است. به همین ترتیب، اگر یک سهامدار عمده ورشکسته شود، نمی‌تواند دارایی‌های شرکت را به منظور بازپرداخت بدهی‌ها به طلبکاران خود بفروشد.

برای آشنایی بیشتر با بورس و مفاهیم مربوط به آن، می‌توانید به فیلم آموزش مقدماتی ورود به بازار بورس و نکات کاربردی مراجعه کنید. لینک مربوط به این آموزش در ادامه آورده شده است.

برای مشاهده فیلم آموزش مقدماتی ورود به بازار بورس و نکات کاربردی + اینجا کلیک کنید.

در درس اول این آموزش، مقدمات و آشنایی اولیه با بازار بورس و سهام مورد بحث قرار گرفته است. موضوع درس دوم، شناخت کلی و نکات مهم در ورود به بازار بورس است. ورود به سایت‌های مربوط به سازمان بورس و ثبت نام در سجام موضوع درس سوم این فیلم آموزشی است. در درس چهارم راهنمایی‌های کاربردی درباره آشنایی با اصطلاحات و انواع قرارداد و صندوق ارائه شده است. آشنایی با مفاهیم سرمایه‌گذاری، انواع بورس و عرضه اولیه از دیگر موضوعاتی است در درس پنجم بیان شده است. درس ششم نیز، مروری بر ابزارهای تحلیل تکنیکال را پوشش می‌دهد. در نهایت، موضوع درس هفتم این فیلم آموزشی، آشنایی با سامانه کدال و کارگزاری‌ها است.

حقوق صاحبان سهام چیست ؟

سهامداران در واقع سهام عرضه شده شرکت را دارند و خود شرکت صاحب دارایی‌هایی است که مالک آن‌ها است. بنابراین اگر مالک 33 درصد سهام یک شرکت باشید و ادعا کنید که مالک یک سوم آن شرکت هستید، اشتباه است. در عوض، اگر بگویید 100 درصد از یک سوم سهام شرکت را در اختیار دارید، صحیح است. سهامداران نمی‌توانند هر کاری دلشان خواست با یک شرکت یا دارایی‌های آن انجام دهند. سهامدار نمی‌تواند با این استدلال که سهام شرکت را دارد، یکی از صندلی‌های آن را بردارد؛ زیرا آن صندلی متعلق به شرکت است، نه سهامدار. این امر به عنوان «جدایی مالکیت و کنترل» شناخته می‌شود.

شاید این سؤال پیش بیاید که حق سهامدار نسبت به سهام چیست ؟ مالکیت سهام به سهامدار حق رأی در جلسات مجمع را می‌دهد و در صورت توزیع سود سهام (که سود شرکت است) می‌تواند آن را دریافت کند. همچنین شرکت این حق را به سهامدار می‌دهد که سهام خود را به شخص دیگری بفروشد.

اگر شما صاحب اکثریت سهام باشید، قدرت رأی شما افزایش می‌یابد، به گونه‌ای که می‌توانید با تعیین هیئت مدیره، مستقیماً جهت حرکت شرکت را کنترل کنید. این امر هنگامی آشکار می‌شود که یک شرکت به خرید شرکت دیگری اقدام کند؛ شرکت خریدار به دنبال خرید ساختمان، میز و صندلی‌ها و کارمندان نیست، بلکه همه سهام را خریداری می‌کند. هیئت مدیره مسئولیت افزایش ارزش شرکت را بر عهده دارد و غالباً با استخدام مدیران حرفه‌ای یا افرادی مانند مدیرعامل این کار را انجام می‌دهد.

البته برای اکثر سهامداران معمولی، عدم توانایی در مدیریت شرکت چیز عجیبی نیست. اهمیت سهامدار بودن در این است که شما حق دارید بخشی از سود شرکت را دریافت کنید و آنچه مهم است، بنیاد ارزش سهام خواهد بود. هرچه سهام بیشتری داشته باشید، سهم سود شما بیشتر می‌شود. با وجود این، بسیاری از شرکت‌ها سود سهام را پرداخت نمی‌کنند و در عوض سود را در جهت رشد شرکت صرف می‌کنند. البته این درآمدهای حفظ شده هنوز هم در ارزش سهام وجود دارند.

