در این روش، شرکت‌کنندگان در فرآیند IEO، با افزایش موجودی کاربری خود در صرافی، توکن‌های کمپانی یا استارتاپی که به جذب سرمایه پرداخته است ارا خریداری می‌کنند.
عرضه اولیه چیست؟
به زبان ساده می توان گفت که «عرضه اولیه سهام» یا به اختصار IPO یعنی اینکه یک شرکت برای اولین بار سهام خود را در بورس یا فرابورس عرضه کند.
- به زبان ساده می توان گفت که عرضه اولیه سهام یا به اختصار IPO یعنی اینکه یک شرکت برای اولین بار سهام خود را در بورس یا فرابورس عرضه کند.
به گزارش سایت قطره و به نقل ازبازرگانی اولین قدم ورود اصولی به بازار سرمایه است.
افرادی که قصد ورود به بورس را دارند، باید آموزش های لازمه را در این خصوص بگذرانند تا بتوانند فعالیت خود را در این حوزه مالی به صورت صحیح و اصولی آغاز کنند.
ممکن است جذابیت بورس و میل کسب سود در افراد، باعث شود افراد بدون داشتن آگاهی یا صرفاً برای تجربه اولین معامله خود در بورس، اقدام به انجام معاملاتی کنند که این نوع سرمایه گذاری ریسک بالایی به همراه خواهد داشت.
آموزش به تازه واردان این قدرت را می دهد که با انجام انواع تحلیل ها مثل تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال مانند مطالعه صورت های مالی، استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکال نظیر پرایس اکشن" و … سهام مناسب و ارزنده را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند.
تفاوت عرضه اولیه و پذیره نویسی مفهوم دیگری که در بورس وجود دارد پذیره نویسی سهام است که ممکن است مفهوم این عبارت با عرضه اولیه اشتباه گرفته شود.
پذیره نویسی سهم عبارت است از عملی حقوقی که به واسطه آن، سرمایه گذار متعهد می شود تا با تأمین مالی قسمتی از سرمایه اولیه شرکت در شرکت شریک شود.
در عرضه های اولیه شرکت دایر و فعال است اما در اولین پذیره نویسی شرکت هیچ سابقه ای ندارد چرا که در حال تأسیس و شروع به کار است.
آگاهی از اخبار عرضه های اولیه آگهی هر عرضه اولیه حداقل 48 ساعت قبل از عرضه اولیه منتشر می شود.
بسته به اینکه عرضه اولیه در بازار بورس یا فرابورس انجام می شود، آگهی آن از طریق سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران tse.
ir یا سایت رسمی فرابورس ایران ifb.
ir قابل مشاهده است.
علاوه بر این، کارگزاری مفید با هدف ارائه هرچه بهتر خدمات، از طریق صفحات رسمی خود در فضای مجازی مانند کانال تلگرام کارگزاری مفید یا صفحه اینستاگرام کارگزاری مفید، عرضه اولیه های پیش رو را اطلاع رسانی می کند.
در آگهی عرضه اولیه به چه مواردی اشاره می شود؟ در آگهی رسمی عرضه اولیه، مواردی مانند نام سهم قابل عرضه، تاریخ روز عرضه اولیه، تعداد سهام قابل عرضه، مدیر عرضه، متعهد عرضه و درصد میزان سقف تعهد خرید، حداکثر تعداد سهم قابل خرید توسط هر خریدار حقیقی و حقوقی، دامنه قیمتی مجاز برای ثبت سفارش و زمان ثبت سفارش اطلاع رسانی می شود.
البته معمولاً زمان دقیق ثبت سفارش و موارد ضروری، در روز عرضه اولیه و از طریق پیام های ناظر بازار اعلام می شود.
آیا عرضه اولیه ها سودآور است؟ از آنجایی که برای شرکت در عرضه اولیه عموماً نیاز به سرمایه آنچنانی نیست و از طرف دیگر معمولاً در روزهای ابتدایی پس از عرضه سهام این شرکت ها افزایش قیمت پیدا می کند، این نوع سرمایه گذاری را می توان یک سرمایه گذاری کم ریسک" دانست.
به همین دلیل عرضه اولیه از محبوبیت بالایی در میان اهالی بازار سرمایه و مخصوصاً کسانی که به تازگی وارد سرمایه گذاری در بورس شده اند برخوردار است.
در صورتی که علاقه مند هستید اطلاعات بیشتری درباره بورس کسب کنید، می توانید با مراجعه به سامانه آموزش کارگزاری مفید به آدرس learning.
عرضه اولیه چیست؟ + بهترین زمان فروش
عرضه اولیه معادل فارسی اصطلاح «Initial Public Offering» یا «IPO» است و منظور از آن اولین باری است که بخشی از سهام یک شرکت در بازار بورس و به شکل عمومی عرضه می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری تالار شیشه ای، عرضه اولیه یعنی اینکه سهام یک شرکت قرار است برای اولین بار در بورس عرضه شود؛ به عبارت دیگر، در عرضه اولیه، سهام یک شرکت برای بار اول در بورس توسط عموم قابل خریداری خواهد بود.
عرضه اولیه یا عرضه عمومی اولیه یعنی وقتی سهام یک شرکتی برای اولین بار در بورس عرضه می‌شود و سهامداران بتوانند از طریق بورس سهام آن شرکت را خریداری کنند؛ این شرکت‌ها احتمالاً چند سالی هم فعالیت سود ده داشته‌اند و احتمالاً سهامشان هم در آن موقع دست یک عده خاصی بوده است ولی تا روز عرضه اولیه سهام این شرکت‌ها هنوز در بورس معامله نشده است.
اصطلاح عرضه اولیه، به اولین روز عرضه سهام یک شرکت در بازار بورس اشاره دارد که در آن، درصد مشخصی از کل سهام شرکت برای نخستین بار در بازار بورس مورد عرضه قرار می‌گیرد؛ البته عرضه اولیه یک شرکت در بورس بدین معنا نیست که آن شرکت، تازه کار خودش را شروع کرده است، بلکه یعنی به تازگی اجازه خرید و فروش سهام آن در بورس صادر گشته است.
شرایط خرید و فروش سهام در عرضه‌های اولیه متفاوت با سهام‌های عادی است و تجربه نشان داده بیش از ۹۰% از عرضه‌های اولیه‌ای که در بورس انجام می‌شوند، سودآور هستند و این نشانگر مزیت عرضه اولیه است.
در واقع با عرضه‌های اولیه سهام یک شرکت در بازار بورس، آن شرکت از حالت سهامی خاص خارج و به یک شرکت سهامی عام تبدیل می‌شود و بعد از آن همه مردم می‌توانند سهام آن شرکت را از طریق بازار بورس خرید و فروش کنند.
دلیل استقبال از عرضه اولیه چیست؟
در چند سال گذشته، عرضه اولیه‌ها با توجه به سودآوری مناسب در دوره زمانی کوتاه‌مدت، بسیار مورد استقبال سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند؛ یکی از دلایل استقبال زیاد از عرضه اولیه این است که اشخاص مسئول قیمت گذاری سهام، معمولاً قیمت سهام را کمتر از قیمت ذاتی آن مشخص می‌کنند تا جذابیت لازم بر ای سرمایه گذاری داشته باشد.
دلیل دیگر استقبال سهامداران خرد از عرضه‌های اولیه این است که قیمت سهام شرکت‌هایی که برای اولین‌بار در بازار بورس یا فرابورس عرضه می‌شوند معمولاً در کوتاه‌مدت رشد مناسبی دارد و همین موضوع باعث می‌شود سهامداران با خرید سهام این شرکت‌ها بازدهی مناسبی در کوتاه‌مدت داشته باشند.
به عنوان مثال اگر ارزش هر برگ سهام یک شرکت که می‌خواهد وارد بورس شود ۱,۰۰۰ تومان باشد، در هنگام عرضه اولیه آن را با قیمت ۶۰۰ تومان به فروش می‌رساند؛ از این رو افرادی که در بازار بورس فعال هستند، به سرعت اقدام به خرید عرضه اولیه می‌کنند و به همین دلیل در هنگام فروش به سود قابل توجهی دست خواهند یافت.
در سال‌های گذشته، عرضه‌ها معمولاً سود مناسبی داشته‌اند؛ به همین دلیل افرادی که تازه وارد بازار سرمایه شده‌اند، بدون نیاز به تحلیل‌های خاص به خرید سهام این عرضه‌ها اقدام می‌نمایند و از مزیت عرضه اولیه برخوردار می‌شوند.
نحوه اطلاع از زمان عرضه اولیه
می‌توانید با مراجعه به بخش اطلاعیه‌های شرکت بورس و فرابورس در جریان این اطلاعیه‌ها قرار بگیرید؛ اما شاید پیدا کردن اطلاعیه‌های عرضه اولیه در این صفحه‌ها و تجزیه و تحلیل آن‌ها برای افراد تازه‌کار کمی دشوار باشد.