تفاوت سهام ممتاز و سهام عادی

در حالت کلی، دو نوع اصلی سهام وجود دارد: «ممتاز» (Preferred) و «عادی» (Common). سهام عادی معمولاً به صاحب آن این حق را می‌دهد که در جلسات سهامداران رأی دهد و سود سهام خود را که توسط شرکت پرداخت می‌شود دریافت کند. سهامداران ممتاز عموماً از حق رأی برخوردار نیستند، اگرچه ادعای بالاتری نسبت به دارایی و درآمد نسبت به سهامداران عادی دارند. به عنوان مثال، صاحبان سهام ممتاز (مانند لری پیج، مؤسس و مدیر گوگل) سود سهام خود را قبل از سهامداران عادی دریافت می‌کنند.

شرکت‌ها می‌توانند هر زمان که نیاز به جذب پول داشته باشند، سهام جدیدی را عرضه کنند. این موضوع روند مالکیت و حقوق سهامداران موجود را کمرنگ می‌کند (مشروط بر اینکه آن‌ها هیچ سهم جدیدی خریداری نکنند). شرکت‌ها همچنین می‌توانند در خرید سهام مشارکت داشته باشند تا سهامداران موجود ارزش و نقش خود را حفظ کنند.

جالب است بدانید که ٰاولین سهام عادی که تاکنون صادر شده توسط «شرکت هند شرقی هلند» (Dutch East India Company) در سال 1602 بوده است.

تفاوت سهام و اوراق قرضه

اما تفاوت اوراق قرضه و سهام چیست ؟ سهام‌ توسط شرکت‌ها برای افزایش سرمایه، عرضه و تقسیم می‌شود تا شرکت‌ها بتوانند کسب‌وکار خود را توسعه داده و یا پروژه‌های جدید را پیش ببرند. تفاوت‌های مهمی بین کسی در هنگام عرضه سهام (در بازار اولیه) خرید می‌کند نسبت به کسی که از سهامدار دیگری (در بازار ثانویه) سهام شرکت را می‌خرد وجود دارد. وقتی شرکت سهامی عرضه می‌کند، در ازای پول این کار را انجام می‌دهد.

اوراق قرضه اساساً از چند جهت با سهام متفاوت است. اول اینکه صاحبان اوراق قرضه طلبکار شرکت هستند و حق دریافت سرمایه اصلی خود را دارند. در صورت ورشکستگی، طلبکاران نسبت به سایر ذینفعان اولویت قانونی دارند و در صورتی که شرکتی مجبور به فروش دارایی به منظور پرداخت باشد، آن‌ها در اولویت اول هستند. از طرف دیگر، سهامداران در ردیف آخر قرار دارند و غالباً در صورت ورشکستگی چیزی یا پولی دریافت نمی‌کنند. این بدان معنی است که سرمایه‌گذاری سهام پرریسک‌تر از اوراق قرضه است.

جمع‌بندی

خلاصه مهم‌ترین مطالبی که در این آموزش برای پرسش به این پاسخ که سهام چیست بیان کردیم، به شرح زیر است:

• سهام نوعی تضمین است که نشان دهنده مالکیت نسبی سهامدار نسبت به شرکت است.
• شرکت‌ها برای جذب سرمایه سهام خود را عرضه می‌کنند.
• دو نوع اصلی سهام وجود دارد: عادی و ممتاز.
• سهام به طور عمده در بورس اوراق بهادار خریداری و فروخته می‌شود، گرچه می‌توان فروش خصوصی نیز داشت.
• از نظر تاریخی، سهام بیش از سایر سرمایه‌گذاری‌ها در طولانی مدت عملکرد مناسبی داشته است.
• ریسک سهام نسبت به اوراق قرضه بیشتر است.

در این مطلب، سعی کردیم تا به مهم‌ترین پرسش‌های سهام چیست و سها‌م‌دار کیست، پاسخ دهیم. همچنین انواع سهام و محدوده اختیاراتی که مالکیت سهام در اختیار یک فرد می‌گذارند را مرور کردیم. اکنون از شما دعوت به عمل می‌آوریم تا از طریق بخش نظرات دیدگاه‌های خود را در این رابطه با ما در میان بگذارید؛ پرسش‌هایی که فکر می‌کنید هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند را مطرح کنید، یا اگر سخنی دارید که تصور می‌کنید به غنای این مطلب خواهد افزود، آن را حتماً با سایر مخاطبین به اشتراک بگذارید.