در روز عرضه اولیه (معمولاً چهارشنبه) ساعت ثبت سفارش از طریق پیام ناظر به اطلاع سهامداران می‌رسد؛ در حال حاضر روال کار این است که معمولاً ثبت سفارش عرضه‌های اولیه از ساعت ۰۷:۳۰ صبح آغاز می‌شود.
پس از اینکه از تاریخ عرضه اولیه اطلاع پیدا کردید، حوالی ساعت ۱۰ صبح همان‌روز سایت www.tsetmc.com را باز کنید و اطلاع‌رسانی‌های ناظر بازار را دنبال کنید؛ اطلاعیه‌های ناظر بازار به شکل یک اعلام کوچک در گوشه سمت چپ و پایین صفحه نمایش داده می‌شود؛ پس از کلیک روی اعلام اشاره شده، پیام‌های ناظر بازار برای نمادهای مختلف را مشاهده می‌کنید.
مراحل خرید سهام عرضه اولیه
اگر به تازگی با سرمایه‌گذاری در بورس آشنا شده‌اید احتمالاً نمی‌دانید چگونه باید در عرضه اولیه شرکت کنید؛ خرید سهام در عرضه اولیه برای همگان آزاد است، به شرطی که دارای کد بورسی (کد معاملاتی) باشند؛ افراد نیز با دارا بودن کد معاملاتی، می‌توانند سفارش خرید سهام در عرضه اولیه را به روشی که در ادامه توضیح می‌دهیم وارد کنید.
خرید عرضه اولیه بدون نقدینگی
یکی از خدماتی که بعضی از کارگزاری‌ها برای جذب مشتری ارائه می‌دهند، گاه با عنوان «خرید عرضه اولیه بدون نقدینگی» یا «خرید عرضه اولیه بدون پول» تبلیغ می‌شود. ماجرا این است که کارگزاری‌ها می‌توانند متناسب با ارزش سبد سهام مشتریان برای آن‌ها اعتبار در نظر بگیرند و مشتریان می‌توانند با این اعتبار، اقدام به خریدوفروش سهام کنند. (قبلاً سقف اعتبار ۶۰ درصد از ارزش سبد سهام مشتری بود که به‌مرور این سقف کاهش پیدا کرده و اکنون طبق آخرین ابلاغیه به ۱۵ درصد رسیده است).
بهترین زمان فروش عرضه‌های اولیه
سهام شرکت‌هایی که برای اولین‌بار در بورس عرضه می‌شوند معمولاً تقاضای خرید زیادی دارد و بعد از روز عرضه اولیه تا چند روز یا حتی چند هفته با صف خرید همراه است؛ ساده‌ترین راه برای تشخیص زمان فروش و شناسایی سود سهم‌های عرضه‌اولیه‌ای این است که تابلوی معاملات سهم را دنبال کنید و روزی که صف خرید عرضه شد و قیمت سهم به اصطلاح به تعادل رسید، شما هم سهم‌تان را بفروشید.
اما توجه داشته باشید که بیشتر شرکت‌هایی که با این روش عرضه اولیه وارد بازار سهام می‌شوند، پتانسیل سودآوری بالایی دارند و قیمت سهم‌شان پس از متعادل شدن هم می‌تواند به‌مرور افزایش پیدا کند. در واقع بعضی از این شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری میان‌مدت و بلندمدت هم مناسب‌اند و اگر بتوانید پناسیل‌های سودآوری را در این شرکت‌ها تشخیص دهید و سهام شرکت‌های قوی‌تر را برای مدت طولانی‌تری در سبد سرمایه‌گذاری‌تان نگه دارید، احتمالاً سود بسیار بیشتری عایدتان خواهد شد.
ارزش‌گذاری اوراق بهادار توسط بازار
ارزش‌گذاری اوراق بهادار در عرضه‌های عمومی، محصول پیشنهادات سرمایه‌گذاران است و به طور معمول، دقیق‌تر از استانداردهای ذهنی ارزشیابان است و سهامداران را از ارزش واقعی سهم مطلع می‌کند؛ به طوری که سهامداران با بهره‌گیری از این مزیت عرضه اولیه به راحتی می‌توانند از ارزش واقعی سهامشان مطلع گردند./ایمنا
آموزش گام به گام بورس اوراق بهادار (قسمت ۷۲)/ عرضه اولیه (IPO) چیست ؟
در آموزش گام به گام بورس اوراق بهادار ، گام به گام همراه شما خواهیم بود و به اصلی‌ترین ابهامات ورود به بازار جذاب بورس پاسخ خواهیم داد:
عرضه اولیه (IPO) چیست ؟
به گزارش صدای بورس ، امروزه بورس به دلیل فرصت های سودآوری بالقوه خود به یکی از جذاب ترین گزینه های سرمایه گذاری برای مردم تبدیل شده است. یکی از این فرصت ها خرید و فروش عرضه اولیه ها است.
ما در این مقاله از بخش آموزش بورس به این موضوع می پردازیم که عرضه اولیه چیست و چرا تا این حد برای سرمایه گذاران جذاب است. همچنین بررسی می کنیم که ایا عرضه اولیه ها فاقد ریسک هستند یا به عبارتی ایا تمام انها قابل اعتمادند؟
عرضه اولیه چیست؟
برای این که شما بتوانید سهام شرکتی را در بازار بورس خرید و فروش کنید، ان شرکت باید وارد بازار بورس شده باشد و قوانین و مقرراتی که سازمان بورس و اوراق بهادار تعیین کرده است را رعایت کند. به بیان دیگر ان شرکت باید در بورس پذیرش شود.
فرض کنید شرکتی با رعایت قوانین سازمان بورس توانسته وارد بازار سهام شود. حال باید سهام خود را برای اولین بار عرضه کند. به اولین روزی که سهام ان شرکت در بورس برای عموم مردم عرضه می شود، عرضه عمومی اولیه (initial public offering) یا به طور عامیانه عرضه اولیه می گویند.
با عرضه اولیه نه تنها شرکت ها می توانند وارد بورس شوند بلکه سهامداران می توانند ارزش واقعی سهام شرکت را تعیین کنند. از ان جا که عرضه اولیه در قیمتی کمتر از ارزش اصلی خود ارایه می شود، سهامداران بعد از رشد قیمت، زمانی که به نظرشان قیمت به محدوده منصفانه رسید، می توانند با فروش سهام خود، قیمت اصلی سهام شرکت را تعیین کنند.
نکته مهم و قابل توجه این است که « عرضه اولیه » بودن هیچ ربطی به قدمت شرکت ندارد و شرکت هایی با سابقه کار بالا هم می توانند تازه وارد بازار بورس شوند. در این مقاله نکات مهم خرید عرضه اولیه را مرور می کنیم.
چرا باید عرضه اولیه بخریم؟
اکثر عرضه اولیه هایی که وارد بازار شده اند سودده بوده اند. بازده نسبتا بالا در کوتاه مدت، بزرگترین دلیلی است که هم افراد مبتدی و هم حرفه ای ها تمایل زیادی به خرید عرضه اولیه ها دارند.
معمولا عرضه اولیه ها کمتر از ارزش ذاتی خود سهم، قیمت گذاری می‌شوند و همین موضوع برای سرمایه گذار جذابیت ایجاد می کند چون احتمال افزایش قیمت سهم و رسیدن به ارزش ذاتی آن زیاد است. یعنی انتظار می رود که عرضه اولیه ها سود آور باشند و بازده خوبی در کوتاه مدت داشته باشند.
سهم هر فرد از عرضه اولیه چطور مشخص می شود؟
معمولا قبل از شروع ثبت سفارش عرضه اولیه، حداکثر تعداد سهام قابل خریداری توسط هر کد حقیقی و حقوقی اعلام می شود اما معمولا با توجه به مشارکت بالا تعداد سهام کمتری به هر کد اختصاص می یابد. تعداد سهام تخصیص یافته به هر کد معاملاتی با توجه به فرمول زیر محاسبه می شود.
ICO یا عرضه اولیه ارز چیست؟
ICO یا عرضه اولیه ارز روشی برای جذب سرمایه و جمع آوری وجوه از طریق ارزهای رمزپایه است. استفاده از ICO بیشتر در پروژه هایی که هنوز پلتفرم، محصول یا خدمات بلاک چین خود را بطور کامل توسعه نداده اند کاربرد دارد.
همانطور که گفته شد، ICO یک راه جذب سرمایه جمعی برای شروع کار یک پروژه است. آن ها یک توکن یا رمزارز می سازند که برای رسیدن به هدفشان به آن نیاز دارند و بخشی از آن را به عموم مردم می فروشند تا پروژه خود را شروع کنند و یا ادامه دهند. بنابراین مردم اساساً توکنی را خریداری می کنند که لزوماً هنوز کار خاصی انجام نمی دهد، ولی توسط یک تیم با یک سابقه مشخص و همچنین برنامه فنی دقیق پشتیبانی می شود. پرداخت ها بطور معمول با بیت کوین یا اتریوم انجام می شود، در بعضی مواقع ارزهای فیات نیز پذیرفته می شود.