سلب مسئولیت مطالب اقتصاد: این مطلب صرفاً‌ با هدف افزایش آگاهی عمومی در حوزه اقتصاد نوشته شده است. برای سرمایه‌گذاری،‌ تجارت و آگاهی دقیق از قوانین مربوط به آن‌ها، لازم است حتماً از دانش و مشاوره افراد متخصص کمک گرفته شود. دقت داشته باشید که قوانین بازار سرمایه و قوانین تجاری و اقتصادی کشور، همواره در حال تغییر هستند و بر همین اساس، ممکن است برخی موارد ذکر شده در این مطلب، دیگر صحت نداشته باشند. مسئولیت هر گونه بهره‌برداری از این نوشتار با هدف سرمایه‌گذاری، تجارت، کسب درآمد و غیره، بر عهده خود افراد بوده و مجله فرادرس هیچ مسئولیتی در این رابطه ندارد. برای اطلاعات بیشتر + اینجا کلیک کنید.

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش بورس رایگان به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌ها و مطالب زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

سهام چیست؟

جالب است بدانید بیشترین حجم معاملات در بورس، به معاملات سهام اختصاص دارد، تا آنجا که برخی، حتی بورس را بازار سهام می نامند. همچنین بسیاری از سرمایه‌گذاران باوجود آنکه می دانند سهام در مقایسه با اوراق مشارکت و اوراق اجاره، ریسک بیشتری دارد، باز هم خرید و فروش سهام را به سایر اوراق بهادار، ترجیح می دهند. شاید مهمترین دلیل این علاقه‌مندی، رابطه بین ریسک و بازده باشد، به این معنا که خریداران سهام با پذیرش ریسک بیشتر، انتظار دارند بازدهی بیشتری در مقایسه با اوراق مشارکت و اوراق اجاره بدست آورند. اما سهم چیست؟

سهم، بیانگر میزان مالکیت فرد از یک دارایی است. اجازه بدهید با یک مثال بسیار ساده توضیح بدهیم. کارخانه‌ای با سرمایـه یک میلیارد تومان را در نظر بگیرید. اگر کل کارخانه متعلق به یک نفر باشد، تنها آن فرد مالک کارخانه به شمار می‌رود. اگر چهار نفر به نسبت مساوی مالک کارخانه باشند، در آن صورت سهم هرکدام از آنها در کارخانه یک چهارم خواهد بود. حال فرض کنید مالکیت این کاربرد سهام چیست؟ کارخانه یک میلیارد تومانی بین هزار نفر بصورت مساوی تقسیم شود. در این صورت میزان مالکیت هر یک از این افراد در کارخانه یا به تعبیر دیگر، سهم هر فرد از کارخانه یک میلیـون تومان خواهد بـود. (یک میلیارد تقسیم بر هزار). بنابراین، سهم در تعریف بسیار ساده، بیانگر میزان مالکیت فرد از یک دارایی است.

مفهوم دیگری که بلافاصله پس از مفهوم سهام با آن مواجه می شویم، شرکت سهامی است. شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است و هریک از صاحبان سهام به میزان سهمی که دارند، در شرکت مسئولیت داشته و در سود و زیان حاصل از فعالیت شرکت نیز سهیـم خواهند بود.

کارخانه‌ای که در مثال قبل ذکر کردیم، در واقع یک شرکت سهامی است که هزار نفر سهامدار آن هستند. اگر به خاطر داشته باشید، در بیان تاریخچه بورس هم گفتیم که اساسا شرکت‌های سهامی، زمانی شکل گرفتند که بازرگانان به این فکر افتادند تا با سهیم‌کردن دیگران در کسب و کار خود، علاوه بر تأمین منابع مالی موردنیاز برای کسب و کار، سود و زیان احتمالی حاصل از این کسب و کار را بین گروهی از افراد تقسیم کنند.