سرمایه گذاران در عرضه اولیه کوین ها شرکت می کنند با امید و انتظار رشد شرکت در آینده. آن ها امیدوارند که به عنوان حامیان اولیه یک پروژه رمزارز، بازده خوبی در سرمایه گذاریشان بدست آورند.
ارزهای رمزپایه به واسطه ICO مفهوم سرمایه گذاری عمومی و فروش جمعی را تغییر و تحول اساسی دادند، ICOها به شرکت ها این اجازه را می دهند که عرضه اولیه یا IPO چیست؟ بدون مقررات دست و پاگیر از عموم مردم میلیون ها دلار جذب سرمایه کنند.
یک ICO چگونه کار می کند؟
ICO معمولا با IPO (عرضه اولیه عمومی) اشتباه گرفته می شود، اما این دو باهم متفاوت هستند. IPO معمولاً برای شرکت های تأسیس شده که جزئی از سهام مالکیت شرکت خود را بعنوان راهی برای جمع آوری وجوه به فروش می رسانند، اعمال می شود. در مقابل آن ICO نیز به عنوان یک مکانیزم جذب سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد که به سرمایه گذاران این امکان را می دهد تا در مراحل اولیه پروژه با خریداری ارزهای آن پروژه، بر روی آن سرمایه گذاری کنند، اما آن ها هیچ مالکیتی از شرکت را خریداری نمی کنند و فقط کوین های آن پروژه را خریداری می کنند. بطور معمول توکن های ICOها بر روی بلاک چین اتریوم، براساس استاندارد ERC-20 ایجاد می شوند.
استاندارد ERC-20 چیست؟
اگر قرار باشد توکن به وجود آمده در یک صرافی موجود و قابل دسترس باشد، آن صرافی باید برای هر توکن یک کد سفارشی بنویسد تا بتواند با قرارداد هوشمند آن توکن ارتباط برقرار کند. این جریان برای خدمات رسانی ولت ها (کیف پول) هم صدق می کند. پشتیبانی از صدها توکن خیلی پیچیده و بسیار زمان بر است. پس به جای آن استاندارد ERC-20 به کاربران معرفی شد. ERC مخفف Ethereum Request for Comments است، عدد 20 هم به یک طرح پیشنهادی برمی‌گردد که قرار است در توکن ها نوعی ساختار را به وجود بیاورد. در ERC-20 دیگر نیازی نیست صرافی ها و کیف پول ها بیشتر از یک کد بنویسند. بدین ترتیب توکن های جدید سریعتر به صرافی ها اضافه یا به اصطلاح لیست می شوند. همچنین کیف پول های مختلف از جمله my ether بدون نیاز به آپدیت از تمامی توکن های مبتنی بر این استاندارد پشتیبانی می کند.
با درنظر گرفتن استاندارد ERC-20 ، یک شرکت ممکن است برای ایجاد و انتشار عرضه اولیه یا IPO چیست؟ ارز دیجیتال خود از قراردادهای هوشمند اتریوم استفاده کند، پروتکل ERC-20 مجموعه ای از قوانینی که شرکت باید به منظور صدور توکن بر روی بلاک چین اتریوم رعایت کند را تعریف می کند و قراردادهای هوشمند اطمینان حاصل می کند که از این قوانین به درستی پیروی می شود.
به جز اتریوم، پلتفرم های دیگری نیز وجود دارند که از ساخت و صدور ارز دیجیتال جدید پشتیبانی می کنند مانند: Stellar،NEM،NEO،Waves. همینطور شرکت هایی هم وجود دارند که دارای بلاک چین اختصاصی می باشند و تصمیم می گیرند ارز دیجیتال خود را بر روی پلتفرم خود صادر کنند.
زمانی که بنیانگذاران استارت آپ ها توکن های خود را ایجاد کردند، باید سرمایه گذاران را متقاعد کنند که از پروژه آن ها حمایت کنند. این امر اغلب با ایجاد یک وایت پیپر (مقاله ای که اطلاعاتی راجع به پروژه ارائه می دهد) که اهداف شرکت و نحوه عملکرد پروژه را توصیف می کند، حاصل می شود. بنیانگذاران همچنین یک وب سایت طراحی می کنند که در آن اطلاعات بیشتری راجع به پروژه و اعضای آن پروژه داده می شود. زیرا گاهی اوقات تیم آن پروژه، اشخاص مطرحی هستند و این امر در اعتبار آن ICO تأثیر مثبت می گذارد.
چرا شرکت ها ICO را به اجرا در می آورند؟
ICO می تواند روشی مؤثر در افزایش بودجه یک پروژه باشد و برای استارت آپ ها این امکان را فراهم می کند مبلغی برای سرعت بخشیدن به روند پروژه دریافت کنند، پروژه ای که ممکن است حتی شروع به کار نکرده باشد. در صورتی که بعید است بسیاری از این شرکت های کوچک بتوانند از راه دیگری تأمین سرمایه کنند. همچنین بعید است که این استارت آپ ها بتوانند از مؤسسات مالی سنتی فقط با ارائه یک وایت پیپر، وام دریافت کنند. خصوصاً در فضای رمزنگاری که عدم تنظیم مقررات باعث عدم تمایل بخشی از این مؤسسات می شود.
در حالی که شرکت های نوپا و استارت آپ ها دربرگیرنده بخش عمده ای از ICO ها هستند، دسته دیگری نیز هستند که از این امکان استفاده می کنند، این دسته شامل شرکت هایی است که از قبل، خارج از فضای بلاک چین و رمزارزها وجود داشتند و در حال انجام ICO جهت جذب سرمایه هستند تا پروژه خود را بر روی سیستم مبتنی بر بلاک چین با هدف غیرمتمرکز کردن تجارت خود، اجرا کنند. این عمل ICO معکوس (reverse ICO) نامیده می شود.
قانون گذاری
امروزه تعداد فزاینده ای از سیستم جذب سرمایه ICO در تمام دنیا توجه تنظیم کنندگان قوانین را به خود جلب کرده است، و مقررات، موضوعی داغ در حوزه کریپتوکارنسی است. در ایالات متحده SEC (کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده) و CFTC (کمسیون معاملات آتی کالا) دو مؤسسه نظارتی هستند که بطور مداوم در مورد چارچوب نظارتی ICO ها و ارزهای رمزپایه بحث می کنند.
تنظیم قوانین بخش ICOها هنوز در مراحل ابتدایی است و هنوز هیچ قوانین یکنواختی در کشورهای مختلف وجود ندارد. از یک سو، مقررات بیش از حد احتمالا مانع رشد و توسعه جامعه ارزهای رمزپایه و فناوری بلاک چین می شود. از سوی دیگر، برخی معتقدند که مقررات احتمالا مشروعیت بیشتری به فضا می بخشد و ترس های مؤسسات مالی سنتی که تاکنون تمایلی برای ورود به این حوزه از خود نشان نداده اند، کاهش می یابد. همچنین بسیاری معتقدند که باید تعادل را در نظر گرفت و فضای کریپتوکارنسی نباید یک فضای مالی بی قانون باشد، اما باید به اندازه کافی هم آزاد باشد تا خارج از محدوده سیستم های مالی سنتی کار کند.
در حالی که در برخی از کشورها از جمله چین و کره جنوبی، ICOها را غیرقانونی اعلام کردند، وزیر امور خارجه ایالات متحده بیانیه ای در مورد ICOها منتشر کرد و به سرمایه گذاران هشدار داد که قبل از شرکت در یک ICO، احتیاط های لازم را انجام دهند. SEC همچنین اعلام کرد که برخی از ICOها ممکن است بتواند به عنوان اوراق بهادار واجد شرایط باشند و در این صورت تابع مقررات مربوط به اوراق بهادار فدرال هستند.
نتیجه گیری
ICOها از ارزهای رمزپایه به عنوان ابزار اصلی تأمین بودجه خود استفاده می کنند و به همین ترتیب راه جدیدی را برای مشاغل نوآورانه و ایده های جدیدی که قرار است با استفاده از تکنولوژی بلاک چین فعالیت خود را شروع کنند، ارائه می دهند. همچنین به پیشرفت روزافزون بلاک چین و رمزارزها کمک زیادی می کند.