شرکت های سهامی، خود به دو دسته تقسیم می شوند:

الف: شرکت‌های سهامی خاص: شرکت سهامی خاص، شرکتی است که همه سرمایه آن را موسسان (بنیانگذاران) شرکت تأمین می‌کنند و بنابراین، سهام آن برای عموم عرضه نمی‌شود. تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص باید حداقل 3 نفر باشد. حداقل سرمایه موردنیاز برای تأسیس شرکت سهامی خاص هم یک میلیون ریال (صد هزار تومان) است.

ب: شرکت سهامی عام: شرکتی است که بخشی از سرمایه موردنیاز آن، ازطریق عرضه سهام به عموم مردم تأمین می‌شود. در شرکت های سهامی عام، تعداد سهامداران نباید از 5 نفر کمتر باشد. حداقل سرمایه موردنیاز برای تأسیس شرکت سهامی عام، 5 میلیون ریال (500 هزار تومان) است. یکی از مهمترین شروط عرضه سهام شرکت‌ها در بورس این است که شرکت، سهامی عام باشد.

خب، تا اینجا با مفهوم سهام و شرکت های سهامی تا حدی آشنا شدید. لازم است در اینجا چند نکته را درخصوص سهام و شرکت های سهامی ذکر کنیـم:

1-ویژگی مهمی که سهام را در مقایسه با اوراق بهادار با درآ مد ثابت مثل اوراق مشارکت و اوراق اجاره، برای سرمایه‌گذاران جذاب می‌کند، امکان کسب سود بیشتر در ازای پذیرش ریسک بالاتر است، زیرا اگر سرمایه‌گذار انتخاب مناسبی داشته باشد و سهام شرکت خوبی را انتخاب کند، می‌تواند بازدهی بالاتری در مقایسه با اوراق مشارکت و اوراق اجاره بدست آورد.

2-ریسک، ویژگی ذاتی سهام است، بنابراین، خرید و فروش سهام به افرادی که به هیچ عنوان توانایی و یا علاقه‌ای به پذیرش ریسک ندارند، توصیه نمی شود. اینگونه افراد بهتر است در اوراق بهادار با درآمـد ثابت، مانند اوراق مشارکت و اوراق اجاره سرمایه‌گذاری کنند.

3-دارندگان سهام، صرفا در سود و زیان و منافع شرکت سهیم نخواهند بود، بلکه به میزان سهمی که در اختیـار دارند، در قبال تعهدات شرکت نیز مسئولیت دارند. بنابراین، لازم است سرمایه گذار قبل از خرید سهام یک شرکت، بطور کامل وضعیت آن شرکت را بررسی نماید. البته، ذکر این نکته لازم است که شرکت‌هایی که سهامشان در بورس خرید و فروش می‌شود، اغلب شرکت‌های بزرگ، سودآور و دارای شرایط عمومی مناسب هستند، اما به هر حال، این موضوع نباید موجب شود که سرمایه‌گذار بدون تحلیل، برای خرید یا فروش سهم تصمیم بگیرد.

خب در این برنامه، سهام را به عنوان مهمترین ورقه بهاداری که در بورس داد و ستد می شود، به شما معرفی کردیم. طبیعتا سوالات زیادی درباره نحوه انتخاب سهام، مزایای سهام نسبت به سایر انواع اوراق بهادار، نحوه قیمت گذاری سهام و. برای شما پیش آمده است که در بخشهای بعدی، درباره آنها صحبت خواهیم کرد.

لینک های مفید

1-ویژگی مهمی که سهام را در مقایسه با اوراق بهادار با درآ مد ثابت مثل اوراق مشارکت و اوراق اجاره، برای سرمایه‌گذاران جذاب می‌کند، امکان کسب سود بیشتر در ازای پذیرش ریسک بالاتر است، زیرا اگر سرمایه‌گذار انتخاب مناسبی داشته باشد و سهام شرکت خوبی را انتخاب کند، می‌تواند بازدهی بالاتری در مقایسه با اوراق مشارکت و اوراق اجاره بدست آورد.

2-ریسک، ویژگی ذاتی سهام است، بنابراین، خرید و فروش سهام به افرادی که به هیچ عنوان توانایی و یا علاقه‌ای به پذیرش ریسک ندارند، توصیه نمی شود. اینگونه افراد بهتر است در اوراق بهادار با درآمـد ثابت، مانند اوراق مشارکت و اوراق اجاره سرمایه‌گذاری کنند.

شرکت‌هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند، شرکت سهامی عام نامیده میشوند. به عبارت دیگر شرکت‌هایی که سهام آنها در دست عموم مردم باشد ( 51% سهام به بالا) سهامی عام گفته می‌شود. فقط شرکت‌های سهامی عام در بورس پذیرفته می‌شوند.

شرکت‌هائی که تمام سرمایه آن در موقع تاسیس منحصراً توسط موسسین تامین گردیده است. این گونه شرکتها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند. سهام این شرکت‌ها در اختیار عموم نیست و تعداد محدودی از افراد دارای سهام شرکت های سهامی خاص هستند.

تفاوت بین شرکت‌های سهامی عام و سهامی خاص چیست؟

– شرکت سهامی عام برای تامین سرمایه اقدام به پذیره‌نویسی عمومی می‌نماید ولی شرکت سهامی خاص، حق مراجعه به عامه را ندارد.
– امکان صدور اوراق قرضه فقط برای شرکت‌های سهامی عام وجود دارد.
– نقل و انتقال سهام در شرکت‌های سهامی عام مشروط به موافقت سهامداران نیست ولی در شرکت سهامی خاص، چنین نقل و انتقالی منوط به توافق مدیران یا مجامع شرکت می‌تواند باشد.
– سهام شرکت سهامی عام قابل عرضه در بازار بورس است ولی شرکت سهامی خاص چنین اجازه‌ای ندارد.
– مدیران و سهامداران شرکت سهامی عام، حداقل 5 نفر و شرکت سهامی خاص حداقل 3 نفر می‌باشد.

الف: شرکت‌های سهامی خاص: شرکت سهامی خاص، شرکتی است که همه سرمایه آن را موسسان (بنیانگذاران) شرکت تأمین می‌کنند و بنابراین، سهام آن برای عموم عرضه نمی‌شود. تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص باید حداقل 3 نفر باشد. حداقل سرمایه موردنیاز برای تأسیس شرکت سهامی خاص هم یک میلیون ریال (صد هزار تومان) است.

ب: شرکت سهامی عام: شرکتی است که بخشی از سرمایه موردنیاز آن، ازطریق عرضه سهام به عموم مردم تأمین می‌شود. در شرکت های سهامی عام، تعداد سهامداران نباید از 5 نفر کمتر باشد. حداقل سرمایه موردنیاز برای تأسیس شرکت سهامی عام، 5 میلیون ریال (500 هزار تومان) است. یکی از مهمترین شروط عرضه سهام شرکت‌ها در بورس این است که شرکت، سهامی عام باشد.

خب، تا اینجا با مفهوم سهام و شرکت های سهامی تا حدی آشنا شدید. لازم است در اینجا چند نکته را درخصوص سهام و شرکت های سهامی ذکر کنیـم:

1-ویژگی مهمی که سهام را در مقایسه با اوراق بهادار با درآ مد ثابت مثل اوراق مشارکت و اوراق اجاره، برای سرمایه‌گذاران جذاب می‌کند، امکان کسب سود بیشتر در ازای پذیرش ریسک بالاتر است، زیرا اگر سرمایه‌گذار انتخاب مناسبی داشته باشد و سهام شرکت خوبی را انتخاب کند، می‌تواند بازدهی بالاتری در مقایسه با اوراق مشارکت و اوراق اجاره بدست آورد.

2-ریسک، ویژگی ذاتی سهام است، بنابراین، خرید و فروش سهام به افرادی که به هیچ عنوان توانایی و یا علاقه‌ای به پذیرش ریسک ندارند، توصیه نمی شود. اینگونه افراد بهتر است در اوراق بهادار با درآمـد ثابت، مانند اوراق مشارکت و اوراق اجاره سرمایه‌گذاری کنند.