ICOها فقط در سال 2018 بیش از 20 میلیارد دلار سرمایه جذب کرده اند. درحالی که این کار یک راه عالی برای جذب سرمایه در پروژه های کوچک توسط افراد فعال و خوش فکر است، اما مشکلاتی هم دارد که شاید متوجه آن شده باشید. ICOها معمولا برای شروع فروش نیاز به چیز عرضه اولیه یا IPO چیست؟ خاصی ندارند. از حق نگذریم، تعداد زیادی ICO معتبر و موفق وجود دارند که تکنولوژی های مفیدی را توسعه دادند و یا درحال توسعه آن هستند. اما این امر تغییری در این واقعیت که شروع یک ICO تنها نیاز به یک وبسایت و تعدادی توکن دارد ایجاد نمی کند. این امر منجر به تعداد بسیار زیادی کلاهبرداری شده است. زمانی که افراد سودجو تیم های قلابی، وبسایت های پر زرق و برق و توکن های بی ارزش تولید می کنند تا مردمی که به دنبال افکار بزرگ و رویایی در آینده هستند را گول بزنند و عملاً هیچ نظارت و پاسخگویی وجود ندارد. این موضوع نشان می دهد که در فضای ارزهای رمزنگاری شده، تحقیق کردن در مورد هرچیزی که با آن مواجه می شوید و همینطور تلاش برای گرفتن تصمیمات آگاهانه، اهمیت زیادی دارد. اگر کاملاً مطمئن نیستید، بهترین راه احتیاط کردن است. زمانی که شما بیت کوین یا اتریوم خود را به یک پروژه دادید، اگر مشخص شود که پروژه ای که گمان می کردید از آن حمایت می کنید، واقعی نیست، هیچ بازگشتی وجود ندارد. بنابراین مراقب باشید، در مورد تیم ها تحقیق کنید، در مورد سرمایه و امکان پشتیبانی از سوی پروژه، به خوبی فکر کنید و امنیت خودتان را در اولویت قرار دهید.
مقایسه عرضه اولیه سکه (ICO) عرضه اولیه صرافی (IEO) و عرضه اولیه سهام (IPO)
ظهور فناوری بلاک‌چین، نه تنها دارایی‌های جدید سودآوری همچون بیت کوین را به دنیای اقتصاد ارزانی داشته است، بلکه به یک مدل تجاری جدید از راه اندازی بودجه، خصوصا برای استارت‌آپ‌های نوپا نیز منجر شده است. به پشتوانه همین نوآوری، امروزه، تعداد فزاینده‌ای از شرکت های جدید در تلاشند تا از اعتبار رمزنگاری، برای تأمین مالی پروژه های خود استفاده کنند.
یکی از روش‌های انجام این‌کار، استفاده از ظرفیت ICO یا عرضه اولیه سکه است.
با استفاده از این ظرفیت، توسعه‌دهندگان و ایده‌پردازان کسب و کارهای نوپا، می‌توانند بخشی از بودجه‌ی راه‌اندازی عرضه اولیه یا IPO چیست؟ یا توسعه پروژه خود را از طریق سیستم عرضه اولیه سکه (ICO) فراهم کرده و به جذب سرمایه بپردازند.
این مقاله، به بررسی مفهوم ICO و روش‌های مشابهی به نام IEO، IPO می‌پردازد. همچنین، تلاش می‌کنیم تفاوت‌هایی که این روش‌های جذب سرمایه در دنیای بلاک چین دارند را با هم مرور کنیم.
قبل از هر چیزی، بگذارید تعریفی روشن از هر کدام از این مفاهیم ارائه کنیم:
عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟
عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) روشی برای سرمایه‌گذاری جمعی (Crowd funding) روی بستر بلاک‌چین است.
با معرفی این روش در سال ۲۰۱۷، بسیاری از شرکت‌ها، برای دور زدن قوانین سخت‌گیرانه‌ای که فرآیند سرمایه‌گذاری اولیه در پی دارد، به آن روی آوردند.
در روش جذب سرمایه از طریق ICO، شرکت، استارتاپ یا پروژه‌ی سرمایه‌پذیر، توکن خاص خود را بر روی شبکه بلاک‌چین معرفی می‌کند و آن را به سرمایه‌گذاران می‌فروشد. این توکن‌ها، با فراگیری پروژه یا افزایش ارزش خدمات و محصولات شرکت ارائه کننده، در آینده ارزش بیشتری پیدا کرده و منجر به بالارفتن ارزش سرمایه‌گذاری مشارکت‌کنندگان می‌شوند.
مشارکت‌کنندگان در فرآیند عرضه اولیه سکه (ICO)، با استفاده از ارزهای دیجیتالی معروفی مثل بیت‌کوین و اتریوم و حتی سایر ارزهای فیات (مثل دلار و یورو) به سرمایه‌گذاری می‌پردازند و در ازای مبلغ پرداختی، توکن پروژه مدنظر را دریافت می‌کنند.