در تعریف سهام می توان گفت: سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. ورقه سهم سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد. سهم ممکن است با نام و یا بی نام باشد . در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت با رعیت مقررات قانون تجارت مزایایی قائل شوند این گونه سهام سهام ممتاز نامیده می شود .
مجموع ارزش اسمی سهام سرمایه شرکت را تشکیل می دهد و پس از انحلال شرکت هر سهامداری حق دارد مبلغ اسمی سهام خود را دریافت نماید در صورتی که سهم انتفاعی جز سرمایه شرکت نبوده و صاحب آن حق مطالبه مبلغ اسمی آن را پس از انحلال شرکت ندارد .
اصولا همه سهامداران در شرکت سهامی از تساوی حقوق برخوردارند و این حقوق شامل میزان مشارکت تعهدات و منافع صاحب سهم در شرت سهامی می باشد و برای استفاده از این حقوق دارنده سهم باید مبلغ اسمی سهمی را که پذیره نویسی نموده در مهلت قانون پرداخت نماید .

دوم - انواع سهام

سهمی است که بر مالکیت شخص معینی دلالت می کند و نام مشخصات صاحب سهم در ورقه سهم و در دفتر ثبت شرکت درج می گردد و در موارد زیر صدور سهام با نام الزامی است :
مادامی که تمام مبلغ اسمی هر سهم بی نام پرداخت نشده باشد . سهامی که مدیران شرکت به عنوان وثیقه می سپارند و تا خاتمه مفاصا حساب دوره تصدی مدیران غیر قابل انتقال می باشد .
سهام محجورین و صغار به منظور حمایت از حقوق آنها . سهام با نام و هر گونه نقل و انتقال آنها باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و الا فاقد اعتبار قانونی برای شرکت و اشخاص ثالث خواهد بود . در صورتی که قسمتی از مبلغ اسمی سهم با نام پرداخت نشود منتقل الیه قائم مقام ناقل خواهد بود .

سهمی است که نام دارنده در آن درج نم یشود و به صورت سند در وجه حامل تنظیم دارنده آن مالک شناخته می شود مگر آنکه خلاف آن ثابت گردد. این سهم به راحتی قابل نقل و انتقال بوده و انتقال مالکیت با قبض واقباض تحقق می یابد . این نوع سهام از حیث صلاحیت محاکم در حکم اموال منقول است وباید به دادگاه محلی رجوع شود. سرقت و یا مفقود شدن سهام بی نام و همچنین خیانت درامانت امین و وکیل نسبت به سهام بی نام که به آنها سپرده شده خطر بزرگی برای صاحب آن محسوب می شود. زیرا بی نام بودن سهم مانع شناسایی دارنده اصلی می شود و سارق و یا باینده به آسانی می تواند سهم مزبور را در بازار بورس و یا خارج از آن به اشخاص دیگر بفروشد و خریدار نیز حق دارد به تصرف خود به عنوان مالکیت استناد نماید .

یکی از اصول اساسی شرکتهای سهامی تساوی حقوق سهامداران است . مگر در دو مورد اول آنکه شرکت با مشکلات مالی مواجه باشد و نتواند به آسانی به منابع مالی دسترسی یابد. در این صورت ناچار خواهد بود امتیازات بیشتری به سهامداران جدید قائل شود و دوم اینکه در هنگام افزایش سرمایه شرکت شرکت از ذخایر مالی خود برای این منظور استفاده نماید که در این صورت باید حقوق بیشتری برای سهامداران سابق شرکت در نظر گرفت . در این دو مورد سهم ممتاز صادر می شود .
امتیازاتی که توسط ممتاز به وجود می آید می تواند به صورت برداشت نفع ثابت از سود قابل تقسیم شرکت باشد و یا اینکه دارنده سهم ممتاز می تواند نسبت به صاحبان سهام عادی در برداشت ارزش اسمی ممتاز به هنگام انحلال و تصفیه وتقسیم دارائی شرکت اولویت داشته باشد. به هنگام انحلال و تصفیه شرکت مطالبات معوقه صاحبان سهام ممتاز از دارائی شرکت پرداخت می گردد و نیز هنگام استهلاک سهام شرکت صاحبان سهام ممتاز دارای اولویت می باشند .