برای استفاده از این روش جذب سرمایه، تنها کافیست یک لندینگ پیج، به همراه آدرس کیف پول ارز دیجیتال در اختیار سرمایه‌گذاران قرار داده شود تا هر کس مبلغ مورد نظر خود برای سرمایه‌گذاری را، به آدرس معرفی شده انتقال دهد.
البته، بد نیست بدانید که این روش، هیچ محدودیت یا حمایت قانونی ندارد؛ به صورت کاملا ناشناس عرضه اولیه یا IPO چیست؟ انجام می‌پذیرد و همچنین، اغلب بدون وجود حداقل محصول پذیرفتنی (MVP) توسط سرمایه‌پذیر انجام می‌پذیرد.
جالب است بدانید که فرآیند ICO، در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی در کشور چین ممنوع شد. این موضوع، استارتاپ های چینی را به استفاده از روش‌های جایگزینی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم ترغیب کرد.
حال که تعریف ICO را با هم مرور کردیم و فهمیدیم ICO مخفف چیست، بگذارید نگاهی به موضوعی مرتبط با ICO، تحت عنوان IPO بپردازیم.
عرضه اولیه سهام یا IPO چیست؟
عرضه اولیه سهام (Initial Public Offering) فرآیند فروش آزاد سهام شرکت‌هاست. طی این فرآیند شرکت‌های خصوصی، برای بسط و گسترش فعالیت‌های خود، سهام خود را به فروش عمومی می‌گذارند.
قبل ازIPO شدن شرکت، آن شرکت را می‌توان یک شرکت خصوصی که سهام‌دارانش را افراد خاص و محدودی تشکیل می‌دهند نامید.اما در نتیجه IPO، هرکسی می‌تواند صاحب بخشی از سهام آن کمپانی شود.
سرمایه‌گذاران، به طرق مختلفی از سهامی که در دست دارند سود به دست می‌آورند. نخست، سود سهام تقسیمی که عموما در انتهای هر سال مالی به سهامداران شرکت پرداخت می‌شود و پس از آن، بالا و پایین رفتن قیمت سهام تحت مالکیت‌شان در بازار سهام.
عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟
عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering) همانطور که از نامش برمی‌آید، اولین عرضه ارز، بر روی یک پلتفرم صرافی بلاک‌چینی است. در این روش، استارتاپ‌ها عرضه اولیه ارز خود را در یک صرافی رمزنگاری انجام می‌دهند و فرآیند جذب سرمایه را به صرافی می‌سپارند.
در این روش، شرکت‌کنندگان در فرآیند IEO، با افزایش موجودی کاربری خود در صرافی، توکن‌های کمپانی یا استارتاپی که به جذب سرمایه پرداخته است ارا خریداری می‌کنند.
همچنین، این روش بسیاری از نگرانی‌ها در مورد کلاهبرداری‌های انجام شده در فرآیند جذب سرمایه را کاهش می‌دهد.
امروزه، صرافی‌های بسیاری به پیش فروش توکن بر بستر صرافی خود می‌پردازند. هرچند طلایه‌دار همه‌ی آن‌ها، صرافی معروف بایننس است. صرافی که یک پلتفرم اختصاصی برای IEO، تحت عنوان Binance Launchpas راه‌اندازی کرده است.
بد نیست بدانید که این صرافی، در دو مورد از موفقیت‌آمیزترین عرضه‌هایش توانست چیزی در حدود ۷ میلیون دلار سرمایه بر روی BitTorrent را در کمتر از ۱۵ دقیقه و ۶ میلیون دلار را برای پروژه Fetch طی ۲۲ ثانیه جذب کند.
این حجم و سرعت بالای جذب سرمایه را به هیچ‌عنوان نمی‌توان بی ارتباط با همکاری صرافی‌ها در تبلیغات و بازاریابی سرمایه‌پذیری و بهره‌مندی آن‌ها از درصدی از فروش توکن‌ها دانست.
تفاوت‌های IPO، ICO و IEO
تفاوت‌های بنیادین زیادی در عرضه اولیه سهام، عرضه اولیه سکه و عرضه اولیه صرافی وجود دارد.
در تصویر زیر، خلاصه‌ای از این تفاوت‌ها را می‌توان مشاهده کرد:
این مطالب مرتبط را هم بخوانید:
این نوشته در دانشنامه، مفاهیم آموزشی ارسال شده و با جذب سرمایه، عرضه اولیه، عرضه سهام، عرضه صرافی برچسب گذاری شده است.
دیدگاه شما